Pozwólcie mi wyznać: kiedy myślałem o tym, jak zacząć ten artykuł, towarzyszył mi Alberto Fernández, doświadczony pisarz o bystrym i czujnym umyśle, który zasugerował, abym zwrócił się do Stoicyzm i jego koncepcja wiecznego powrotu, w którym świat zostaje wygaszony, aby zostać stworzonym na nowo.
I to w pewien sposób historia El Corral de la Moreria okazała się być jak ten stoicki, wieczny powrót: oczekiwany ponowne otwarcie po ponad roku gdzie wydaje się, że tymczasowa bańka, która reprezentowała najgorsze momenty pandemii, nie istniała.
Odkąd ruszył ponownie, zaledwie miesiąc temu, nazwiska, które pojawiają się na liście rezerwowej od teraz do końca roku, są tymi samymi, które wzywały do zjeść obiad w menu Davida Garcii w tym niefortunnym miesiącu marcu, w którym włączył się alarm zdrowotny i nadszedł czas porodu. El Corral uszanował swoją kolej dla tych, którzy tego chcieli, a menu, o którym w tamtych czasach marzyli ci goście, jest tym, które David nadal dla nich przygotowuje. Jakby czas się zatrzymał.
Ale rzeczywistość jest taka czas minął . I że traumatyczne zamknięcie branży hotelarskiej wpłynęło również na tę świątynię flamenco, hojnych win i gastronomii. Jego drzwi zostały zamknięte, gdy to wyjątkowe miejsce na świecie przeżywało jeden z najlepszych momentów odkąd Manolo del Rey postanowił otworzyć własną restaurację, z dala od rodzinnego biznesu, w 1956 roku.
Del Rey zdołał stworzyć Corral przestrzeń dla ówczesnych bywalców , obstawiając Kuchnia francuska? podbić swoją publiczność, która stała się prawdziwymi parafianami i nie poszła do Corralu, ale „zobaczyć Manolo”.
Po kilku wejściach i wyjściach w jego popularności, w 2019 roku stał się dzięki wspaniałemu kulinarna praca zespołu kierowanego przez szefa kuchni z Bilbao, Davida García i jasna wizja rodziny Del Rey w micie: Jest to jedyna restauracja z pokazem, która ma gwiazdkę Michelin.
Zespół kuchenny El Corral de la Morería.
Przed zamknięciem też było miejsce pielgrzymek miłośników hojnego wina , dzięki wyjątkowej winnicy na świecie, która skrywa setki referencji niemożliwych do znalezienia na rynku, mityczne etykiety winiarskie, które już nie istnieją, nawet jeśli ich soleras już istnieją; bardzo stare wina, nawet stuletnie ; ekskluzywne edycje zaledwie kilkudziesięciu butelek lub unikalne opracowania dostępne tylko dla nielicznych. Bez obawy o pomyłkę można stwierdzić, że jego winiarnia jest wyjątkowa na świecie . List z Corralu i parowanie sommeliera z Cordovan Santi Carrillo i współwłaściciela Juanmy de Rey , prawdziwy miłośnik sherry był sam w sobie wystarczającym powodem, by usiąść przy jego stole.
Jana Manuela króla.
To było najlepsze tablao flamenco na świecie, przestrzeń, w której pośród ciemności sali, najlepsi artyści na świecie w środowisku, w którym wytworzył intymność który nigdy nie wchodzi na scenę wielkiego teatru. Brzmienie gitary, sapanie w tańcu czy stukanie piętami wnikają w skórę widza. Jedna z największych flamenco, Pastora Imperio, która przeszła na emeryturę, powróciła, by występować w Corral, jak opowiada Armando del Rey w filmie dokumentalnym De la vida al plato (Amazon Prime). Mieszkało tam flamenco, oddychało, biło w każdym rogu.
