Jak zwiedzić nieznaną Malagę?
Nie są one wyróżnione na mapach biur turystycznych ani promowane z dużym szumem, a mimo to podróżnicy, którzy mają zmysł węchu, przyjeżdżają do tych zakamarków. wspominać Muzeum Szkła i Kryształu w Maladze lub Plaza de la Artesanía oferuje najbardziej autentyczną i nowoczesną twarz miasta, które obawia się, że stanie się parkiem rozrywki dla turystów.
W okolicach ulicy Carretería można poczuć: malaga przypomina zawsze, ale z niespodzianką. Obok uroczego **kościoła św. Są doniczki z kwiatami, a sąsiad recytuje na pętli wiersze wątpliwej jakości.
W tym środowisku, w którym nie ma się poczucia bycia w centrum Malagi, jest ciekawy Warsztat witraży Viarca, mistrza Alberto Cascón i jego synów . Podpisuje niektóre z najbardziej znaczących witraże katedry w Maladze lub kościoła La Paloma w Madrycie , między innymi.
Muzeum Szkła i Kryształu w Maladze.
Razem z sąsiadami i kupcami z sąsiedztwa są zdeterminowani, aby zaoferować inny sposób poznania miasta podróżującym z całego świata, którzy tu przejeżdżają. Chcą odzyskać duszę rzemieślnika, którą ta dzielnica, stara Arrabal de Fontanalla, miała przed wiekami . Okolica zdegradowana do „przedwczoraj”, kiedy sąsiedzi postanowili przejąć kontrolę i dać jej miejsce, na które zasługuje.
Kiedy zaglądam do pracowni witraży, otoczonej ogromnymi szkice węglem wiszące na ścianach , grupa amerykańskich kobiet wpatruje się w magię płonącego szkła. Tymczasem syn mistrza opowiada im, dlaczego podczas hiszpańskiej wojny domowej w wielkich katedrach zniszczono niektóre witraże (co pozwoliło im na przeprowadzenie wspaniałej renowacji).
Następnie grupa wyrusza zbuduj mały witraż własnymi rękami . A chwilę później, gdy praca jest już praktycznie skończona, widzę, jak toastują lodowato zimnymi piwami Victoria w towarzystwie przekąski z produktów z Malagi. Mówią o boskości i człowieku, o Maladze, o jej specyfikach, o tym, czego doświadczyli w tym mieście, a także o witrażach i ogólnie o sztuce dekoracyjnej.
malaga
„Za chwilę odwiedzimy Muzeum Szkła i Kryształu, klejnot w koronie dzielnicy”, wyjaśnia David. Wschód Muzeum Sztuki Dekoracyjnej , praktycznie nieznane w Hiszpanii i mało wspierane przez administrację, jest dosłownie za rogiem i jest typowym muzeum, które gdyby było w innym kraju jak Francja czy Anglia, pojawiałoby się we wszystkich przewodnikach i byłyby nawet kolejki do wejścia . Hiszpania jest inna. Zdecydowanie.
ZROZUMIENIE TAJEMNIC W MUZEUM SZKŁA I KRYSZTAŁU
Muzeum to wspaniały dom. Rzadka avis architektoniczna, która należała do rodziny mieszczańskiej, gdy nie istniała w Hiszpanii (XVIII w.) i Zawiera część prywatnej kolekcji unikatowych przedmiotów (szkło, kryształ, meble, obrazy i inne przedmioty dekoracyjne) Gonzalo Fernándeza Prieto , kolekcjoner z dobrej rodziny, spokrewniony z europejskimi fortunami, który studiował historię starożytną na uniwersytecie w Cambridge i który od najmłodszych lat, gdy był długowłosym hipisem, upodobał sobie kolekcjonowanie.
Za bramą wejściową czeka na nas sam reżyser, kolekcjoner i właściciel, osoba wyjątkowa i wieloaspektowa, która jak tłumaczy, dlaczego każdy z utworów jest emblematyczny, opowiada anegdoty i plotki na temat europejskości. arystokracja i jej związek ze szklanymi przedmiotami, a pomiędzy nimi oferuje super zabawną lekcję edukacyjną na temat tego, co ukryte i symboliczne wiadomości trzymały wszystkie te przedmioty.
