Wnętrze Hagia Sophia bez ludzi
Stambuł jest przedstawiany chaotycznie, zdezorganizowany i szalony, chyba że ten, który to pokazuje, jest fotografem i kreatywnym Ignacy Pereira robi swoje rzeczy z aparatem w ręku. Robienie psot z aparatem w ręku oznacza w tym przypadku opróżnij miasto ludzi na pierwszy rzut oka.
Po osiągnięciu go w **Nowym Jorku**, Tokio , Londyn Tak Madryt , do swojej piątej serii fotografii Pereira wybrał Stambuł, ponieważ „chciał spróbować kraju o kulturze muzułmańskiej, z dekadencją jego miast, zobacz miasto inne niż europejskie czy amerykańskie. W Stambule panuje bardzo ostrożna dekadencja, bo w końcu budynek w ruinie miesza się ze spektakularną galerią sztuki. Ta mieszanka jest bardzo interesująca dla miejsca docelowego”, wyjaśnia Pereira Traveller.es.
?stiklalna aleja?
Produkt pobytu w tureckim mieście między 29 września a 5 października to inny Stambuł , seria ośmiu fotografii, które zrodziły się z fiksacji, jaką Pereira miał dla konkretnego miejsca: Santa Sofia i dzieło inżynierii, czyli jej architektura. Stamtąd zdobył resztę miejsca docelowego.
„Zawsze szukam miejsc z wyjątkową energią i Hagia Sophia była tam przez całe życie. Jest to absolutnie spektakularne miejsce ze względu na swoją architekturę: skarbiec jest ogromny, to jest niezwykłe. Ma również niesamowitą kurację naturalnym światłem: skorzystaj z porannego światła od 09:00 do 11:00 i stwórz cudowną naturalną scenerię” , analizuje fotograf.
Aby uchwycić tę migawkę, o której mowa, Pereira, który nigdy wcześniej nie odwiedził, Zajęło to cztery dni pracy. „Pierwszy dzień, kiedy widziałem przepływ ludzi, był pełny. Potem dopóki nie mam idealny moment, zarówno światło, jak i ludzie, To były cztery dni pracy.
Wynik to hipnotyczny obraz, w którym ogrom świątyni staje się wspanialszy jeśli to możliwe, dzięki samotnej postaci, która przechadza się po jego wnętrzu i która stała się już charakterystycznym elementem w twórczości Pereiry.
Mężczyzna niesie ogromną plastikową torbę w drodze do Hagia Sophia
tak w Tokio skoncentrowany na sylwetce pracownika i na Nowy Jork w turystyce, w Stambule „Próbowałem zdobyć miejscową ludność . Na przykład jest zdjęcie zbocza prowadzącego do Santa Sofia, na którym pojawia się mężczyzna niosący ogromną plastikową torbę”. Faktycznie, jedyny turysta, jaki przedstawił, to właśnie samotna istota, która przechadza się pod lampami Santa Sofia.
I to jest to inny Stambuł zawiera więcej niż jedną zmianę w stosunku do poprzednich dzieł Pereiry, metalicznych tonów i apokaliptycznych doznań. „Przeznaczenie nie ma tak szerokich przestrzeni, w których ten apokaliptyczny sens jest tak wyraźny. To bardziej zamknięte przestrzenie, które pozwalają na cieplejszą, bardziej domową lekturę” analizować.
Uzyskanie różnych wyników wymaga różnych procesów. W rzeczywistości, w przypadku Istambułu, modus operandi Pereiry, polegający na wykonaniu sesji zdjęciowej w miejscu, w którym ruch jest stały, aby ludzie zmieniali miejsca, przez kilka dni przechodził z wymagającego około kwadransa do miejsca. „W tym samym miejscu robiłem zdjęcie przez trzy dni z rzędu. Nie minęły minuty, minęły dni, aby zobaczyć, jak idzie przestrzeń”.
Owoc jest materiałem graficznym, za pomocą którego łączenie każdego obrazu i dalsze prace edycyjne, udaje się opróżnić przestrzenie ludzi.
Most Galata
Całkiem wyzwanie, do którego Stambuł nalegał na dodanie liczb całkowitych trudności. „To inne i bardzo skomplikowane wyzwanie, ponieważ Nie mają dużo organizacji ruchu, panuje chaos. Zatrzymują się gdziekolwiek, ruch uliczny nie ma sensu. Ciężarówki komplikują Twoją pracę i nie pozostaje ona taka sama”, Pamiętaj Pereirę.
„Jest też inne wyzwanie: światło. Byłem tam kiedyś było bardzo słonecznie, więc wstałem o 06:00 żeby robić zdjęcia od 07:00 do 10:30 bo od tej pory światło staje się bardzo jasne i nie ma żadnego sensu.” kontynuować.
Nieoczekiwane trudności nieuwzględnione w banki obrazów, sieci społecznościowe lub dane Google Maps którego Pereira używa do dokumentowania siebie przed wizytą w dowolnym miejscu.
„Na poziomie docelowym jest niesamowity. To jest bardzo użyteczne: jest blisko do Madryt , lira turecka jest bardzo niska, można zjeść posiłek za pięć euro, ulica jest bardzo ruchliwa, można usiąść na tarasie. Jednak na poziomie fotograficznym jest to bardzo skomplikowane.”
Pereira, która w tym projekcie po raz kolejny zaangażowała się we współpracę z hotelami Room Mate, ma już na myśli nowe projekty. Rzym czy Paryż? W międzyczasie możesz skontaktować się z nim za pośrednictwem jego strony internetowej, jeśli jesteś zainteresowany uzyskaniem któregokolwiek z jego obrazów.
Dzielnica Beyoglu