Położony w Dzielnica Bjørvika, gdzie rzeki Akerselva i Alna spotykają się z Oslofjordem, Muzeum Muncha właśnie ponownie otworzył swoje drzwi z nowa struktura która mnoży czterokrotnie poprzednie powierzchnie wystawiennicze.
Jedenaście nowych hal wystawienniczych kolekcja prace Edvarda Muncha największy na świecie – ponad 26 700– co czyni muzeum jednym z największych na świecie poświęconych jednemu artyście.
Hiszpańska pracownia architektoniczna Herreros odpowiadał za projekt budynku, pięciokrotnie większego od oryginału, przeobrażonego ten sylwetka na tle nieba ze stolicy Norwegii.
Wśród najwybitniejszych dzieł znajdują się monumentalne malowidła ścienne, takie jak Słońce (1909), prawie 8 metrów, a także kilka wersji Najbardziej emblematyczne dzieło Muncha, Krzyk, w tym wczesne studium pastelami z 1893 r. i nowsza wersja z 1910 r.
Również, Tracy Emin, jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych artystów w Wielkiej Brytanii, wystawia na dwóch piętrach to, co jego pierwszy duży skandynawski show.
Budynek pasywny.
KOLEKCJA
26.313 metrów kwadratowych, 13 pięter, 11 galerii –z 4500 m2 powierzchni galerii– oraz około 26 700 prac – ponad 200 na wystawie stałej – to tylko niektóre z przytłaczających postaci Muzeum Muncha.
Głównym jądrem tworzącym kolekcję było podarowany przez samego Edvarda Muncha dla Miasto Oslo i mieści ponad połowę jego znanych dzieł.
Wśród 26 700 prac znajdujemy obrazy, drzeworyty, fotografie – Munch kupił aparat Kodak w 1902 roku i dziś jest uważany za jednego z pierwszych artystów, którzy eksperymentują z fotografią autoportretową –, rysunki i akwarele Edvarda Muncha z lat 1873-1944.
Kolekcja zawiera również wiele innych przedmiotów z oryginalnej spuścizny Edvarda Muncha do miasta, takich jak klisze drukarskie i kamienie litograficzne, tysiące listów i około 10 000 przedmiotów z jego osobistych rzeczy.
„Krzyk” (Krzyk).
Te obecnie na wystawie są podzielone na kilka stref: Edvard Munch: Nieskończoność, Edvard Munch: Monumentalne, Edvard Munch: Cienie, Edvard Munch: Z bliska i Edvard Munch: Wszystko jest życiem.
Muzeum również zarezerwowało przestrzeń na wystawy czasowe, który będzie gospodarzem próbek artyści norwescy i zagraniczni, który zbada trwały wpływ Muncha na kolejne pokolenia artystów.
Każdy zwycięzca nagrody Nagroda artystyczna Edvarda Muncha (EMAA) będzie miał indywidualną wystawę w Muzeum Muncha. Pierwsza wystawa artysty zostanie ogłoszona w styczniu 2022 r., a następnie wystawy poprzednich zwycięzców, takich jak Camille Henrot, Laurence Abdu Hamdam i Kerstin Bratsch.
Jedno z największych muzeów na świecie poświęcone jednemu artyście.
EDVARD MUNCH W OKU OSLO
„Munch zmienia panoramę Oslo, ale z szacunkiem kłania się otaczającemu go miastu”. Taka jest wizja architektów nowego muzeum, którzy są bardzo pewni, że rozumienie – i refleksja – przechodzi przez Edvarda Muncha za nieakceptowanie konwencjonalnych reguł i za to, że nigdy się nie poddaję.
Budynek jest tam, ma silną prezencję i jest częścią miasta. W słowach Juan Herreros, partner założyciel studia Estudio Herreros, muzeum mówi: „Ok, oto jestem. Mam spuściznę po najważniejszym artyście w historii Norwegii i patrzę z fascynacją na Oslo i fiord, bo to miasto i jego zbiorowe marzenia mnie zbudowały”.
Propozycja architektoniczna Juan Herreros i jego partner Jens Richter, opiera się na idei muzeum w formie wieży, gdzie główne funkcje są zorganizowane pionowo.
Tak więc, z jego 57,4 m wysokości, pokryta panelami aluminiowymi z recyklingu, perforowana o różnym stopniu przezroczystości i pochylona górna część, wieża stała się już punkt orientacyjny widoczny ze wszystkich zakątków miasta.
Juan Herreros i Jens Richter.
Wieża stoi na trzypiętrowym podium i ma dwie strefy: jedna statyczna i jedna dynamiczna. Strefa statyczna to zamknięta konstrukcja betonowa, spełnia surowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa, wilgotności i naturalnego światła, aby chronić dzieła sztuki w środku.
Z drugiej strony strefa dynamiczna ma otwarta i przeźroczysta fasada z widokiem na miasto, i tam zwiedzający mogą poruszać się między różnymi obszarami wystawienniczymi.
