Zamek Polvazares
Prowincja León jest niesamowita? , jedno z tych terytoriów, które nigdy nie przestają zadziwiać zmieniającymi się krajobrazami i wyjątkowymi miastami. Równiny i wrzosowiska, spektakularne doliny, León, Astorga, Sahagún, ogromna potęga terytorium Bierzo, Ponferrada, Villafranca; Unikalne miasta, takie jak Peñalba de Santiago, Castrillo de Los Polvazares, Hospital de Orbigo, podziemne piwnice Valdebimbre...
Jest tak wiele do zobaczenia, że czasami ci z nas, którzy są z zewnątrz zapominamy o górze, wielkiej północy i dużej części zachodu ponad połowa województwa, z tradycja górnicza w niektórych regionach , małych miasteczek przycupniętych na zboczach, górskich rzek, prastarych lasów i krajobrazów, które na zawsze pozostaną w Twojej pamięci.
Cała seria hrabstw Ancares, Laciana, Babia, Luna, Bernesga, Torio, Riaño - z własną osobowością i z gastronomia, w której północ, płaskowyż i góry idą w parze , który warto poznawać i gonić po jego krajobrazach.
Nasza trasa zaczyna się o Astorga i wjeżdża w kierunku Ponferrady przez Góry Leon , śledząc Droga Santiago, o masie Teleno i 2200 metrów wysokości na południe . Zaczynamy tutaj, ponieważ jeśli istnieją dwie Leone kulinarne ikony, mogą one być gotowane Maragato i berciano botillo . I ten etap przechodzi od jednego do drugiego.
Nawet jeśli Astorga, jej czekoladki, mantecadas i syropowe ciasta francuskie , zaczynamy w kierunku Zamek Polvazares , nieco ponad 5 minut jazdy samochodem jedna z najpiękniejszych wiosek w Hiszpanii , rozejrzyj się i zatrzymaj się, aby odwiedzić Buty Alfonsa i jego rodzina w Mezon Arriero , ponieważ są uroczymi ludźmi. I dlatego, że ich gulasz uzasadniałby objazd, nawet jeśli znajdowali się w najbrzydszym mieście w okolicy.
W górę, potem do Żelazny krzyż , aby następnie zejść w kierunku El Bierzo. Zakręty, łupkowe miasta i przystanki, być może wciąż na zboczu wzgórza, w Holly , być może u podnóża góry, już w Molinaseca, aby znaleźć miejsce, które serwuje dobre botillo. Pamiętam Mesón El Acebo jako jeden z wielkich przystanków, kiedy przechodziłem tam podczas pielgrzymki.
Facebook / Meson del Arriero
Gotowane maragato z Mesón del Arriero
Gotowane maragato z Mesón del Arriero
Tym razem nie zatrzymujemy się na Ponferrada - nie tak dawno rozmawialiśmy o świetnej restauracji, jaką jest Muna - i pojechaliśmy do Ancares przez Dolina Cua. Casa Goyo, u bram Vega de Espinareda , to dobry przystanek na spróbowanie tradycyjnych tapas z okolicy: pieczonego churrasco, flaków czy na życzenie dorsza z dobrą papryką, dlatego jesteśmy tam, gdzie jesteśmy.
Na zachodzie Ancares, z ich górskim mięsem i kasztanami. Balouta, ostatnie miasto przed wejściem do Galicji i Asturii , otoczony górami i niekończącymi się lasami, zawsze kojarzy mi się z filmem ostatnia dolina.
ostatnia dolina
Ale dzisiaj zwracamy się na wschód, wobec Laciany i jej fixuelos , spiralnie smażone ciasto, jakoś między churros a frixuelos (z rodziny naleśników galicyjskich) z innych obszarów prowincji, które dzielą z sąsiednimi hrabstwami asturyjskimi, na pewno przywiezione lub przeniesione, nigdy nie wiadomo, przez kowboje i które dziś są jednym ze znaków rozpoznawczych tego obszaru.
Kontynuujemy. Dziecko . Spokój jest absolutny. Łatwo zapomnieć, że nie jesteś tak daleko od León czy Oviedo. Kawa w Babiecy Piedrafita de Babia , które zwykle mają świeżo przygotowane fixuelos. A potem zjeść mięso z okolicy, bez wielu dekoracji, w Casa Anita, w Cabrillanes lub w Fuensanta de Huergas.
W każdym razie poszukaj Ciasto Babiana na deser . Rodzaj smażony na maśle pudding chlebowy . Kalorie, tak, które są tutaj potrzebne. A tego przepisu nie znajdziesz łatwo nigdzie indziej.
