Teatr Królewski, imponujący
Madryt Ma kilkasetletnich sal, w których spisana została historia miasta pożary, nagość i teatr, dużo teatru. Dziś pokonujemy trasę przez cztery najstarsze w stolicy.
TEATR KRÓLEWSKI: OPERA
Choć 19 listopada 1850 roku była pierwszą inauguracją, opera dotarła do Madrytu znacznie wcześniej, na początku XVIII wieku wraz z Burbonami. Budynek pełnił funkcję koszar wojskowych, a nawet pełnił funkcję siedziby Kongres Deputowanych.
Plac został zaprojektowany bez uwzględnienia teatru
Wcześniej reprezentacje były dokonywane w tak zwanych Królewskie miejsca , jak ogrody El Retiro. Tylko szlachta i dwór mogli zobaczyć operę , którą zapłacił sam król. Zwyczaj pobierania opłaty za wstęp rozpoczął się w Caños del Peral, niektórych fontannach, które znajdowały się na Plaza de Isabel II, gdzie wykonano przedstawienia dzieł widzianych na dworze. Ten zwyczaj trwa do dziś.
W budowę Realu zaangażowanych jest dwóch architektów. Z jednej strony, Isidro Gonzalez Velazquez , który zaprojektował Plaza de Oriente bez uwzględnienia budowy teatru. Dlatego jego wejście ma taki kształt: na planie narysował nawę z tylną fasadą i byłoby Lopez Aguado ten, który byłby odpowiedzialny za budowę, z tylną fasadą dla wejścia dla publiczności (ta z Plaza de Oriente była zarezerwowana dla Domu Królewskiego) i otwieranymi bokami, aby ułatwić przejście. Rezultatem był rodzaj olbrzymia trumna co z lotu ptaka jest trochę przerażające.
Ulubiony, Donizettiego z Mariettą Alboni, będzie pierwszym występem, który wywoła ogromne poruszenie w Madrycie. ogłoszono 2800 miejsc, który obejmował nawet sklep z okularami i toaletę w stylu angielskim.
Teatr stał się wielkim społecznym centrum miasta , gdzie plotkowali i robili interesy. Ale wody gruntowe groziły obróceniem go w ruinę i 1925 Zamknął to.
Próg jego drzwi został przekroczony dopiero przez dyktatora Szczery otworzył go ponownie w 1966 jako sala koncertowa, funkcja, która trwała do 1988. W 1991 Rozpoczynają się prace remontowe, które w październiku 1997 r. są ponownie otwarte krótkie życie , autorstwa Manuela de Falli.
Opera w Madrycie
To był fenomen medialny, ponieważ nikt nie stawiał na operę w Madrycie . Ponadto mówi się, że podczas prac ten sam upiór z opery błąkał się między fotelami, popełniając niecne uczynki.
Faktem jest, że dziś jest to punkt odniesienia. Obecna skrzynka sceniczna teatru składa się z 277 silników, które zmieniają scenariusz w kilka minut , dzięki czemu można jednocześnie montować trzy akty. Po odrestaurowaniu potrafił połączyć nowoczesność nowego teatru z magią starego, łącząc tradycję teatru XIX i XXI wieku.
TEATR LARA: BOMBONERA Z DUCHEM
Jako najdroższy nugat na świecie, jego inauguracja pochodzi z 1880 , w jednej z najbardziej mitycznych enklaw okolic Malasana.
Jest nazwany Teatr Lara ponieważ został zbudowany przez „rzeźnika Antóna Martína”, Candido Lara, który stał się dostawcą dla żołnierzy w wojnach karlistowskich, co oznaczało fortunę; stał się bardzo bogaty. Nie otrzymał zadania zbudowania teatru; raczej miał odwagę przejść do historii jako promotor tej pracy.
Teatr Lara w 1967 r.
Nazwali Teatro Lara Bombonera, ponieważ jego delikatność przypominała pudełko czekoladek. To była imitacja Pałac Królewski w Paryżu w swoim czasie stał się przykładem dobrego smaku i elegancji. Czarodziej miłości tu odbyła się premiera Manuela de Falli.
Kiedy zmarł Don Cándido, córka chciała pozbyć się ziemi, ponieważ musiała stawić czoła tysiącowi i jednej niedogodności, wynikającej przede wszystkim z przebudowa Gran Vía.
Tak jednak nie było i fakt, że Lara nadal stoi, zawdzięczamy swojemu zarządcy, dzielnicy Malasaña i Fernández de los Rios któremu udało się unieważnić wolę Doñy Milagros Lary, następczyni założyciela, która próbowała zburzyć teatr, by zbudować domy.
Podobno Lola Membrives mieszka w teatrze i dlatego pojawiają się hałasy, a aktorka pojawia się od czasu do czasu, między przedstawieniami, w jednym z boksów, jakby oglądała sztukę. Membrives była jedną z aktorek-fetyszów teatru García Lorca z Margaritą Xirgu. Obecnie, i nie wiemy, czy podobać się eterycznemu mieszkańcowi, teatr ma mały pokój z jego nazwiskiem.
W 1994 roku Lara została ponownie otwarta, po zamknięciu z powodu braku funduszy. Tak więc ponownie otworzył teatr, który nie wygląda na staromodny, zdecydował się nadrobić zaległości harmonogram według godzin , ale nie zapominając, że za wszystko stoi ponad stuletni dziadek.
