Pazo de Sabadelle, przykład historycznej konserwacji w sercu Lugo
Pazo de Sabadelle robi wrażenie, gdy tylko go zobaczysz. Kamienny budynek z czerwonawymi drzwiami i zielonymi oknami, który jest wycięty między wzgórzami i bardzo łatwo wyobrazić sobie potęgę rodzin, które posiadały go przez wieki. Konkretnie, mówi się, że to pazo pochodzi z XIII wieku, i to przechodziło z rąk do rąk, aż dotarło do Xosé Figueroa, obecnego właściciela.
Teraz, gdy przechodzę przez jego bramy, przedmioty z przeszłości łączone są z aktualnymi rzeźbami, fotografiami i obrazami, pokazuje, że pazo wciąż tętni życiem. Przecież dziś pazo serwuje ekologiczne degustacje, pozwala odwiedzającym spędzić noc w swoich pokojach i organizuje wystawy sztuki dla każdego.
DOM, KTÓRY ODDYCHA HISTORIĄ
"Ten dom należał do tej samej rodziny co Pazo de Tor – inny Pazo z Lugo w Monforte de Lemos, które również warto odwiedzić ze względu na jego niesamowite dziedzictwo historyczne – rodzinę Varela de Temes”, mówi Figueroa. „Ze względu na szereg okoliczności, ostatni właściciel, należący do tej rodziny, został wdową i został zakonnicą w wieku 70 lat w klasztorze Salesas w Oviedo”.
To było jak pazo, znajdujące się w parafii Santa María de Sabadelle – od której wzięło swoją nazwę – , wraz z 500 hektarami, które według szacunków w tym czasie mierzyła posiadłość, trafiła w ręce administratora i kapelana. „Administrator zrobił dwie partie i kapelan wybrał dom i kilka kawałków ziemi, które rozdał swoim braciom. Było ich pięć, więc wyobraź sobie, jaka była duża. Jednym z nich był ojciec brata mojej babci i dlatego pazo trafiło do mojej rodziny – tłumaczy Figueroa.
„Ten mężczyzna poślubił kobietę, którą zawsze nazywaliśmy matką chrzestną, ale nigdy nie mieli dzieci. Dlatego moja babcia zamieszkała z nimi. Później majątek przeszedł na moją matkę, a teraz na nas, którzy jesteśmy czterema braćmi”, Dodać. „A dziś ta nieruchomość ma łącznie pięć hektarów”.
Fragment kuchni Pazo de Sabadelle, Lugo.
Xosé Figueroa uśmiecha się, gdy opowiada o przeszłości tego miejsca, w którym wszystko zdaje się oddychać historią. „Należy wziąć pod uwagę, że mieszkały tu postacie o pewnym znaczeniu. Na przykład Agustín Lorenzo Varela de Temes, biskup urodzony w 1776 i zmarły w 1849, który był biskupem i profesorem na Uniwersytecie w Salamance. I brat tego biskupa, José María Varela de Temes, który był współczesny pierwszemu okresowi Sargadelos”.
Ale już, on i jego rodzina są odpowiedzialni za utrzymanie przy życiu pazo i jego otoczenia. „Czujemy się do pewnego stopnia odpowiedzialni za pozostawione nam dziedzictwo, ale nie mamy wypłacalności finansowej. Dlatego, idziemy krok po kroku, starając się przynajmniej tego nie zniszczyć”, Figueroa mówi szczerze. „Istnieje nawet możliwość, że być może pewnego dnia będziemy mogli przekazać go na przykład Królewskiej Akademii Galicyjskiej lub jakiejkolwiek innej instytucji publicznej, która czuwa nad interesami Galicji. Chociaż nie wiemy, to są pomysły, które mamy – dodaje.
ŻYWNOŚĆ EKOLOGICZNA I ARTYKRATYCZNE POKOJE
Dziś Pazo de Sabadelle jest nie tylko przykładem konserwacji dziedzictwa, ale także otwiera swoje podwoje dla każdego, kto chce zagłębić się w przeszłość Galicji śródlądowej. Obaj spędzić noc w niesamowitych pokojach – ale rezerwując z wyprzedzeniem, ponieważ ma tylko dwa – jak degustacja ekologicznego i domowego jedzenia.
Jedna z dwóch sal Pazo de Sabadelle, Lugo.
„Mamy rolnictwo ekologiczne, robimy ekologiczne degustacje, wynajmujemy sale, przyjmujemy uczniów, którzy przyjeżdżają na wycieczki, aby zobaczyć dom i jego historię…”, mówi Figueroa. Jeśli chodzi o pracę ekologiczną, wiejski dom Sabadelle jest objęty programem USC Family Farm. Dodatkowo śniadanie – wliczone w cenę pokoju – to idealny czas na to sprawdź smakołyki, które są przygotowywane w tym domu, i wyobraź sobie, jeśli nie możesz tego doświadczyć w pierwszej osobie, jaka będzie tutaj degustacja.
