Szpital Santiago w Ubeda
Ochíos, polędwica z orzy, pstrąg górski i nieskończone oleje. Poza jego kościołami, pałacami i placami, Úbeda ma niespodziankę: swoją gastronomię . Idziemy po prawdziwa ulica od góry do dołu, aby delektować się najlepszą lokalną kuchnią. Jeść!
Fasada robi złe wrażenie. Wygląda jak każde miejsce. Ale nie, tak nie jest. Trzeba otworzyć jej drzwi i wejść w świat doznań, które proponują w Stołówka . Miejsce z trzema różnymi przestrzeniami, w których przeżywa się najlepsze wrażenia wsiadać do pociągu.
Nie chodzi o to, że przestrzeń jest na tyle duża, by jej wymagać, ale o to, że główna jadalnia jest zorganizowana jak stary wóz , z przegródkami, a nawet ekranami, przez które przebiega krajobraz.
Nie potrzebujesz biletu po prostu chcę się cieszyć . Nie ma też recenzenta, ale jest taki, który oferuje do pięciu rodzajów chleba na rozpoczęcie podróży, którego pierwszym przystankiem jest degustacja oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia z prowincji Jaén z Castillo de Canena jako główna gwiazda. Kompletna deklaracja intencji kolejnych przystanków wycieczki zaproponowana przez Antonio Jose Cristofani jako szef operacji i Góra Wieży jako odpowiedzialny za maszyny w kuchni.
Montse de la Torre w Cantina La Estación w Úbeda
Miejsce narodziło się 14 lat temu jako tawerna, w której podobno kuchnia była niewiele większa niż lodówka. Jednak stopniowo biznes rósł. Najpierw Antonio i Montse nabyli mały sąsiedni lokal. A później zdecydowali się na garaż, który pozostawiono obok ścian. „Tam wyrosła kuchnia i projekt” Oboje pamiętają. Dziś restauracja ma trzy różne przestrzenie.
Pierwsza przypomina stację kolejową , ten w Linares-Baeza, idealny do oczekiwania na transport przy piwie i delektowaniu się porcjami lub tapas. Drugi wprowadza nas w pociąg i jest idealny na nieformalne posiłki; Niemniej jednak, To na trzecim miejscu znajduje się prawdziwa esencja tej restauracji. : jadalnia jako luksusowy samochód, w którym można zamówić dania lub dać się ponieść emocjom, aby cieszyć się wspaniałym menu degustacyjnym.
„Nasza kuchnia reprezentuje styl Jaén, chociaż zawsze staramy się nadać jej trochę charakteru” – mówi Cristofani, który zwraca uwagę, że menu zmienia się co kilka miesięcy, aby dostosować się do produktów sezonowych.
Ochío z kaszanki z Cantina La Estación w Úbeda
ocho (typowy chleb z Úbeda z anyż i papryka ) z kaszanką, kanapką z podgardla lub udawaną polędwicą ze sztyletu z rybą maślaną na przystawkę pokazują, że vagó jest światowej klasy.
Potem pstrąg ugotowany w glinie z bułką tartą, szynką w proszku i serkiem śmietankowym. , a także sherrymary, gdzie wódkę z krwawej maryi zastępuje rumianek, a liść mertensii nadaje smak ostrydze.
A następny przystanek to talerz starego kurczaka z własną ikrą i torreznos, „z odrobiną sosu z wątróbek zrobionych o bardzo pożywnym zapachu o nazwie Udko Kurczaka” – dodaje Cristofani, który jako dobry sommelier poleca połączenie propozycji z jednym ze smacznych win ze swojej piwnicy.
Co więcej, wraz z nadejściem zimy szef kuchni zmodyfikował niektóre dania z menu, które… zorientowany na renesans : zaczyna się serem i owocami peklowanymi w niegaszonym wapnie, dalej krowim szpikiem z kawiorem, foie gras z smoothie z zielonego jabłka lub marynowanym osetem z emulsją olejową hojiblanca, bulionem warzywnym i kiełkami grochu.