Pudełko Teatru Lara
I na koniec ciekawa uwaga: w głębi teatru znajduje się podziemne przejście, które prawdopodobnie łączy się z Klasztor San Placido. Jego użycie było podobno przeznaczone dla szlachty, na wypadek, gdyby w delikatnym momencie musiała uciekać. legendy.
TEATR HISZPAŃSKI: NAJSTARSZY I NAJBARDZIEJ WYPADKOWANY
The Teatr Hiszpański jest prawdopodobnie jednym z teatrów najstarszy w Europie i najstarszy w Hiszpanii. Wiadomo, że w latach 90. odbywały się przedstawienia teatralne wiek XVI w tym miejscu, prawdopodobnie w stajni.
Chodziło o Zagroda Księcia, i tak pozostało aż wiek XVIII będzie wezwany Teatr Księcia. A chodzi o to, że cały obszar Calle Principe i okolic był częścią Madrytu, w której trzymano bydło , ze stajniami i korytami
Stolicę można przedstawiać z Teatru Hiszpańskiego od prawie 500 lat. W Złotym Wieku przedstawienia w tych zagrodach były powtarzane bez przerwy w Madrycie, który zaczynał się budzić w Oświeceniu.
wszyscy wielcy przeszli przez etapy Teatro del Principe, który doznał tysiąca i jednej katastrofy. siać terror w Madrycie, kiedy spłonął w 1802. Pożar był tak niszczycielski, że w środku nic nie zostało, chociaż elewacja zewnętrzna była w stanie wytrzymać do płomieni
Wszyscy wielcy przeszli tutaj
Ten sam odpowiedzialny za odbudowę teatru był ten sam Juan de Villanueva , architekt Muzeum Prado, chociaż w następnych dziesięcioleciach było więcej pożarów, rabunków i niszczenia. Krótko mówiąc, Teatr Hiszpański przechodził przez różnego rodzaju nieszczęścia, ale rok po roku pozostawał na miejscu.
W 1849 r. zmieniono nazwę sali Teatr Hiszpański a jego salon od tego czasu jest bardzo pożądanym celem przez pisarzy i myślicieli. Przede wszystkim ci z pokoleń 1998 i 27, orędownicy artystycznej awangardy, która przetoczyła się przez nowo narodzony wiek XX, który był oczekiwany jako stulecie możliwości. The Hiszpańska kawiarnia artystów Niewiele miałam do zazdrości Kawa Gijón , z wyjątkiem tego, że za jego murami byli wielcy sceny
Dziś jest to jeden z teatrów fetyszowych na torze w Madrycie i jest przeznaczony do produkcji z najwyższej półki.
Jednak mimo swojej tradycji ma pewne kolce, bo mówi się, że El Español ma trzy wielkie premiery, których ominął: Don Juan Tenorio, który miał premierę w Teatro de la Cruz (zniknął w 1859); La Malquerida, która ujrzała światło w María Guerrero i Użyteczne interesy, której premiera odbyła się w Lara.
Teatr Hiszpański, ocalały
TEATR KRÓLOWEJ WIKTORII: AKT
Ten wspaniały modernistyczny budynek, w którym znajdują się witraże i ceramika z Talavera de la Reina na jego fasadzie, zrealizowanej w 2016 roku pierwszy wiek życia. Jego inauguracja w 1916 roku była dość sławna, a jej nazwa pochodzi od żony ówczesnego monarchy Alfonsa XIII, Wiktoria Eugenia z Battenberg.
W swoich początkach poświęcił swoją przestrzeń drobne gatunki jak rewia czy operetka, wywołując poruszenie w 1920 z pierwszym aktem kobiecym. Był to utwór El Principe Carnaval, który okazał się wielkim sukcesem.
Po wojnie bardzo często widywano folklor jako Juanita Reina, Concha Piquer czy Estrellita Castro świecą na swojej scenie w czasie, gdy Hiszpania wciąż cierpiała z powodu wojny domowej. I chodzi o to, że śpiewacy copli byli bardzo regularnie w tym teatrze, który zmienił nazwę jak ktoś, kto zmienia skarpetki.
Przed wojną, w czasach Pierwszej Republiki, sala nazwana imieniem królowej nie była zbyt odpowiednia, dlatego przemianowano ją na Victoria Theatre. Później nazwano to Teatr Joaquina Dicenty do końca wojny secesyjnej, kiedy odzyskała obecną nazwę.
Tak kolejny akt odłożyć do teatr zwycięstwa na ustach wszystkich. Biorąc pod uwagę, że wraz z dyktaturą zabroniono wszelkiego rodzaju popisów cielesnych, po niej pierwszy kobiecy akt teatralny, jaki miał tu miejsce, dał wiele do powiedzenia. przeprowadziłem to Victoria Vera w Dlaczego uciekasz, Ulisesie? , w 1975 roku. Wtedy jedna z muz Przemiany przeszła do historii, pozwalając, by tunika, którą miała na sobie, spadła na ziemię. To był hit kasowy nie pytaj dlaczego.
A na koniec jeszcze jedna ciekawostka: obecny właściciel teatru to prezenter Karol Suweren.
Teatr Victoria ma już stulecie