Zbrodnia i kara u Sołowieckiego
Po wizycie na wyspie Kizhi nasz nordyckie przewodniki turystyczne Oferują nam wycieczkę po przyroda i historia republiki Karelii do naszego następnego celu: Morze Białe i Wyspy Sołowieckie , już w prowincji Archangielsk.
Podobnie jak w pierwszej odsłonie, punktem wyjścia jest Pietrozawodsk , którego wspaniały i ostrożny architektura stalinowska stawia kontrapunkt dla cieni, które ten sam okres pozostawił w regionie, jak zobaczymy zgodnie z ruszamy na północ.
Kontynuuj podróż przez Republikę Karelii
Najpierw przekroczenie kanału między Morze Białe i Bałtyk (przez jezioro Onega), zbudowany przez robotników przymusowych (do stu tysięcy więźniów) w 1933 r. i przedstawiany przez awangardowy artysta Aleksander Rodczenko , w kultowej pracy propagandowej nad tym osiągnięciem pierwszy plan pięcioletni.
Podczas gdy Rodchenko zrobił zdjęcia i teoretyzując o estetyce, obok jednej z dziewiętnastu śluz kanału dramat Sandarmoja narastał, ten ponury las w którym więcej niż siedem tysięcy więźniów zostali rozstrzelani w pełnym stalinowskim terrorze.
Dziś, tablice pamiątkowe a wspomnienia przywożone przez gości i krewnych są jak niespójność między świetlistym i bogatym charakterem tego miejsca. W mała kapliczka (oczywiście wykonana z drewna) , można przeczytać wyroki skazujące ofiar.
Są po prostu złowroga historia a piękno krajobrazu to dwie przesłanki, które popychają nas do Archipelag Sołowiecki.
WIĘCEJ NIŻ WYCIECZKA
Dotarcie do Sołowieckiego ma punkt ekspedycji. Zarówno pociągiem, jak i samochodem musisz najpierw dojechać do odległe miasto Kem , w północnych rubieżach Karelii.
Taka jest jego lokalizacja, że plotki przypisują jej toponim do akronim od K Ebyanoi Materi (do twojej przeklętej matki), to zdanie Piotr I Nuciłbym, podpisując przekonania że wygnali swoich wrogów tutaj.
tradycyjne domy
Niezależnie od tego, czy to prawda, czy nie, udowodniono, że to właśnie tam dwa wieki później więźniowie reżimu sowieckiego (te same, które ostatecznie zbudują Morze Białe-Kanał Bałtycki) czekali, aż morze się roztopi, aby mogli wyruszyć wobec Sołowieckich.
Jako smutne dziedzictwo tamtych mrocznych czasów, w Kem jesteśmy odbierani przez starych i zburzone instalacje wojskowe , nieużywane lotnisko i duży infrastruktura kolejowa. Prezentuje rzadka urbanistyka , z domami wyłaniającymi się z między lasem
Gdy zbliżamy się do morza, komary atakują naszą szyję. Obok pomostu hotel i restauracja Oferują jedyny dotyk gościnności dla gości, w których spędzamy noc weź poranną łódź? w kierunku archipelagu.
Jeśli zimą tak jest Zorza polarna te, które zaskakują kolorami, latem wszechobecne światło białych nocy kończy się dezorientacją tych z nas, którzy nie są do tego przyzwyczajeni.
słońce, które w Pietrozawodsku lub Petersburgu Chowa się za horyzontem, tu tylko ślady kilka małych kółek w większości niebo wysoko. Dni i noce nie różnią się znacznie bardziej niż harmonogramy niektórych sklep z wędzoną rybą lub przez rutynę mieszkańców.
Historia i przyroda na Morzu Białym
Turystyka jest w większości Rosjaninem i kończy tę trudną trasę z bardzo jasnymi intencjami: zmotywowani kwestie religijne , pasja do rosyjska historia dziedzictwa lub zapał ryzykowny. Jednak w tym 2021 roku ograniczeń i zamknięte granice , zakrada się jakiś nieświadomy i pyta, czy nie możesz przyjechać samochodem na wyspy.
Nie ma wartości samochodu. I nie oczekuj typowy statek wycieczkowy ostrzegają cię. Sprawdzamy to następnego dnia: wchodzimy na pokład zamkniętych statków , z małymi okienkami i osłonami bez siedzeń, które chronią pasażera przed temperaturami i zwykle nieprzyjazne warunki klimatyczne.
To właśnie te ekstremalne warunki sprawiają, że wyspy są pustkowia spokoju a także tych, którzy zaczęli tworzyć swoją legendę.