Domowe śniadanie w Pazo de Sabadelle, Lugo.
W dworku zachowaj tradycyjne przedmioty i receptury a gdy tylko go poprosisz, Figueroa pokaże ci niektóre z historycznych skarbów, które przechowują te kamienne mury. „Odzyskaliśmy kilka rzeczy, również na poziomie anegdotycznym. Od przedmiotów, które zachowaliśmy, po przepisy kulinarne, jak kandyzowane figi Álvaro Cunqueiro”, wyjaśnia z podnieceniem Figueroa.
Ale, jak komentuje właściciel tego domu, dla niego i jego rodziny najważniejsze i to, co najbardziej zachęcają, to odzyskiwanie wartości w Galicji. „A dzieje się tak również poprzez jedzenie” – mówi. „Korzystanie ze składników z okolicy. Oto obszar pełen drzew owocowych, które w końcu są zjadane przez ptaki, podczas gdy ludzie chodzą po owoce do supermarketu. To niesamowita rzecz”, mówi Figueroa.
OAZA W GALICJI WIEJSKIEJ
Chociaż uprawa ekologiczna, jak ze snu pokoje i dziedzictwo historyczne wystarczą, aby chcieć odwiedzić to miejsce, jest coś, z czego Figueroa jest jeszcze bardziej dumna: otwarcia dzieł sztuki.
Sabadelle, tajemnica poliszynela
„Galicja do pewnego stopnia jest pozbawiona wielu rzeczy” – mówi. „Choć literacko i muzycznie jest bardzo zaawansowany, brakuje mu akompaniamentu społecznego i ekonomicznego dla tych działań. Dlatego tworzymy oazę ucieczki od tego rodzaju nędzy w cudzysłowie”. W tym celu Figueroa wraz ze swoim partnerem przede wszystkim Organizują wystawy, występy, imprezy poetyckie, imprezy muzyczne... i zawsze promują język i kulturę galicyjską.
„Mój partner, który mieszka w Ourense i organizujemy wiele rzeczy bez pobierania opłat. Ale nadal jesteśmy zachęcani, ponieważ To bardzo miłe doświadczenie." Figueroa wyjaśnia. "Co To, czego szukamy, to podejście artystów do ludzi. Przede wszystkim mieszkańców wsi, ponieważ prawo do słuchania skrzypiec mają osoby mieszkające poza miastami lub ciesz się innym rodzajem sztuki, tak jak każdy, kto mieszka w mieście”, mówi.
Xosé Figueroa mówi, że uświadomił sobie potrzebę: „wystawy widziane z innej perspektywy”, jedzie na wystawy w całej Galicji. „Normalnie, kiedy idziesz na wystawy, wydaje ci się, że jesteś obcy. Jest autor lub autor, rodzina i czworo przyjaciół. Tutaj jest dokładnie odwrotnie, tutaj jest tak, jakbyś w dniu przyjęcia szedł do domu kuzyna. To kolejna rolka – mówi z dumą. „Atmosfera jest świetna”.
Środowisko Sabadelle
Chociaż możesz już spać, wystawy paraliżuje pandemia, ale Figueroa ma nadzieję, że sytuacja wkrótce się poprawi i będą mogli wrócić do pracy. „Bardzo bym chciał, żebyśmy mogli wkrótce je powtórzyć. Oczywiście, To nic nie kosztuje i kto chce, może przyjść. Na ostatnim, który zrobiliśmy – zwykle są w zagrodzie – było nas około 400 osób. Dużo ludzi".
Xosé Figueroa kończy wyjaśniając, jak wyglądają te artystyczne otwarcia: „Robimy małe przedstawienia. Na przykład poeci prezentują książkę. Ale to nie jest recital poetycki, na którym siada się do słuchania całego zbioru wierszy, ale poeta recytuje tylko dwa lub trzy wiersze . To tak, jakbyś zostawiał cukierki przez całą noc, ożywiając temat. A z muzykami dokładnie tymi samymi, nie stawiasz zespołu grającego przez dwie godziny z rzędu.
Balkon Sabadelle
Pomysł, mówi, to: zanieść sztukę do wszystkich zakątków i do wszystkich ludzi. „Publiczność jest bardzo zróżnicowana, ta nie jest wyłącznie elitarna. A czasami zdarza się, że atmosfera jest tak dobra, że razem z profesjonalnym artystą, ktoś z publiczności kończy grę, na przykład. Sprowadzenie tej atmosfery do Sabadelle jest cudowne”.