Królewski Klasztor Santa María de Guadalupe stoi od XIV wieku
Odkąd Królewski Klasztor Santa Maria de Guadalupe został wzniesiony w tym mieście Cáceres w XIV wieku, niezliczonych pielgrzymów którzy przybyli do ich drzwi, czy to z powodów duchowych, czy sportowych. Od osobowości religijnych, takich jak San Pedro de Alcántara, Santa Teresa de Jesús lub San Francisco de Borja nawet postacie historyczne, takie jak Krzysztof Kolumb czy Miguel de Cervantes.
The projekt trasy 1337, składający się z siedemnastu lokalnych grup działania, udało się odzyskać dwanaście dróg, które do niego prowadzą z różnych punktów półwyspu, takich jak Madryt, Toledo, Cáceres czy Plasencia, tworząc w ten sposób Sieć Dróg Guadalupe, Idealny zarówno do spacerów, jak i jazdy na rowerze. Sposób na docenienie korytarze ekokulturowe, osie planowania przestrzennego i motory rozwoju obszarów wiejskich które łączą
Nasza przygoda zaczyna się od Puerto de San Vicente
Przed nami ostatni etap Ścieżka Montes de Toledo, spadkobierca drogi, która łączyła stare Toletum (Toledo) z Emeritą Augustą (Mérida) wraz z inną drugorzędną drogą, która biegła z Caesarbriga (Talavera de la Reina) do Puerto de San Vicente.
Jest dokładnie w Port Saint Vincent skąd zaczyna się nasza przygoda. Naturalna granica między prowincjami Toledo i Cáceres, to port Sierra de Altamira zyskał na znaczeniu wraz z pustelnia poświęcona San Vicente, la Venta, droga wojskowa i droga dla bydła wraz ze wzrostem pielgrzymek do klasztoru, dając początek tej populacji Toledo w średniowieczu.
Pielgrzymka Matki Boskiej z Guadalupe obchodzona jest 8 września, dzień patronatu, więc mniej więcej w tym dniu znajdziemy kolejnych towarzyszy po drodze. Chociaż można to zrobić o każdej porze roku, o ile pogoda dopisuje.
Ścieżka ma łącznie 34 kilometry wzdłuż autostrady EX-102 (około 6 godzin postojów na zniżkę), ale zaoszczędzimy kilka, idąc na skróty. zrobimy to w nocy (jeśli księżyc w pełni nam towarzyszy, dużo lepiej), więc jest to wygodne weź latarkę i odblaskową odzież poza tym oczywiście buty sportowe i jedzenie, woda i ciepłe ubrania w naszych plecakach.
Po pielgrzymce trzeba będzie rezerwować siły na spacer pięknymi uliczkami Guadalupe
O północy wyjeżdżamy z La Torreta, repeater w samym porcie (807 metrów) przy granicy międzywojewódzkiej. Tam, wprowadzając nas do gmina Alía (około kilometra 104 EX-102) będziemy mieli możliwość rozpoczęcia spaceru drogą (zawsze jadąc lewym poboczem) lub, jeśli wolimy, Szlak przyrodniczy Villuercas (bardziej wytrzymały, ale gdzie będziemy wchodzić na ląd).
Obie opcje zabiorą nas w ciągu półtorej godziny (7 km zjazdu) do miejsca, w którym zbiegają się rzeki Guadarranque i Guadarranquejo, gdzie znajdziemy sielankowy teren rekreacyjny z miejscami na piknik obok starego kamiennego mostu.
To idealne miejsce na przekąskę przed rozpoczęciem marszu pod górę. Lub, jeśli wolimy, możemy poczekać jeszcze kilka kilometrów, aż Cieśnina Peña Amarilla, krok, który pozwala uratować szczyty Sierra Palomera. Piękny wąwóz, który swoją nazwę zawdzięcza porostom pokrywającym jego skały i z którego punktu widzenia możemy podziwiać, jeśli pozwala na to światło, liczne gniazdujące tam sępy.
