Ribadesella, czyli idealna wioska rybacka Asturii
Zazwyczaj nie jestem zbyt kategoryczny w opisie miejsca, ale w tym przypadku muszę przyznać: Ribadesella to idealna wioska rybacka z Asturii. Dla mnie ma to wszystko: morze, rzeka i góry. Czego więcej można chcieć? Cóż, mamy szczęście, bo to też może się pochwalić Spektakularna gastronomia, w której lokalne produkty są królem i cudowną architekturą (chodźmy do Bingo), które pozostawi cię z otwartymi ustami i pragnieniem powrotu do przeszłości, aby zająć dowolną z rezydencji i rezydencji rozsianych po jego wybrzeżu.
DO ZROBIENIA
Nie muszę tutaj wyjaśniać, że Sama Ribadesella zaprasza na spacer wzdłuż popularnego Paseo de la Grúa, na wschodnim krańcu ujścia, pozostawiając za sobą targ rybny rula zbudowany w 1933 roku przez Manuela García Rodrígueza i wpisany do rejestru międzynarodowej fundacji Docomomo Ibérico, której celem jest rozpowszechnianie i ochrona dziedzictwa architektonicznego Ruchu Nowoczesnego.
Surfer na plaży w Santa Marina, Ribadesella.
Jednak rada miejska uznała za stosowne stworzyć w 2007 r Historyczna trasa portu Ribadesella dla najbardziej nieświadomych i ciekawskich, ponieważ zawiera sześć dużych ceramicznych malowideł ściennych, które kondensują historię soboru zaprojektowany przez humorystę graficznego Antonio Mingote ze scenariuszem lokalnego pisarza Toniego Silvy.
Zatem zwiedzający może „spacerować” po rzymskiej przeszłości (Cesarski Rzym skolonizował ten obszar w I wieku p.n.e.), wielorybnictwo (od późnego średniowiecza do XVII wieku) i emigrant (od połowy XIX wieku brygantyjska Habana podążała trasą Ribadesella-Havana aż do przybycia pary) od miasta do dnia dzisiejszego.
Indyjskie domy na plaży w Santa Marina, Ribadesella.
Panel Prehistoria jest jednym z moich ulubionych, ponieważ pokazuje gryzący humor Mingote, który: przedstawia prekursora pływania kajakiem na kłodzie w dół Sella, podczas gdy artysta dekoruje jaskinię Tito Bustillo ze zwierzętami totemicznymi kultury magdaleńskiej (łowcami-zbieraczami), podczas gdy prehistoryczny „krytyk” obserwuje i analizuje wynik siadając, nie robiąc nic poza wyrażeniem swojej opinii.
Dla tych, którzy nie wiedzą, Cueva de Tito Bustillo jest jedną z 17 jaskiń uwzględnionych przez Komitet Światowego Dziedzictwa pod nazwą Jaskinia Altamira i paleolityczna sztuka jaskiniowa północnej Hiszpanii za odzwierciedlenie pierwszych wyrażeń artystycznych w okresie górnego paleolitu. Ze swojej strony pobliska Cuevona de Ardines to ogromna kopuła geologiczna, w której czasami odbywają się wizyty-warsztaty, takie jak ta, w której instruuje się, jak nasi przodkowie rozpalali ogień.
Cuevona de Ardines, której „kopuła” osiąga 40 metrów wysokości.
Z drugiej strony nie wymaga wyjaśnienia. słynne zejście Sella lub Les Piragües w Asturii, ponieważ jest to jeden z najbardziej znanych festiwali w Asturii i został ogłoszony międzynarodowym zainteresowaniem turystycznym.
Jest obchodzony w pierwszą sobotę sierpnia i Istnieją dwie wersje Las Piraguas: sportowa (zawody kajakowe i kajakowe, które odbywają się między Arriondas i Ribadesella) i ten popularny, w którym na ulicy jest muzyka i bary i parada, na której sprzedawcy (niektórzy przybyli pociągiem z Oviedo) noszą kapelusz picona i tradycyjną kamizelkę nałożoną jako oficjalny mundur.
Wycieczkę, która dla nieprofesjonalistów trwa około czterech godzin, można faktycznie odbyć przez resztę roku, rejestrując się w dowolnej firmie zajmującej się rekreacją i wolnym czasem w okolicy (Canoas Ribadesella, TurAventura itp.). Ostatnia wskazówka, nie rozpraszaj się zbytnio, zanim dotrzesz do Fríes nalewając cydr, gdy zatrzymasz się, by odpocząć w barach na plaży lub będziesz musiał zadzwonić, aby zostać odebranym w połowie drogi, w Toraño. Nawiasem mówiąc, są firmy takie jak Montañas del Norte, które dodały do trasy kolejne cztery kilometry, dzięki czemu można dostać się bezpośrednio do mostu Ribadesella.
