Czy to Toskania? Czy to Prowansja? Nie, to Alcarria
To nie była wina Celi, ale Sergio del Molino . Do tego Wycieczka do La Alcarria Wersja XXI wieku nie została poparta książką podróżniczą, ale esejem. To było Pusta Hiszpania , ta książka, którą przeczytały tysiące ludzi, która zachęciła nas do tego złap samochód i kieruj się w stronę tego kraju , jak nazwał go don Camilo, który, nawiasem mówiąc, narzekałby, że go natchnął. Czasy się zmieniają. Udajmy się do egzotycznej Alcarrii.
Przymiotnik „egzotyczny” nie jest chwytem literackim. TAk egzotyka jest inna do tego, co uważa się za odniesienie, ten region Guadalajara jest. A to dlatego, że jest pusty . Według książki del Molino Pusta Hiszpania jest Hiszpania śródlądowa, wyludniona i dyskretna.
Dotyczy to dwóch Kastylii, Estremadury, Aragonii i La Rioja.; Madryt się nie liczy. Oni tam mieszkają, my mieszkamy, bardzo tłoczno, jak w reszcie zachodniej Europy. Dlatego ten „ kraj w kraju ”, jak nazywa to del Molino, jest czymś bardzo dziwnym. Dla tych z nas, którzy są otoczeni ludźmi i hałasem, jest bardziej egzotyczne niż palma i biała piaszczysta plaża.
Nazwa „Alcarria” brzmi jak beżowe odcienie i równiny
La Alcarria jest częścią Pustej Hiszpanii . Mamy świetne wieści: jest pełne . W tym regionie znajdują się zadbane wioski, spektakularne romańskie kościoły, smaczne jedzenie, kamienne domy z toskańskimi cyprysami i polami lawendy.
brzmi nazwa do beżu i do równin , ale rzeczywistość jest inna: jest to obszar z urozmaicone krajobrazy i wiele odcieni zieleni; drogi pełne paproci, zawsze tak Jurassic Park.
Pusta Hiszpania nie będzie miała ludzi, ale Sztukę i Naturę. Cela przebył ją w dziewięć dni i podobno napisał swoje Wycieczka do Alcarrii , który w przyszłym roku skończy 60 lat. Proponujemy weekend z nieco cichą i bardzo darmową wycieczką . Do każdego z nich podamy nazwiska, ale nie rozkazy ani godziny, w których należy się udać. Jeśli dotarliśmy do La Alcarria, to puścić się.
nic
CZY TO TOSKANIA? CZY TO PROWANSJA? NIE, TO ALCARRIA
Pierwszym przystankiem będzie alocen . Wybraliśmy to miasto, bo tak, bo nam się podobało, bo bardzo dobrze koncentruje esencję tego obszaru . Już sama nazwa, z tym arabskim brzmieniem, przypomina nam o jej historycznym charakterze. tak
f kazali nam namalować wioskę (ta ma mniej niż 100 mieszkańców zimą , latem dwa lub trzy tysiące) wykorzystalibyśmy go jako model. Dostarcz to, czego oczekujemy: kościół, plac i otaczające go kamienne domy . Jest schludny, czysty i śmiertelnie cichy. Jedynie dzwony XVI-wiecznego kościoła przerywają ten spokój. Oto jest Place du Port .
martwa cisza
Ten dom jest projektem Jan i Olga ; po tym, jak mieszkał w Los Angeles, gdzie pracował w Walt Disney Animation Studios nad Frozen, a Olga prowadziła projekt badawczy z University of UCLA, zdecydowali wróć do guadalajara.
Tam podnieśli swój projekt: dom-hotel z sześcioma sypialniami. Place du Port jest wynajmowane w całości (lub z trzech pokoi) i posiada obszary, z których nie chciałbyś się przenosić, takie jak przeszklone patio, salon z Chesterem oraz taras z wiszącymi krzesłami z którego można prawie dotknąć kościoła. Czasami wydaje się, że jesteś w Luberon , inni w Val d'Orcia w Toskanii, a jak tylko wyjrzysz przez okno i wyjrzysz na Zbiornik Entrepenas , wiesz, że jesteś w La Alcarria. Z tego domu, w którym za dwie minuty poczujemy się jak u siebie, zwiedzimy to miejsce.
Ogród Place du Port
ZBIORNIK
Porozmawiajmy o nim. Alocén należy do kultury zbiornikowej Entrepeñas. W tym momencie stajemy się trochę poważniejsi, ponieważ ma tylko 10% wody . Powoduje to ogromne zakłócenia gospodarcze, środowiskowe i społeczne. Mniej wody, mniej życia.