Wokół centralnego dziedzińca i rozmieszczonych na dwóch piętrach ponad 3000 unikalnych przedmiotów przechodzi przez szkło od czasów rzymskich do XXI wieku . Utwory Chihuly, twórcy numer jeden współczesnego szkła, oraz Petera Laytona, Egidio Constantiniego, Chikary Hashimoto i wielu innych, ale także serii 30 witraży z angielskiej szkoły prerafaelitów, XIX w..
Kilku z nich należy do najlepszych wykładników tej szkoły, William Morris , architekt, projektant i nauczyciel tekstyliów, a także tłumacz, poeta, powieściopisarz i aktywista, który chciał upiększyć życie poprzez przedmioty, które otaczały jego bliźnich: demokratyzować piękno, i do tego dołączył do najlepszych współczesnych artystów z najlepszymi rzemieślnikami do tworzenia przedmiotów.
Muzeum Szkła i Kryształu w Maladze.
NIEKTÓRE APARTAMENTY ZAANGAŻOWANE W SĄSIEDZTĘ
Po naszych prywatnych zajęciach z historii, sztuki, protokołu arystokratycznego i zabawnych plotek czeka na nas przy wyjściu z muzeum Montse Mayorga . Wesoła, czuła i pozdrawiająca wszystkich sąsiadów, jest prezes stowarzyszenia Arrabal de Fontanalla , nazwa, którą nosiła dzielnica w czasach muzułmańskich, kiedy słynna złota ceramika którą Malaga eksportowała na cały świat w XIV i XV wieku.
W rzeczywistości pod tymi podłogami wciąż znajdują się stare piece, w których typowa ceramika muzułmańska a niektóre z nich są już doceniane przez stowarzyszenie sąsiedzkie i przez samo muzeum, jednego z promotorów całego ruchu odbudowy.
Ale Montse jest też niestrudzoną podróżniczką i razem z mężem i córką przez pewien czas mieszkali w Tajlandii. Dziś całe to uczucie i savoir faire zostały przelane wraz z jej partnerem w projekt i miłość, która jest odczuwana w każdym detalu Apartamenty Fontanalla , którym również chciał uhonorować historię sąsiedztwa.
Trzy lofty oraz dziesięć mieszkań i kawalerek, które łączą ukłon w stronę rzemiosła, designu i twórczości młodych artystów Malaganie ze szkoły San Telmo, ze szczególnym światłem w XIX-wiecznym budynku, który pierwotnie był gigantyczną churreria.
Apartamenty Fontanalla, Malaga
„Nie jestem z tej okolicy, ale kiedy zaczęłam go poznawać, totalnie się zakochałam. Nagle zdałem sobie sprawę, że to mały kawałek Malagi, który wciąż ma esencję, osobowość i wiele do uratowania”. Podczas gdy mówi mi, że przechodzimy przez Instytut Szkolnictwa Średniego Vicente Espinel , w drodze do mieszkań. Zwykle spotyka się tu stowarzyszenie sąsiedzkie. Jego wewnętrzne patio z arkadami jest wspaniałe, choć wciąż wymaga aranżacji. „Ludzie tak znamienici, jak studiowali tutaj Severo Ochoa”, wyjaśnia mi Montse.
„W okolicy jest wiele takich klejnotów. Istnieje również wiele pozostałości archeologicznych. Dyrektor muzeum szkła zamierza rozbudować swoje muzeum i ratować Piec szynszylowy, XVII w. , ostatnia, która działała, ale my też generujemy z radą miejską a średniowieczne centrum interpretacji ceramiki które, mamy nadzieję, wkrótce zostaną uruchomione”.
Dodatkowo to hiperaktywne skojarzenie usuwa brudne graffiti ze ścian osiedla i zastępuje je innymi pelargoniami, inicjuje kampanie, takie jak Adoptuj roślinę, aby wypełnić okolicę zielenią i chce zamienić swoje ulice w muzea na wolnym powietrzu odzyskanie starożytnych fresków, które miały te domy. „W tej chwili, i to jest interesujące, powstrzymujemy globalizację. W ten sposób jego macki jeszcze nie dotarły”.