Tak więc do końca podróż przez 16 dań, które składają się na tę gastronomiczną podróż który jest przeżywany bez poruszania nogami i którego kulminacją jest desery takie jak mochi z oliwą z oliwek z emulsją oleju i ananasa fala Tost z batatów z kulkami z wina i jogurtu.
Spacer między pałacami a dobrą gastronomią
Stołówka Stacja Znajduje się w uprzywilejowanym miejscu w granicach historycznego centrum Úbedy. A po terkocie pociągu warto rozprostować nogi wzdłuż Ulica Corredera San Fernando , który zmierza w kierunku Plac Andaluzji przechodząc przez Gaj Oliwny i Centrum Interpretacji Oliwy .
Również dla Kościół Świętej Trójcy , minimalna próbka niesamowitego dziedzictwa historycznego, które mieści się w tym mieście. Obok plac i Wieża Zegarowa otwiera się ulica, która jako pierwsza przyjmuje nazwę Dr Quesada a później Realu.
Plac Vazqueza de Molina w Ubeda
Jest to autentyczny przewodnik gastronomiczny ubetense, w którym można skosztować najlepszych lokalnych smaków. Jako przykład, Wydrukować , jedno z tych miejsc, do których trzeba dotrzeć wcześnie, aby znaleźć miejsce. Są tam zmuszani dania takie jak tempura z bakłażana z miodem , grillowane szparagi, karczochy z foie lub duszona ośmiornica.
Nieco dalej w dół numer 25 ulicy Królewskiej , ładny budynek domy na parterze antyczna restauracja . W marcu przyszłego roku obchodzić będzie dziesiątą rocznicę, a jego maksymalna odpowiedzialność to Pepa Higueras , który dorastał w gminie Jaén na Rusi, ale osiadł na wiele lat w Ubedzie.
Superior Technician w Restoration, przeszła przez kuchnie takich miejsc jak Casa Marcial czy El Corral del Indianu, aż zdecydowała się założyć własną. Zrobił to w domu, gdzie chciał zrobić krok do przodu swoimi propozycjami. „To kolebka tapas, ale chcieliśmy zaoferować coś innego, zaktualizować to, co zostało zrobione w Úbedzie” Higueras wyjaśnia.
Drukarnia w Úbeda
W tym celu uratowali tradycyjne przepisy, zbadali i opracowali menu składające się z trzech sekcji. W pierwszym, zwanym Czysty z naszej prowincji , zawierają wszystkie smaki zakorzenione w lokalnych korzeniach. Za sekundę, Nasza kuchnia z akcentami Wschodu Są wśród nich propozycje takie jak tataki z jelenia Sierra de Cazorla czy warzywny wok z chińskim makaronem i marynowaną kuropatwą. Wreszcie w Z innych krajów naszymi dotykami zawiera takie połączenia jak anchois kantabryjska podlewana olejem królewskim z Sierra de Cazorla lub boczek z czerwonego tuńczyka Barbate z pieczonym pomidorowym salmorejo.
Wszystko to w sali przeznaczonej na tapas, bo w jadalni są też dania takie jak szmaty z królikiem , Kremowy ryż z kuropatwą z aromatem foie, Segureño jagnięcina ze szpinakiem ravioli z Jaén fala Łopatka koźlęcia pieczona w niskiej temperaturze , któremu towarzyszą dwa bardzo lokalne sosy: sos z czarnych oliwek i maroko, przyrządzane z resztek gulaszu.
Ceramika Tito w Úbeda
** La Tintorera **, restauracja D'Angelo albo Pałac Gastronomiczny są trzy inne świetne opcje w prawdziwa ulica , choć warto zrobić mały objazd wzdłuż przez Juana Pascuau.
Tam się ukrywa Ubeda Palace Hotel , pięciogwiazdkowy luksus ze wspaniałą ofertą gastronomiczną podzieloną na trzy przestrzenie kierowane przez szefa kuchni Pedro Hervas.