Mityczne Zejście Sella
ARTYSTYCZNY HISTORYCZNY HEŁM
Dwór dla pieszych i średniowieczny, odrestaurowane zabytkowe centrum Ribadesella uzyskało tytuł „historii artystycznej” za zawieranie kilku budynków o znaczącej architekturze, od XVI do XIX wieku: Pałac Prieto-Cutre (w Plaza de la Reina María Cristina) w zaawansowanym stylu Plateresque; Casa de los Ardines (na Calle López Muñiz), na której fasadzie fleurs-de-lys kontrastują z głowami Maurów z podciętymi gardłami; Casa de Collado (przy Calle Fernández Juncos), której przewodniczy wspaniały herb, oraz kościół parafialny z obrazami braci Bernardo, Antonio i Tino Uría Aza.
Obok tego ostatniego, a także głównie wzdłuż Gran Vía lub Calle Comercio, jego cotygodniowy targ w środy, tak stary jak samo miasto (XIII wiek) i w którym producenci regionu sprzedają swoje owoce i warzywa, a także fasolę, sery, mąki i inne produkty; są też stragany z odzieżą i antykami.
Obszar portu Ribadesella u podnóża ujścia rzeki.
PLAŻE
Plaża Santa Marina w Ribadesella pochodzi z innego świata, po XIX wieku, w którym dwory i dwory objęły morze, a arystokraci odkryli przyjemność spędzenia lata w Zatoce Biskajskiej. Gdzie indziej na półwyspie można kąpać się w morzu, jodze i algach chronionych przez wysokie szczyty, które jednocześnie były idyllicznym tłem? Czy pasma górskie Escarpa i Suave oraz góra Mofrechu (najwyższy punkt w gminie Ribadesella) naturalne enklawy otaczające tę piaszczystą ławicę o długości półtora kilometra, w której zobaczysz codziennie surferów ćwiczących zarówno na falach, jak i na piasku (W ten sposób szkoły surfingu robią to z nowicjuszami).
Dokładnie to właśnie w jego arystokratycznym powietrzu tkwi jego największa atrakcja, dodatkowo podsycane przez współczesne wydarzenia, które są również „prawdziwe”: promenada nosi imię Princesa Letizia na cześć królowej Hiszpanii, która wówczas oświadczyła, że czuje „Riosellanę w sercu”, ponieważ jej babka ze strony ojca, Menchu Álvarez del Valle, mieszka na Sardéu, co sprawiło, że Asturia przeszła tu i spacerowała przez wiele lat jej dzieciństwa.
Ribadesella znajduje się między morzem a Picos de Europa.
Obowiązkowe jest odwiedzenie tego starego miasta-ogrodu, promowanego przez markizów Argüelles, którzy w 1910 roku przekształcili je w ekskluzywny kurort nadmorski – z jednego końca na drugi, ze wschodu na zachód lub, co dalej, od Punta del Arenal który obok falochronu, na którym stoi pustelnia Virgen de Guía, prawie zamyka wejście do ujścia do punktu widokowego Punta'l Pozu.
Wiem, że z tej asturyjskiej ambony widoki zachęcają, aby nie odrywać wzroku od walących fal na klifie, ale jeśli się nie boisz (a przypływ jest niski) radzę zejść po metalowej drabinie, która daje dostęp do pedału do zobaczyć ślady stóp lub skamieniałe ślady dinozaurów „odciśnięte” w skale. Jest to jedno z dziewięciu miejsc położonych na tak zwanym Wybrzeżu Dinozaurów Asturii, linia brzegowa między Gijón i Ribadesella, na której następują po sobie różne ślady okresu jurajskiego tych ogromnych gadów lądowych (na plaży La Griega w Colunga zachował się jeden z największych na świecie odcisków łap dużego zauropoda).
Mniej znany, ale chętnie odwiedzany przez miejscowych, jest mały Plaża Atalaya, skalista zatoczka po drugiej stronie góry Corbero (lub La Atalaya, stąd jej nazwa), do którego można dotrzeć pieszo bezpośrednio z miasta Ribadesella i jest otoczone wyjątkowymi basenami i naturalnymi basenami.
Dzieci uczą się surfować na plaży w Santa Marina, Ribadesella.
Nieco dalej będziesz musiał iść na kąpiel w ogromna i dzika plaża Vega, ogłoszona pomnikiem przyrody obok pobliskiego wąwozu Entrepeñas, zwieńczony dużymi igłami skalnymi. W tym wyróżnia się jego swoisty system wydm położony na lewo od strumienia Acebo, gdzie fale nie docierają, i jego glinianego klifu, również z pozostałościami z okresu jurajskiego, kiedy „Vega była ogromną dżunglą bagien który stanowił część nieskończonej delty, która dotarła do samej Kastylii”, jak przypomina nam turystyka Ribadesella.
