Czy Saint-Cirq-Lapopie jest najpiękniejszą wioską we Francji?
TO JEST WIOSKA?
Zauważ, że pytanie nie jest tak absurdalne, jak mogłoby się wydawać. Kiedy turystyka kojarzy się z miastem lub wsią, rezultat może wymknąć się spod kontroli, stając się bardzo sztuczny, zmieniony i „suwenirystyczny”. Ale 207 mieszkańców mieszka w Saint-Cirq-Lapopie że choć są oddani sektorowi turystycznemu, spędzają dni i żyją w starych domach, pielęgnują swoje małe ogrody i oddają się rzemiosłu. Jego ulice to pułapki na szczury, nerwowe i niewygodne dla samochodów . Dlatego są piesze dla wszystkich cudzoziemców, którzy nie są stąd. Dlatego odpowiedź brzmi tak jak fortepian.
Sain-Cirque-Lapopie, nerwowe ulice, niewygodne dla samochodów
JAK TO SIĘ ŁĄCZY Z NATURĄ?
Nazwa Saint-Cirq-Lapopie jest równie rokoko, co dziwaczna. Pierwsza część odpowiada czczonej w tym miejscu świętemu, podczas gdy „Lapopie” pochodzi z góry, na której jest wzniesiona która według pierwszych mieszkańców tego miejsca miała kształt piersi (jak się mówi „lapopa” po prowansalsku ) .
Ten gigantyczny głaz wznosi się 80 metrów nad rzeką Działka , w zakręcie, z którego sterowany jest górny kanał wspomnianego prądu, a także jego połączenie z Cele rzeki . A jego wizerunek jest budzący grozę, jako ludu, który cudem pozostaje na szczycie kopca i na jego zboczach, podczas gdy góry Quercy i dolina Lot chronią cię przed wszelkim złem . Odpowiedź mogła brzmieć tylko: „oczywiście są luksusowe”.
Saint-Cirq-Lapopie, najpiękniejsza wioska we Francji?
CZY TO MONUMENTALNE?
Że nikt nie przyjeżdża do Saint-Cirq-Lapopie nie spodziewając się przybycia kultowego pomnika, zrobienia zdjęcia i wyjazdu. Zabytek to w zasadzie cały zespół domów, rezydencji i ogrodów . Tak, to prawda, że na Twojej pocztówce błyszczą ruiny zamku, do którego warto się wspiąć tylko dla widoków i imponującej obecności wielkiego kościoła, z imieniem świętego io wymiarach jakimi zdaje się chcieć spełniać swoje funkcje onieśmielająca siła.
Wewnątrz tylko nieliczne pozostałości romańskich fresków bez większej treści. Jego mocną stroną jest popularna architektura, która pojawia się w każdej alejce, ten trudny puls, który polega na utrzymywaniu wszystkiego tak niezmienionego, jak to tylko możliwe podczas przyjmowania gości i to złożone uczucie, że czas trwa dłużej i jest mniej agresywny. Cóż, co? nie musi być monumentalna.
Monumentalnym miastem jest samo miasto
CZY TO HIPERTURYSTYCZNE?
Nie. Ani ceny nie rosną, ani Japończycy nie przejmują miasta przyjeżdżających w hordach autobusów. To prawda, że nagroda była małym naciskiem, ale St-Cirq-Lapopie nadal oddycha spokojem dzięki swojej lokalizacji, daleko od jakiejkolwiek autostrady i pośrodku labiryntu drugorzędnych dróg. Jest to obowiązkowa para Droga Santiago co powstaje w Le Puy-en-Velay , ale jego hostel zwykle nie jest zatłoczony. Ale na wszelki wypadek jest przygotowany na kolonizację obcokrajowców z ogromnymi parkingami, które sprawiają, że jest to miasteczko w 100% dla pieszych.
Ani ceny w powietrzu, ani japoński najazd: turystyka znośna
I GASTRONOMIA... CO TO JEST?
We Francji, podobnie jak w Hiszpanii i we Włoszech, trudno jest źle zjeść. I tutaj osiąga się to za pomocą świetny stosunek jakości do ceny dzięki do formuły (kolejny krok do menu dnia), z którym można cieszyć się kaczką we wszystkich przepisach. Następnie jest słynny ser Rocamadour i wino Cahors, dwugwiazdkowe produkty regionu. Tak, jest tradycyjny, ale świetnej jakości i za rozsądną cenę.
Tutaj BARDZO trudno jest źle zjeść
CZY TO ARTYSTYCZNE?
Trudno ocenić, jaki wpływ André Breton w Saint-Cirq-Lapopie. Do tego momentu przybył w 1950 roku, zmobilizowany przez antyzimnowojenny prąd zwany Obywatelami świata. Podnosił pierwszy światowa droga bez granic , droga, która przecinała St-Cirq, gdzie trzeba było postawić kamień milowy. Po tej pierwszej wizycie powstało zauroczenie, zakup domu i życie w pokoju człowieka za dużo świata.
I tak jak w przypadku wszystkiego, czego dotknął Breton, miasto stało się sławne i stał się magnesem dla artystów . W tym czasie handlarz dziełami sztuki Emile-Joseph Rignault już restaurował stary dom, do którego zapraszał innych artystów, takich jak ManRay. Te dwa czynniki: obecność public relations Bretona i Rignaulta zrewitalizowała miasto praktycznie opuszczone po II wojnie światowej i przekształciła je w ogród wpływów , w agora dla artystów.
Jednak fizyczne dziedzictwo obu jest najbardziej odmienne. Podczas gdy dom Rignault jest muzeum pokazującym popularną architekturę wielkich domów Lota zmieszaną z niektórymi obrazami z jego bogatej kolekcji, dom bretoński, najstarszy w całym St-Cirque (pochodzący z XIII wieku) jest sprzedawany za 800 000 euro. .
Efekt domina Bretona przeżył swoje pokolenie, przyciągając artystów do dnia dzisiejszego dzięki dom Daury W budynku już sam w sobie zabytkiem historycznym, który teraz stał się letnia rezydencja dla młodych artystów. Nazwa odziedziczona po poprzednim właścicielu, Pierre Darura, malarz z Minorki, który mieszkał tu w latach 30. XX wieku i do którego wracał każdego lata, aż do śmierci w 1976 r. Jako anegdota pozostaje twarz Bretona, którą Daura wyrzeźbiła na jednej z drewnianych poprzeczek wystających na ulicę. Oprócz tej rezydencji St-Cirq-Lapopie można zwiedzać, zatrzymując się przy warsztaty mniej lub bardziej uznanych artystów którzy osiedlili się tutaj szukając wpływów, inspiracji lub po prostu mitu.
Najciekawsza interwencja, jaką sztuka współczesna pozostawiła w kamieniach tego miejsca, znajduje się w „Chemin de Halage” ścieżka wykuta w kamieniu nad brzegiem Lotu, gdzie artysta Daniel Monnier wykonał serię zaskakujących płaskorzeźb w 1990 roku.
CZY NAGRODA JEST TARGI?
Oczywiście, bo to nie tylko piękne miasto, ale też ma te artystyczne argumenty, które dodają koloru marszowi ulicami. Dlatego gdyby nas o to poprosili, mieliby jeszcze jeden głos.
_*Na koniec wystarczy zaznaczyć, że preferowanym miastem w drugiej edycji tych nagród okazała się Eguisheim w Alzacji.
Saint-Cirq-Lapopie zasługuje na nagrodę