Jako aperitif polecamy gastrobar, w którym głównymi bohaterami są tapas, a tradycja jest esencją: flamenquín, jaszczurka wieprzowa iberyjska, tosty śledziowe lub sałatka z pieczonej na węglu drzewnym papryki to tylko niektóre z jej przysmaków.
Następnie zlokalizuj restauracja a la carte Alicún, gdzie łopatki jagnięciny, gołębia, prosiaka czy kuropatwy są podstawą licznych sałatek i gulaszy. I w końcu, dwa menu degustacyjne (jedna, która ma blisko dziesięć karnetów, a druga około 15) to gwiazdy Ábisde, trzeciej restauracji w Palacio de Úbeda. Menu zmienia się codziennie, ponieważ są one związane z produktami sezonowymi „i najlepszymi, które są dostępne na rynkach każdego dnia”, wyjaśnia Hervás, który przed przyjazdem do tego lokalu był szefem kuchni. Manuel de la Osa w Las Rejas.
Turkawki duszone z kasztanami
Wracając do Calle Real, jej ostatnia sekcja pozwala z jednej strony zbliżyć się do smaków Jaén. tysiąc i jeden olejków w delikatnym opakowaniu są gwiazdą miasto wzgórz , uzależniający lokal dla miłośników wykwintnych produktów, którzy również znajdą wiele warzywa konserwowe, pasztety lub czekoladki wśród wielu innych opcji.
Z drugiej strony znajduje się naprzeciwko bar Ulica Melancholii , idealne do tapas lub kilku drinków i na podstawie życia i twórczości Joaquína Sabina . Bar wyklejony plakatami koncertowymi, lampy w kształcie meloników, cytaty Sabine na ścianach, zdjęcia w każdym rogu, szafa grająca do słuchania ich piosenek, a nawet przypomnienie komunii muzyka są częścią dekoracji miejsca o wyjątkowej specyfice .
W ostatnim tchnieniu Calle Real -na rogu z Ulice Álvaro de Torres i Juan Montilla - właśnie się urodziłam Słodka Kantyna, projekt zainicjowany przez zespół Cantina La Estación. Tam, Chiki z Wieży odpowiada za przygotowywanie śniadań, przekąsek i smacznych słodyczy.
Stamtąd droga prowadzi do Plac Ratuszowy a później w Plaza Vázquez de Molina, klejnot renesansu i w dużej mierze winni ogłoszenia „bedy jako miasta” Dziedzictwo ludzkości według unesco . Są budynki takie jak Bazylika Santa María de los Reales Alcázares , Pałac markiza Mancera, Święta Kaplica Salwadoru i Parador , mieszczący się również w budynku z XVI wieku, a także komisariat policji czy sądy.
Słodka Stołówka
Stamtąd gwiazda Ulica Horno del Contador prowadzi na Plaza Primero de Mayo, gdzie oprócz kościoła San Pablo znajduje się Masowa tawerna od 12.
Jest to malutkie miejsce, w którym lata wcześniej istniał lokalny klasyk, sklep spożywczy . Teraz w maleńkiej kuchni z kominkiem i patelnią, Manoli przygotowuje porcje na bazie dobrych produktów . „Przygotowania są proste, menu nie jest rozbudowane. Ideą zawsze było oferowanie zastawy stołowej i obrusów, ale w bardziej nieformalnej oprawie” – mówi. Gerardo Ruiz del Moral , odpowiedzialny za biznes.
Ten Ubetense, nauczyciel w liceum i artysta, był odpowiedzialny za aranżację wnętrz wielu restauracji w regionie iw pierwszych latach kryzysu znalazł się na bezrobociu. Ale znalazł ten zakątek i dziś jest on punktem odniesienia w Ubedzie. Wędliny Iberyjskie karmione żołędziami, czerwony tuńczyk, dorsz z grilla lub stara wołowina ribeye to niektóre z dań Mszy św.
Idealny punkt i podążany tą trasą przez miasto, w którym gastronomia żyje zgodnie z deklaracją Dziedzictwo ludzkości według unesco.
masa dwunastu