Górny pokład otwiera się do obszar obserwacji, oferując jedne z najbardziej spektakularnych widoków na Oslo. Intencja architektów? „Niech zwiedzający odkryją nie tylko dzieła sztuki, ale także Oslo i jego historię”.
Widoki: jeden z kluczy do Muzeum Muncha.
ZERO ŚLADU ŚRODOWISKOWEGO, WYSOKI ŚLAD ARTYSTYCZNY
Kamień węgielny pod nowe muzeum został położony w 2016 roku, po długiej i gorącej debacie na temat projektu i lokalizacji, podobnej do tej, która doprowadziła do budowy oryginalnego muzeum w Tøyen.
Przez cały czas trwania projektu, aż do znalezienia końcowego rezultatu, projekt był planowany przez cały czas zgodnie z kryteria programu PrzyszłośćBuilt, czyja wizja ma to pokazać „możliwe są neutralne klimatycznie obszary miejskie, oparte na wysokiej jakości architekturze”.
W związku z tym budynki, które stosują to podejście, muszą: zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych o co najmniej połowę w porównaniu do konwencjonalnych nowoczesnych budynków w odniesieniu do transport, zużycie energii i dobór materiałów.
Nie przegap restauracji na 13. piętrze.
Wiele decyzji architektonicznych związanych z projektem zostało podjętych w oparciu o jeden główny czynnik: pogoda. Fasada zamknięta, skierowana na wschód, unikać nadmiernego nagrzewania latem i system wentylacji naturalnej oszczędzaj energię w strefie dynamicznej.
Również, „Fasada zapewni Munchowi enigmatyczną i ciągle zmieniającą się obecność w zatoce Bjørvika, odzwierciedla imponujące warunki oświetleniowe w Oslo, które nieustannie zmieniają się w ciągu dnia i w różnych porach roku”, powiedział Jens Richter ze studia Herreros.
Budynek, zbudowany z h beton niskowęglowy i stal z recyklingu, ponadto spełnia normy budownictwa pasywnego, tj.: zużycie energii zmniejsza się za pomocą środków pasywnych, takich jak: dodatkowy odzysk ciepła, ekstremalnie izolowane okna i doskonała izolacja ogólna.
Nowa struktura zwielokrotnia czterokrotnie poprzednie powierzchnie wystawiennicze.
WYDARZENIA, WARSZTATY I WIĘCEJ
Doświadczenie w Muzeum Muncha wykracza daleko poza obszary wystawiennicze, oferując bogaty program wydarzeń w którym mogą uczestniczyć goście w każdym wieku.
Na przykład, obiekty badawcze i konserwatorskie, są dostępne dla publiczności, więc każdy może dowiedzieć się, jak prowadzona jest praca nad zachowaniem spuścizny Muncha. Są też planowane koncerty, odczyty, a także warsztaty malarskie dla dzieci i dorosłych.
W muzeum znajdują się również miejsca do jedzenia i picia oraz restauracja z widokiem na 13 piętrze.
„Budynek jest częścią generacji nowych muzeów na całym świecie redefiniują instytucje kultury i przechodzą od koncepcji archiwum historycznego do miejsca spotkań towarzyskich, miejsca, w których każdy może się spotkać i odkryć coś nowego” mówi Juan Herreros.
Muzeum znajduje się w dzielnicy Bjørvika.
WYSTAWA INAUGURACYJNA... I PRZYJAZNE
W programie otwarcia muzeum znajdujemy wystawę Tracey Emin / Edvard Munch: Samotność duszy (Samotność duszy), którą można zwiedzać do 2 stycznia 2022 roku.
Pokaz, którego kuratorem jest Kari Brandtzæg , bada wpływ Edvarda Muncha na Tracey Emin i jak jego dzieło kształtowało jego pracę przez kilka dziesięcioleci.
Odwiedzający będą świadkami „dialog” między dwoma artystami, z nowymi pracami Emina wyświetlanymi obok dzieł Muncha z kolekcji muzeum, które Emin osobiście wybrał.
Tracey Emin / Edvard Munch: Samotność duszy.
Kolejna wystawa, która odbędzie się od 12 lutego do 8 maja 2022 r., będzie Dzikie Oko (El Ojo Salvaje) i skupi się na związkach między surrealizmem a niektórymi z najważniejszych artystów symbolistycznych, takich jak Paul Gauguin, Odilon Redon, August Strindberg, Edvard Munch i Auguste Rodin.
Od 30 kwietnia do 28 sierpnia będziemy mogli zobaczyć Satyricon i Munch , próbka, w której norweski zespół black metalowy Satyricon spotka się z twórczością Edvarda Muncha.
„Odwiedzający nowe muzeum zawsze będą mogli poznaj najważniejsze wydarzenia artystycznej kariery Edvarda Muncha, a także zmieniające się wystawy dzieł innych artystów – mówi Stein Olav Henrichsen, dyrektor muzeum.
26.313 metrów kwadratowych, 13 pięter i 11 galerii.