Apartamenty Fontanalla. Trzy lofty oraz dziesięć apartamentów i studiów, które łączą ukłon w stronę kunsztu i designu
ZAKUPY I WARSZTATY NA PLAZA DE LA ARTESANÍA
Pięć minut spacerem stąd kolejnym kulturalnym epicentrum okolicy jest tzw Plac Rzemiosła . „Przyciąganie innych rzemieślników do tej dzielnicy było jednym z największych zakładów w mieście” – mówi mi. David Cascón, syn mistrza szkła kto jest tym, który podaje mi współrzędne kwadratu. Kilka lat temu siedmiu rzemieślników i kilku artystów plastyków, wybranych przez inkubator biznesu Promálaga La Brecha, otworzyło swoje pomieszczenia w tym Plaza Eugenio Chicano, który był starą, raczej zdegradowaną corralą.
Jednym z tych rzemieślników jest Alfonso Rot, wybitny technik ceramiki artystycznej i ceramiki czarnej nogi . Sąsiadujący z La Rambla, garncarskim miastem w Kordobie, przez jego pracownię przeszli uczniowie do 58 narodowości. Jak co dzień miejsce pełne jest mieszkańców świata z rękami w błocie i uśmiechniętych od ucha do ucha. „Na początku nikt tu nie przechodził. Ale poczta pantoflowa zrobiła prawie wszystko – komentuje, podczas gdy pies jednego z uczniów spogląda na nas sennie od drzwi.
Tutaj Rot uczy od najbardziej podstawowych do najbardziej zaawansowanych, od modelowania na stole po tokarkę , w trzech dziennych zmianach, w których można spotkać Rosjan, Koreańczyków... dożywotnich mieszkańców Malagi i studentów Szkoły Sztuk Pięknych San Telmo, którzy chcą doskonalić swoje rzemiosło.
Na tym samym placu swoją siedzibę przeniósł również legendarny **Discos Candilejas (rzemiosło muzyczne)**. „Málaga staje się miastem dla turystów, a wszystko, co jest zamknięte, staje się barem. Tak więc fakt, że nadal przetrwamy różne biznesy, jest w zasadzie cudem i że istnieją tego typu środowiska, które są bardzo cenione” – mówi Fran, otoczony winylami dla kolekcjonerów, plakatami, wydaniami z drugiej ręki…
Ceramika z warsztatu rzemieślnika Alfonso Rot
LUTNICY, GALERIE, CUKIERKI…
W warsztacie lutników i łuczników po drugiej stronie ulicy Paolo Palmiro i Magdalena Aguilar budują i odnawiają starożytne instrumenty i smyczki . „Rodzina skrzypiec to instrumenty, które wymagają nieustannej interwencji, aby zawsze były w najlepszym wydaniu” – wyjaśnia Magdalena. Ale dodatkowo „budujemy własne smyczki i starożytne instrumenty autorów”.
Poznali się w Cremona, w Międzynarodowej Szkole Luternictwa i Łucznictwa i przyjechali do Malagi, aby wziąć udział w projekcie miasta rzemieślników i spróbować szczęścia. Na jej stole viola da gamba z wyrzeźbionym w kształcie kobiecej głowy pudełkiem na kołki ukazuje jakość konstrukcji Magdaleny. „Zbudowałem go w całości na podstawie niemieckiego autora z XVII i XVIII wieku” – wyjaśnia.
Obok tej przestrzeni kolejny lokal, Isiwax zaprasza do zapoznania się z żyrandolem również z zastosowaniem nowych technologii . Prowadzone są tu warsztaty dla dzieci i dorosłych, którzy chcą zagłębić się w ten fach: „Istnieje wiele rodzajów wosku i wiele rodzajów parafiny. Wosk można mieszać z kwasami, aby był mniej lub bardziej twardy, a jest kilka wosków roślinnych, takich jak wosk sojowy lub wosk palmowy, z którymi tutaj pracujemy, chociaż jest ich wiele. Parafiny pochodzą z ropy naftowej. Nie używam wosku pszczelego, a wszystkie moje produkty są wegańskie. ”, wyjaśnia jej właścicielka, która opowiada, że jej warsztaty dla dzieci rozpoczynają się od wprowadzenia do ognia i tego, jak towarzyszył człowiekowi przez całą historię ludzkości. Jej zabawne projekty świec, od małych maszyn do szycia po papierowe łodzie, wypełniają jej półki i są na sprzedaż.