Jednak widok z Alocén jest piękny nawet przy pustym bagnie; również z drogi, która go otacza i z której można dostać się do różnych portów. W czasach, gdy jest pełen swoich cech turkusowa woda wszystko się budzi
Tych, którzy przyjeżdżają tu z miasta, przyciąga jego „cisza”. To właśnie zachęcało Josephine Douet , paryska fotografka i jej rodzina mają mieć dom „bez duszy setki metrów dalej” na brzegach zbiornika. Po wielu latach życia w Skandynawii "szukała miejsca na odpoczynek i możliwość bezproblemowego przygotowania artystycznych projektów". Wyznaje z Paryża, gdzie obecnie mieszka: „Zakochałem się w świetle tego miejsca”. My w tym momencie również jesteśmy uwiedzeni. A my nie jesteśmy łatwi, nie.
W Alocén nie ma sklepów, a na placu jest tylko jeden bar. Tutaj nie przychodzisz, by robić, jesteś. W domu dobre wino, kominek na zimne wieczory, wygodne łóżka i mocne Wi-Fi. Pierwszej nocy będziemy spać jak błogosławieni, a gdy się obudzimy, wydarzy się coś niezwykłego: Oddychamy świeżym powietrzem. co za ekstrawagancja.
Zbiornik Entrepeñas
WYCIECZKA SAMOCHODOWA EKSPRESOWA: OD WSI DO WIOSKI
Kolejny dzień poświęcimy na skakanie z miasta do miasta. Wszystkie są małe i bardzo blisko siebie. Poziom dziedzictwa historycznego jest wysoki : nie ma przeciętnych kościołów. Przez cały dzień udowodnimy to odwiedzając takie miejsca jak Budia, Durón lub Sacedón.
Budia jest zagmatwana, ponieważ nie wygląda na spokojne miasteczko; bary na placu są pełne, a ludzie przyjaźni. Na samym placu znajdują się wiejskie apartamenty nazwane w epicki sposób Kondor . Uwaga dla nawigatorów: w La Alcarria jest kilka hoteli.
Bardzo blisko (tu wszystko jest blisko) znajdujemy? duron . W tym mieście są szlachetne rezydencje z XVI i XVII wieku, które mówią nam, że była tu wspaniała przeszłość.
Sacedon Jest to jedno z miast, o którym miejscowi wspominają najwięcej i jeden z najczęściej powtarzających się znaków. Bardzo przywiązany, podobnie jak Alocén, do życia zbiornika, ma w pobliżu spektakularny klasztor. Jest o Święta Maria z Monsaludu , jeden z najlepszych przykładów średniowiecznej architektury na Półwyspie Iberyjskim.
Jest więcej: możemy zwiedzać Pastrana , jedno z miast o największym zagęszczeniu zabytków, czy Pareja, po drugiej stronie przepiękne miasteczko z w tym renesansowy kościół i widoki na bagna . To zależy od tego, jak chcemy zorganizować dzień, jeśli chcemy, żeby był pełniejszy lub bardziej pusty, warty żartu, zatrzymamy się na jednym lub drugim. Częścią uroku La Alcarria jest odwiedzanie i napawanie się w tych miejscach bez przeszkód, bez kolejek, bez pośpiechu.
Pastrana
KAMIENNE DOMY I JEDZENIE POD WINOROŚLĄ
Jedno jest jasne: **zjemy w El Olivar**. To jedno z najpiękniejszych miejsc w La Alcarria, ale piszemy to cicho, bo l Miejscowi komentują, że zapełnia się ludźmi z Madrytu . To znaczy takich jak my, którzy szukają spokoju, kamieni i pustki.
Ludzie z Pustej Hiszpanii: przychodzimy w pokoju, nie chcemy najeżdżać ani obiektywizować. Po kilku dniach zwiedzania i obserwowania go, jesteśmy w stanie stwierdzić, że Hiszpania, o której mówi El Molino w swojej książce nie jest ciemno ani nie wygląda krzywo na gościa . Przynajmniej La Alcarria jest bystra i pełna życzliwych ludzi chętnych do rozmowy. A czym byłaby wycieczka bez rozmów.
W El Olivar kupimy oliwki mężczyzna o cyganerii, który w sobotę osiedla się na placu; to będzie prezent, który zaniesiemy naszym przyjaciołom i za który pokochają nas trochę bardziej. Będziemy fantazjować o posiadaniu tutaj kamiennego domu, jeśli to możliwe z kryptą przy drzwiach ; wiemy, kto to zrobił i ostatecznie to miał.