Kolejnym gigantycznym zwierzęciem jest to, którego szukają miłośnicy dobrej kuchni, ponieważ fasada Gueyu Mar, jedna z najlepszych restauracji rybnych z grilla w naszym kraju, Jest ozdobiony ogromnym jasnoczerwonym królem, który przypomina nam, kto jest królem tego domu, w którym można również zamówić doradę, okonia morskiego lub inne świeże skorupiaki z Zatoki Biskajskiej.
GDZIE SPAĆ I JEŚĆ?
Nie ma na to czasu Villa Rosario, indyjski klejnot, który wyróżnia się architekturą na promenadzie Princesa Letizia, że zielone, czerwone i pomarańczowe łuski jego dachu nie pozostawiają nas „zeszklonych” swoim pięknem. Są one po to, aby przypominać nam, podobnie jak pozostałe oryginalne elementy tej rezydencji z początku ubiegłego wieku, o historycznym związku miasta z Las Americas, ale także o tym, jak ** jesteśmy uprzywilejowani, aby móc spać w jednym z jego kilka pokoi. **
Bo chociaż hotel ma inny funkcjonalny budynek nowej konstrukcji na drugiej linii plaży, my, korzystający, jesteśmy bardziej na pierwszej linii wszystkiego, otwarcia bramy ogrodu i praktycznie stąpania po piasku Santa Marina, siedzieć w chłodzie obok hortensji, które mieszają się z błękitem nadmiernej fasady lub obudź się przy ryku Zatoki Biskajskiej naprzeciwko naszego balkonu.
Mamy również doskonałe podniebienie, dlatego uwielbiamy nową propozycję gastronomiczną, którą asturyjski sommelier Marcos Granda zaaranżował w swojej restauracji Ayalga. Asturyjski haute cuisine w którym na początek placek kukurydziany z chorizo w cydrze i emberzao i zakończ małą kałamarnicą we własnym gulaszu lub gołębiem ugotowanym dwukrotnie z pieprzem. To tylko niektóre z sugestywnych dań, które znajdziemy w dwóch menu degustacyjnych – Experiencia Ayala i Sabores de la Tierrina – które Polecamy bez wątpienia sparowanie z winami proponowanymi w pokoju.
Krem pistacjowy, wędzony węgorz, truskawki i ocet jabłkowy w restauracji Ayalga de Ribadesella.
Innym asturyjskim pro (choć w tym przypadku przyjętym) niedawno osiadłym w Ribadesella jest Edén Jiménez, właściciel restauracji Secreto a Voces w Oviedo. Restaurator właśnie przejął kierownictwo gastronomiczne nowej restauracji Las Terrazas de Sardalla w La Piconera Hotel & Spa i opracował menu kuchni targowej dostosowanej do nowych trendów gastronomicznych, nie tak powszechne w Księstwie. Co nie znaczy, że razem z peruwiańskim ceviche z okonia morskiego i ośmiornicy znajdziemy gulasz z verdinas z małżami i quenelle z kraba pająkowatego.
Przestrzeń, pod szklaną pergolą jest naprawdę przytulnie, w kolonialnym stylu zrelaksowany, w którym lampy roślinne (zarówno w materiale, jak i formie) współistnieją z charakterystycznymi żurawiami z papieru origami z Oviedo, które teraz przelatują również nad głową restauracji w Ribadesella.
Odkryty taras to idealne miejsce na zakończenie wieczoru z koktajlem w ręku i, jeśli masz szczęście, muzyką na żywo, ponieważ ma program muzyczny. Z twojego przyjemnego punktu widzenia w oddali widać Palacio de la Piconera, od którego pochodzi nazwa hotelu? i wyobraź sobie Indiano Manuela Martíneza powracającego z Wenezueli pod koniec XIX wieku z zamiarem przekształcenia tego posiadłości w płodną farmę rolną i hodowlaną.
Dziś, jego stary plac to miejsce, które wita przestronne i wyposażone pokoje; również spa z obiegiem wodnym, sauną i wszelkiego rodzaju zabiegami, od masażu twarzoczaszki po rytuał z olejkami eterycznymi z grejpfruta, pieprzu i imbiru firmy Decléor.
Bo, jak rozpoznałem na początku raportu, Ribadesella ma to wszystko.
ZAPISZ SIĘ TUTAJ do naszego newslettera i otrzymuj wszystkie wiadomości od Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler
Tarasy Sardalla z Palacio de la Piconera w tle. Ribadesella.