Babieca tort na deser w Babiecy
Księżyc i zbiornik . Tutejsze krajobrazy zapierają dech w piersiach. A także temperatury zimą. To idealne miejsce na spędzenie nocy . może w Spa Caldas de Luna -skoro jesteśmy, odrobina relaksu nigdy nie boli- a może w księżycowe dni , jeden z najbardziej urokliwe wiejskie hotele w województwie.
O wiele bardziej podstawową opcją, ale wyjątkową na swój sposób, jest Hostal La Collada de Aralla . Jest to jedyny dom w promieniu 10 km, znajdujący się na szczycie portu, na ponad 1500 metrach wysokości, po zakrętach i większej liczbie zakrętów drogi . Pokoje są bardzo proste - ceny są odpowiednie - ale mają coś, co nie jest łatwe do znalezienia.
Ponieważ tutaj zanieczyszczenie światłem nie istnieje, a niebo, jeśli noc jest pogodna, zajmie trochę czasu, aby o tym zapomnieć . A cisza jest absolutna. Może minąć kilka godzin, zanim kolejny samochód przejedzie przez port. Pomiędzy tym a widokami o zachodzie słońca, gdy słońce zachodzi za zalewem, warto się zatrzymać, nawet jeśli ma zapaść noc, latem, a godziny mijają na tarasie.
Księżycowy zbiornik
Jeden dzień więcej. A jego rzecz, będąc tam, gdzie jesteśmy, to robić niektóre z szlaki turystyczne obfitujące w okolicy , albo nad, w porcie, albo po drugiej stronie, już wjeżdżający do ziemie Gordona.
Wchodzimy na serce rezerwatu Alto Bernesga a krajobrazy to spektakl. Spacer po trasa Faedo (las bukowy) La Boyariza potrzeba czasu, aby zapomnieć. A co więcej, jest to doskonały pretekst do zaostrzenia apetytu, który jest tuż obok Geras, a w Geras Rosi ze swoją restauracją Entrepeñas.
Entrepeñas to mityczna nazwa gastronomii prowincji. Poznałem go ze względu na miejsce, które mają w León, na Plaza de San Martín . Rzadko przejeżdżam przez miasto bez zabierania jednego. kieliszek prieto picudo i tapas pikantnego chorizo . Ale dom macierzysty to dom Gerasa. A Rosi to jedno z tych nazwisk, o których wspomina wielu szefów kuchni, mówiąc o tradycyjnej kuchni leońskiej. Więc tutaj musisz się zatrzymać.
Kiełbasa z Entrepeñas, w Geras
Warto zrobić postój techniczny przy barze, zanim przejdziemy do jadalni, aby wczuć się w atmosferę. Tapa z ceciny, a może domowe krokiety z chorizo i wino i jesteśmy gotowi, aby się w to zagłębić.
Już przy stole trzeba dać się ponieść kuchni regionu. Ozorek wołowy - peklowany, gotowany, laminowany i marynowany w oleju - a może krem cecina . Następnie, jeśli prasy na zimno, uruchamiane są opcje: koza suszona to już prawie rarytas, który warto poznać, a gulasz jagnięcy jest bardzo pocieszający. Ziemniaki z dzikiem, nóżki wieprzowe w sosie, gulasz z kurczaka z wolnego wybiegu . Albo domowe entrecocido: ozorek, kaszanka, chorizo, żeberko, ucho i nos.Widzisz, dlaczego warto było zaostrzyć apetyt małym spacerkiem rano?
De Geras, dla wąska dolina rzeki Casares , a Robla a dla miast górniczych – Julio Llamazares pochodzi stąd – bonar, na kawę i trochę Nicanores . I znowu w stronę góry, nad brzegiem Zbiornik Porma , z punktami widzenia, o których trudno zapomnieć. A stamtąd do Muzeum Dzikiej Fauny Valdehuesa , a może do opuszczonego miasta Camposolillo i jego kaplica Santo Tomás Apóstol.
Zbiornik Porma
Wyżej, tak Puebla de Lillo, Isoba, jezioro, stroma droga do Lago Ausente i bramy Asturii w San Isidro , z zamrożonymi w czasie brañami. A Picos Torres, La Ventanona, Valverde, a za nim park przyrody Redes . Zatrzymaliśmy się tutaj, na polu obok Pustelnia Virgen de las Nieves , decydując, czy wrócić na południe, w kierunku miasta León, czy udać się do Riaño, a stamtąd do Picos de Europa, czy zejść do Asturii, aby zgubić się w Sierp rzeki Aller . Chociaż to będzie kolejny dzień.
Kowboje z gór Leone