Jak statek płynie po wodach Morza Białego , w towarzystwie kilku wielorybów i unikając płaskich wysp i jakby ogolone przez zimno, możesz wyobrazić sobie historię mnisi niemieccy i Savvati , którzy przybyli tu w XV wieku, aby móc modlić się bez rozpraszania wielkich ośrodki religijne Nowogrodu.
WIARA ORTODOKSYJNA I KOMUNIZM
Niedostępność, która pozostaje i jest dziś rozpoznawana: w 1992 roku wyspy zostały zarejestrowane w lista światowego dziedzictwa unesco jako „wyjątkowy przykład osadnictwa klasztornego we wrogiej” środowisko północnoeuropejskie , co pięknie ilustruje wiara, wytrwałość i przedsiębiorczość późno średniowieczne wspólnoty religijne.
Wejście na łódź to niezbędne doświadczenie
Jeśli dla ascezy mnichów miejsce to było rajem, dla wielu innych było to potępienie: w 1923 stworzył jedną z pierwszych Sowieckie obozy jenieckie (GUŁAG) , które w początkowych stadiach poddawały recyklingowi obfite Rosyjska infrastruktura religijna.
Przejawia się to w małe muzeum który z wnętrza starego baraku opowiada nam historię tego, jak początkowo modelowe więzienie (z działalnością kulturalną, własną prasą i produkcją towarów) stał się obóz przeludnienia, zimna i eksploatacji.
Paradoksalnie sankcje zostały wdrożone w: kompleks klasztorny , który od momentu powstania miał komórki karne.
Tam przewodnicy odtwarzają ewolucja życia monastycznego i przekształcenie tych przestronnych i jasnych pomieszczeń w więzienie. Do tego stopnia, że jakaś dziura w ścianie przypomina układ fresków (teraz już objęte), którego ikony służyły jako cele strzeleckie dla wojska, aby przetestować ich celność.
Klasztor Sołowiecki
Niestety obecne zarządzanie kompleksem przedkłada pragmatyzm ponad pragmatyzm konserwacja tych historycznych ciekawostek , który kosztuje więcej niż jeden obrzydzenie do UNESCO i historycy.
Przez korytarze jego ściany cierpimy, w połowie czerwca chłód arktycznych prądów . W jego pokojach z małymi oknami i surowymi ścianami rozumiemy, jak szukali nie tylko jego pierwsi mieszkańcy miejsce na odosobnienie , ale także o pozbawienie wolności, karę, ekshumacja winy.
Nieskruszona wiara mnichów uczyniła te wyspy jedną z ostatnich bastiony oporu dla starych wierzących, którzy stanęli w obliczu Patriarcha Nikon i car Aleksiej I zachować tradycyjne praktyki ortodoksyjne w obliczu m.in przemodelowanie rytuałów nałożone na 1653.
Większość starzy wierzący obecne miejsce zamieszkania w Ameryce Łacińskiej czy na Kaukazie , ale tutaj doktryna jest zachowana, jak mówi nam pracownik hotelu.
Dlatego wielu turystów nadal? pielgrzymi że jak tylko wysiądziesz zbierać i izolować w schronach przystosowane dla nich, w głębiny wyspy.
TUNDRA I ŚLEDZIE
Jednak obyczaje są unowocześnione i wielu z nas decyduje się na wizyty na łonie natury, których Brzozy Karelskie (skręcone i krótkie) Docierają do morza i mieszają się z głównie krajobraz tundry.
A z zewnątrz wchodzimy do środka: małe rodzinne restauracje połóż kres dniom lub pomóż przetrwać podmuchy wiatru i deszczu.
Architektura zaprasza do podróży w czasie
Przygotowują w najlepszy możliwy sposób wykwintne Ryby z Morza Białego: smażone lub wędzone , z opatrunkiem nie większym niż kawałek chleb lub gotowane ziemniaki. własny monastirska trapeza (jego stołówka) przyjmuje wizyty do zaoferowania bardziej tradycyjne potrawy niż nawyk żywieniowy.
Spacerując po pustych pokojach klasztoru lub przez ulice ciągnące się między starymi więziennymi barakami powtarza się wrażenie niespójności, niezgody, że pejzaż i białe noce wydzielają.
The mała ewolucja architektoniczna nie tylko ułatwia przejrzystą wizualizację etapów historii tego archipelagu, ale także samej Rosji: ortodoksyjne filary utopijnego komunistycznego dziedzictwa i procesu demontaż lat dziewięćdziesiątych.