Magdalena Aguilar w pracowni lutniczej i smyczniczej.
Przed wyjazdem natknęliśmy się na galerię **ilustratora Daniela Parry**, gdzie ten sam artysta również oferuje warsztaty szkoleniowe z rysunku i ilustracji do małych grup, od poziomu podstawowego do najbardziej profesjonalnego, w tym kursy dla dzieci. Na ścianach galerii wiszą jego prace, w tym cykl katedry w Maladze i portrety psów ubranych w garnitury.
i to też Grzechotka , kolejna galeria, w której jej właściciel, Luis Reyes, daje pole do lokalnych i międzynarodowych ilustratorów i gdzie wszystkie przedmioty artystyczne to limitowane edycje, wyroby ceramiczne, ekskluzywne produkty... w cudownie przystępnych cenach, które zachęcają do zakupu. „Jutro mamy spektakl, a od czasu do czasu mamy też warsztaty prowadzone przez artystów, którzy przechodzą przez galerię” – wyjaśnia.
Galeria Matraca, Malaga
JEŚĆ, TAPA I… KOLEJNE MUZEUM NIEODPUSZCZALNE
Czas włożyć coś do żołądka. Chcemy kontynuować to, co autentyczne i lokalne, nie opuszczając sąsiedztwa. Udajemy się więc do jednego z tych barów, które trzeba utrzymać przy życiu, zanim znikną. Znajduje się tuż za starym rynkiem spożywczym, Salamanca Market, budynek o metalowej konstrukcji i neoarabskim stylu z dużą atrakcją, którą przeszliśmy między okrzykami sklepikarzy i zgiełku.
Praktycznie na wyjeździe spotykamy żywych Bar Salamanka . Pełno tu ludzi z sąsiedztwa, którzy przychodzą zjeść ich proste menu za 7 euro. pytam porra antequerana pierwsza klasa i smażone anchois , pyszne. Wszystko po to, żeby lizać palce.
dla szukających czegoś bardziej formalne i bardziej rozbudowane menu , restauracja ** Buenavista **, na tej samej ulicy Gaona, tej z muzeum, jest opcją. Znajdziesz również ulicę Ollerías, arterię dzielnicy o większej osobowości La Zumería z koktajlami i sokami z produktów z regionu Axarquia w Maladze a kiedy już przy tym jesteś, ciekawy sklep vintage Los Flamingos, z ubraniami na wagę ; albo Oh La Lá, rodzaj papeterii gdzie warsztaty makramy, malowane talerze…
Zanim opuścimy dzielnicę, zwiedzamy kolejne z tych muzeów, których nie można przegapić w mieście, i innego aktywnego członka działań naprawczych w okolicy. The Muzeum Jorge Rando . Ta przestrzeń przyłączona do klasztoru Mercederaias zawiera prace innego malarza i rzeźbiarza urodzonego w Maladze w 1941 roku. Jego muzeum jest jedynym muzeum ekspresjonistycznym w Hiszpanii i promuje badanie tego ruchu , „najbardziej zhumanizowana awangarda, która obejmowała wszystkie przejawy artystyczne, od filozofii, malarstwa, rzeźby i architektury po muzykę, kino i taniec”.
Zostałem tam, pogrążony w myślach, zanim prace Jorge Rando wyraźnie odbierały sensację, zdumiony jego martwymi naturami i jego serią portretów bezdomnych. Jej Fundacja w każdą sobotę organizuje „Godzinę Targową, Godzinę Muzyki”, koncerty-próby otwarte w każdą sobotę o godzinie 12:00 , kolejny dobry pretekst, by od czasu do czasu odwiedzać tę inspirującą okolicę.
malaga