Wycieczka do obrazu: „Arlekin z lustrem” Pabla Picassa
Arlekin i Pierrot należą do Komedii dell'Arte , a gatunek teatralny urodzony we Włoszech w XVI wieku. Firmy turystyczne zatrzymywały się w miastach i reprezentowały miłosne intrygi. Arlekin był przebiegły, głupi, kłótliwy, akrobata i skoczek . Istota kameleon, która konkurowała z Pierrot Dla miłości kolumbijski . Ten był szczery, ufny, wrażliwy, przedmiotem kpin. Żadnemu z nich się to nie udało. Wygrał przystojny młody mężczyzna. Dorównywały im upokorzenia, bieda i głód.
W XIX wieku cyrk się zmienił Pierrot i Arlekin w klaunie i mountebanku. Artysta, będący centrum jego własnej twórczości, przywłaszczył sobie je, aby odzwierciedlić jego nonkonformistycznego ducha.
Picasso włączył Arlekina do swojej wyobraźni w okresie niebieskim , kierowany przez poetę Apollinaire . Twarz pomalowana na biało przypomina Pierrota. Jego tożsamość jest zdezorientowana. na budowie „Au Lapin Agile” Jest reprezentowany w garniturze w romby i dwurożnym kapeluszu na Tawerna Montmartre, 1905 r. . Trzyma kieliszek absyntu. Za kulisami kostium akrobaty staje się przebraniem, wyklucza go z obcej rzeczywistości.
„Au Lapin Agile”
Podróż do Włoch przywróciła Picassa do świata teatru. Diagilew , dyrektor Baletów Rosyjskich, namówił go do zaprojektowania scenografii i kostiumów dla Dla , z satie . przyszedł wraz z Cocteau i Strawiński do dwóch przedstawicielstw firmy w Neapolu. Tam przeszli przez hiszpańska dzielnica , kupował pocztówki, oglądał przedstawienia lalkowe i pił. Ich świąteczny duch osiągnął kulminację, gdy zostali aresztowani za odprowadzanie wody w Galerii Vittorio Emmanuele.
Podróż zmieniła jego wizję. Porzucił kubizm. Po powrocie do Paryża opuścił Montmartre i osiadł obok Olga Choklova , tancerz Baletów Rosyjskich, w centrum Rue La Boetie . Rzeźby, które widział w Muzeum Narodowym w Neapolu, doprowadziły go do liryczny i senny klasycyzm . W „Arlekin przed lustrem” , namalowany w 1923 roku monumentalność postaci wypełnia płótno.
Postać jest taka sama, jaka pojawiła się w niebieskim okresie, ale jego znaczenie się zmieniło . Picasso stał się sławnym malarzem. Jego przyjaźń z Cocteau skłoniła go do przyziemne ustawienie. Étienne de Beaumont, wicehrabiowie Noailles i Winnie de Polignac Byli patronami dworu, który żywił się: frywolność, taniec, kino i poezja.
Złoty wiek , film z Luis Bunuel , którego premiera odbyła się w sali rezydencji Charlesa de Noailles. Na przyjęciu dla hrabiego Beaumont, Luisa Casati przebrana za San Sebastian . Jego skafander, naładowany strzałami, zapalił się, gdy wszedł, powodując przenikliwe zwarcie. Murphys, amerykańscy milionerzy, świętowali premierę Les Noces Strawiński w łodzi, która pływała po Sekwanie do świtu. Na każdym stole leżały góry zabawek . Picasso umieścił krowę na wozie strażackim.
Wracając do domu, był w stanie przypomnieć sobie kwestie Apollinaire'a: „Przechodzą Pierroty w koronach róż, blade duchy, które nawiedzają noc”. Odejście nie zajęło mu dużo czasu. Je ne suis pas a dżentelmen . Nie jestem dżentelmenem, powiedział napis, który zawiesił na drzwiach swojego gabinetu. Bez wątpienia, gdybyśmy potrafili rozróżnić wizerunek w lustrze Arlekina, znaleźlibyśmy twarz artysty. Komik, aktor i maska.
„Arlekin z lustrem” eksponowany jest w sali 45 Muzeum Thyssen-Bornemisza.
Wycieczka do obrazu: „Arlekin z lustrem” Pabla Picassa