Obok siwowłosego władcy oliwek stoi kolejny stragan. To jest z Elżbieta i Almudena , którzy sprzedają organiczne warzywa ze swojego ogrodu w Alocén. Ci, którzy dobrze znają miejsce, ostrzegają nas, że nie możemy wyjechać bez kupowania Miód z Torrontera które nazywają " najlepsze z La Alcarria ”. A ostrzegają, że tegorocznym „dobrym” jest rozmaryn. Odnotowany.
Miód jest kupowany w moranchel . Wszyscy nazywają to miejsce? „Eulalio” a na tej wycieczce kilka osób o tym wspomniało. W La Alcarria ktoś w mieście sugeruje, żeby zjeść w sąsiednim mieście i poprosić o to. To takie zachęca do odwiedzenia którego w kolejnym mieście. Kto potrzebuje Tripadvisor. W „Eulalio” je się skandaliczne mięso z grilla, a jeśli pogoda dopisuje, robi się to pod winoroślą, która zawsze jest balsamiczna. Oko: nie zapominajmy o miodzie.
O zmierzchu wrócimy do naszego domu w Alocén. W tym momencie czujemy się już nieco alcarreños.
Miód z La Alcarria
MASAŻE, RZYMSKI I LAWENDOWY
Następnego ranka pojedziemy w okolice **Brihuega.** Tam jest Torija , gdzie Cela rozpoczął swoją podróż i gdzie jest Muzeum poświęcone Wycieczce do La Alcarria i myśli się, jak fajnie by było, gdyby chodziło o Pustą Hiszpanię.
Cały ten obszar jest związane z lawendą , jedna z podstaw gospodarki obszaru. W Brihuega jest wszędzie: w sklepach z pamiątkami i w rozmowach mieszkańców miasta . Aby zobaczyć kwitnące pola, trzeba poczekać do lipca, bo właśnie w tym dniu organizowane są zajęcia i trasy, wykorzystując fakt, że pola są zabarwione na fioletowo.
Brihuega
Porównanie jest proste, ale odcień jest tak prawdziwy. Również w tym czasie, 15 lipca, odbywa się **Festiwal Lawendy**, który co roku świętuje koncert na środku boiska. Przeszłość bohatera była Gwiazda Morente . Będziemy cierpliwi i czekamy na następne lato. Lawenda jest również obecna w **Niwa Hotel&Spa**, rarytas.
To miejsce oferuje orientalne masaże w sercu Alcarria . Robi to od lat i ma lojalną klientelę. Zróbmy coś: przed powrotem do Madrytu skorzystajmy z masażu z gorące pindy z rodzimej lawendy ale nie zapominajmy rezerwa . Zazwyczaj są pełne.
Przed lub po masażu zwiedzimy miasto, które, jak wszystkie miejscowości w okolicy, posiada wspaniałe dziedzictwo historyczne; miasto zostało ogłoszone 1973 Zespół Historyczno-Artystyczny . Natkniemy się na kościół Santa María de la Peña i San Felipe, oba pochodzące z XIII wieku.
To nie jedyna rzecz : Brihuega ma mur, zamek, arabskie jaskinie, a nawet galerie i tunele. Bardzo interesujące jest fabryka tkanin , kompleks przemysłowy z XVIII wieku z ogrodami z tego okresu, które zostały ponownie otwarte po latach zaniedbań. Miasto jest usiane fontannami z wodą z podziemnych źródeł. Nie zapomnij pić tam, gdzie możesz . Kiedy zamierzasz to zrobić ponownie?
Jedz w ** El Tolmo ** dowolne z wysokokalorycznych dań; wszyscy ci to polecą. Mówiliśmy już o tym, jak informacje krążą po tych ziemiach.
Pomiędzy fontannami, romańskimi kościołami i lawendą czas wrócić do Madrytu. Zostawiliśmy za sobą wiele miejsc: Hita, Cifuentes, Horche… Wrócimy, bo mamy na to ochotę.
Cela napisała (ten cytat jest bardzo oklepany), że „La Alcarria to kraj, do którego ludzie nie mają ochoty jechać” . Dał nam i da nam. Byliśmy w Pustej Hiszpanii i zrozumieliśmy, dlaczego Poblada Hiszpania tego potrzebuje. Oczywiście obawiamy się, że będzie pełny.
Kościół San Felipe w Brihuega