Było to miejsce, do którego chciał się udać każdy celebryta, niezależnie od tego, czy były to lata 60., czy wczesne dziesięciolecia XXI wieku. Jego ściany kontemplowały poranne akordy wydobywające się z gitary Johna Lennona i jego krzesła, goszczące światowej sławy aktorów, dyplomatów, polityków... bez wątpienia było to miejsce.
Myślenie o sukcesie Corral de la Moreria w ostatnich latach przywodzi na myśl oczywiście wieczny powrót. Chociaż, jeśli przyjrzeć się uważnie, istnieje porównanie, które łączy się z magią, która zalewa to miejsce i która jest zakorzeniona w najbardziej znanej choreografii Blanca del Rey: soleá szala.
W tym taniec, którego podstawą jest par excellence kij flamenco , bailaora i szal funkcjonują jako jeden korpus. Szal, wyjaśnia Blanca, jest przedłużeniem tancerki; oba zlewają się z rytmem cante, nie doceniając ani jednej przerwy. W Corral de la Moreria harmonia między kuchnią a kucharzem, winem a sommelierem, publicznością i przedstawieniem przebiega jak soleá szala: DOS; raz Dwa Trzy. Jedno ciało. I to działa właśnie dlatego, że każdy z nich jest przedłużeniem drugiego. Dlatego powstaje magia i przeżywane są niepowtarzalne chwile, w których tancerze i artyści zatrzymują się w kuchni (krok w stronę garderoby zmusza ich do przejścia), próbują dań Davida i zaczynają śpiewać; lub odkorkować i podać Dziekan Napoleon – Pedro Domecq w pokoju i jadłodajni, były pracownik wymarłej winnicy, nie może uniknąć emocji picia wina nieosiągalnego nawet dla niego.
Corral był magiczny. A w marcu 2020 musiało się skończyć. Wraz z zamknięciem pojawił się strach, że nie otworzy się ponownie. Niepewność rodziny Del Rey została podzielona z całą branżą hotelarską, ale… Co by było, gdyby Corral de la Morería nie przezwyciężył pandemii? Juanma i Armando del Rey wyszli na ulicę z innymi restauratorami i biznesmenami z sektora, by poprosić o pomoc, ale… A jeśli zamknięcie, tak brzydkie, tak niespodziewane, tak nagłe, było ostateczne? Jak odtworzyć takie środowisko od nowa?
Jak odtworzyć niepowtarzalne, magię, duende del Corral?
WIECZNY POWRÓT
Ponad półtora roku później w pokoju ponownie gra się soleá szala. Show i kuchnia znów nabierają rytmu. Jeden dwa; raz Dwa Trzy; cztery pięć sześć…
Corral de la Moreria, ikona, ponownie ruszyło i wydaje się, że czas nie minął. Z całym swoim personelem, który Del Reys w pełni odzyskali. Z Davidem w kuchni, który wraca dojrzały i pogodny, by się przygotować te same dania z menu 2020. Z klejnotami ze swojej piwnicy, które Carrillo wlewa z powrotem do szklanek małego refektarza, przez które elegancki migdałowy żołądek; wysublimowany makaron z kalmarów; kojąca zurrukutuna, smaczna i delikatna kolagenowa marmitako , wspaniały gołąb i niesamowita intxaursalsa, które są połączone z Camborio, Navazos, Pedro Domecq, Williams&Humbert, González Byass czy Alvear , wkładając płynną muzykę do tańca na talerzu: DWA, raz, dwa, TRZY...
Świeży makaron z kałamarnicą z pikantnym akcentem i tłem z małych kałamarnic.
Diners znowu nasycają linie telefoniczne, chcąc dokonać rezerwacji, a Juanma Del Rey przypomina sobie, że niektórzy z nich, oferując im zwrotu rezerwacji lub proponowania zachowania miejsca w ponownym otwarciu Odmówili pieniędzy, mówiąc: „To dla El Corral” i wrócił, aby zapłacić za nową rezerwację.
El Corral jest tym wszechświatem, który był w stanie ponownie się stworzyć i tańczyć, jakby czas się zatrzymał; może Ponieważ tylko mity żyją wiecznym powrotem.