Niedługo potem opuścimy wiejski dom po naszej lewej stronie. Dostać się do 91 kilometr autostrady wyjdzie po prawej stronie zalecany skrót, który prowadzi do Alía (km 85). To jest jedyne miasto, przez które będziemy przechodzić przed dotarciem do celu.
Ulicami Guadalupe, w kierunku imponującego klasztoru
w zależności od godzin, możemy znaleźć jego otwarte kraty u podnóża drogi. W każdym razie zawsze będzie dostępny źródło wody pitnej uzupełnić nasze stołówki. Opuszczając obszar miejski, zabieramy kolejny skrót biegnący w lewo drogi i to nas zaprowadzi do Ermitaż-Świątynia Poczęcia, ołtarz maryjny, który znajduje się na 82 kilometrze.
Stąd kontynuujemy jazdę drogą do końca. Zakręt na 72 kilometrze doda nam odwagi, gdyż z daleka da nam panoramiczny widok na Guadalupe oświetloną nocnymi światłami. Tuż po przeprawie potok Guadalupejo dotrzemy do obrzeży, ale najgorsze pozostanie: wspinać się który wychodzi po prawej stronie na rondzie z nagromadzonym zmęczeniem całej nocy. Wtedy zrozumiemy literę popularnego waleta: „Dziewico z Guadalupe, podaj mi rękę, aby wspiąć się na zbocze Puertollano”.
Jeszcze kilka minut i pokonamy trasę, która zostanie nagrodzona widoki na imponujący wiadukt i ładne uliczki z balkonowymi domami miasta.
Jednak klejnotem w koronie jest Klasztor, którego frontową fasadę zobaczymy po przyjeździe? Plaza de Santa Maria de Guadalupe (w której fontannie możemy się odświeżyć i napić wody). Docenimy mnogość stylów, którymi skąpano zarówno jego wygląd zewnętrzny, jak i wnętrze od średniowiecza: Mudejar, barok, renesans, gotyk, neoklasycyzm...
Docenimy ilość stylów, którymi skąpano zarówno jego wygląd zewnętrzny, jak i wnętrze
Wizyta w kościele jest bezpłatna a oprócz Drogi Krzyżowej, gigantycznych organów i różnych chrzcielnic będziemy mogli obserwować bogato zdobiony ołtarz główny z Matką Boską z Guadalupe pośrodku. Jest Dziewica Brunetka Możesz być zwrócony twarzą lub tyłem, ponieważ obraca się w zależności od dnia i godziny, aby zostać pocałowanym przez wiernych, którzy zdecydują się na wycieczkę z przewodnikiem po klasztorze.
Jeśli mamy siłę, aby wycieczka z przewodnikiem (5 euro) , odbywa się od drzwi po prawej, wychodząc z głównych drzwi kościoła. Możemy również odwiedzić inne ciekawe miejsca w mieście, takie jak Parador, gigantyczna szopka w prywatnym domu lub Łuk Sewilli, który zaprowadzi nas przez domy podcieniowe do Fuente de los Tres Chorros.
W każdym razie jego jest zwieńczeniem wycieczki jest dobre śniadanie. W tym celu zwracamy się do Churrería El Abuelo, czynna od 6:15 na szczycie ulicy Gregorio López, pełna barów, restauracji i sklepów z pamiątkami.
Jeszcze jedna wspinaczka, ale ostatnia, bo obok niej, obok ratusza, jest namiot na autobus, który we wtorek, czwartek, piątek i sobotę zabierze nas z powrotem do Puerto de San Vicente (lub do Dworca Południowego w Madrycie) o 8:55 (chyba że są to święta patronów, w takim przypadku przenoszą swój przystanek na obrzeża miasta).
Jeśli w drodze powrotnej uda nam się nie zasnąć, Zobaczymy w świetle dnia sielankowe krajobrazy geoparku Villuercas-Ibores-Jara że przeszliśmy pieszo przez magiczną noc.
Wizyta w kościele jest bezpłatna