Z wami wszystkimi, niektóre z najbardziej szczególnych winogron naszej geografii
Zobaczmy, tak, globalizacja wpływa również na świat wina i winogrona, które do niedawna wydawały się egzotyczne w krajowych winnicach, potrafiły się przystosować i pracować, w niektórych winach bardzo, bardzo dobrze.
PI(Ñ) OT NOIR ANDALUZA I OLÉ
Warto mrugnąć akcentem Cañí, o którym można porozmawiać jedno z najbardziej cenionych winogron na świecie, co pierwotnie, jeśli możemy tak to ująć, jest Burgundia
Miles, postać grana przez Paul Giamatti w Entre Copas, powiedział, że kocha to winogrono, ponieważ „wymaga stałej opieki i uwagi” i że nie można go było znaleźć nigdzie, ale „w bardzo konkretnych odległych zakątkach świata”
Pasja, jaką budzi ten mały atrament, a także fakt, że „tylko najbardziej cierpliwi i uważni winiarze” potrafią wydobyć jego pełny potencjał, skłoniły kilku enologów, a nie niewielu winiarzy do spróbuj nawiązać prawdziwy romans z pinotem, sadząc go w różnych miejscach.
Pinot noir, jedno z najbardziej cenionych winogron na świecie
Ale jedna z tych, które lubię najbardziej, za śmiałość i bycie innym (a ktokolwiek mówi, że to nie jest prawdziwy duch pinota, pieprzyć go) jest tym, który kultywuje (i rozpieszcza) bibi garcia w Rondzie, w Cortijo Los Aguilares.
Bibi mówi o swoim pinocie, że jest „jak róża z Małego Księcia: subtelna, elegancka, która sprawia, że się zakochujesz, ale i cierpisz”. Ale ona, bardzo punkowa, ośmiela się zrobić to na tej andaluzyjskiej posiadłości 900 metrów nad poziomem morza, mimo że „potrzebujemy japońskiej precyzji, aby zadbać o ten ogród, jakim jest nasza winnica Pinot Noir”.
Co się dzieje, gdy ją rozpieszczasz i dbasz o nią? Cóż, co wyjdzie? dzikie, pikantne wino z eksplozją leśnych owoców (jeżyny, maliny, jagody) , z mineralną świeżością i jedną z tych bogatych, żywych, płynnych tekstur… Niezwykły i zbuntowany pinot będący zasca dla niewiernych i talibów „tubylców”.
Pinot noir: „subtelny, elegancki, który sprawia, że się zakochujesz, ale sprawia, że cierpisz”, mówi Bibi García
RIESLING TXAKOLINA
Od tego czasu minęło 15 lat Garikoitz Rios a jego zespół odważył się zrobić ** białe wino w krainie txakoli. ** Jeden moment, Czy to, że txakoli nie jest białym winem? Tak jest, teraz jest to bardziej akceptowane, ale kiedy zdecydowali się pominąć niepisane zasady i stworzyć bardziej zrozumiałe txakoli dla „zagranicznych” podniebień, fundamentaliści (czyli ci fundamentaliści, co uniemożliwia im zrozumienie ewolucji w uprawie winorośli) oskarżyli się o „nie robienie txakoli, ale białe wino”.
Mając tych rzeczników, kto potrzebuje RAE? Faktem jest, że Rios, gość pełen pomysłów, które wydają się szalone, ale mają swój zdrowy rozsądek, uważał, że te tradycyjne surowce txakoli wciąż potrzebują trochę rock and rolla, aby zamień lekkie, świeże i nieistotne wino w coś poważnego.
I tak zrobił. Riesling w Gernice, tam idzie. Rezultatem jest ** Itsasmendi 7 ,** wino nazwane tak od depozytu, w którym zostało zrobione wtedy szło pod prąd, a dziś to już prawie klasyka, i że ma, dlaczego nie powiedzieć, część swojej wielkości dzięki wielkiej bieli Renu.
Bo riesling, baskijski, baskijski nie jest. Ale na tym białym działa i wspaniale dogaduje się z lokalnymi hondarrabi zuri i hondarrabi zuri zerratie. Świeże, pełne, mineralne, złożone, delikatne, z dostojnością i kwasowością, która zapewnia przetrwanie (i poprawę) przez lata w butelce.
Winiarnia Itsasmendi znajduje się w sercu (Gernika) Rezerwatu Biosfery Urdaibai
TORRONTY W RIOJA
nazwa brzmi jak Argentyna , gdzie uprawia się kilka torontów (w tym „riojana”, która jest używana w La Rioja, w kraju Eva Perón), ale ta, o której tutaj będziemy mówić, pochodzi w rzeczywistości z odmiana bardziej typowa dla środkowej Hiszpanii (Ribera del Duero, León) który był dawniej uprawiany w Rioja (obecnie tak, Hiszpania), prawie wymarły w regionie i o podobnej nazwie, Turruntés, z którym nieustraszony winiarz, Abel Mendoza, rozpoczął pracę kilka lat temu i że, aby dodać więcej skrętu, etykietuje swoje butelki jako toronté, mimo że jest niezwykła synonimia odnosząca się do tej odmiany.
Faktem jest, że on i tylko on produkuje „torrontés” z białą etykietą, mimo że Rada Regulacyjna Kwalifikowanej Nazwy Pochodzenia Rioja zaleca „nie mylić” turruntés (hiszpański Riojan) z argentyńskimi torrontés (lub galicyjski lub portugalski, który też tam jest).
A Mendoza, krok po kroku, i z pędów turruntés, które dał mu kolega winiarz, taki jak on, powoli i bez pośpiechu odzyskiwał winorośl i odkrywał, że tak, że jego Torrontés, jeśli go posłuchasz, ma przesłanie.
Potencjał, jak to nazywa, potencjał na starzenie się, mówi, że „nadal odkrywamy”, bo nie ma zbyt wielu roczników, z którymi z nią pracował, a mimo to jego biel jest już znana miłośnikom wina.
„Torrontés, nie jedz ani nie podawaj, jest dobre do wina”, Mendoza mówi, że jego dziadek mu recytował. Riojan dobrze się z tym dogaduje, ze swoimi tłustymi ziarnami, niskim pH (co przyczynia się do wysokiej kwasowości) i uczył się, że trzeba się nim zająć, a dlaczego nie, być trochę odważnym.
** Mendoza wymyśla wino z tej odmiany w Rioja,** unikalną biel, która wskazuje jej nowe ścieżki. A dla nas nowe smaki. I to jest fajne. Dużo.
MURCIAN GARNACHA
Tak, Garnacha jest nasza, w dużym stopniu nasza, i jest to jeden z atramentów, który najbardziej rozprowadza się po byczej skórze, ale zbliżanie się do hiszpańskiego południowego wschodu, mimo że odmiana dobrze dogaduje się z Morzem Śródziemnym, nie było tak wyraźne… aż do * * José María Vicente wykazał, że tak, garnachismo dotarł do tych szerokości geograficznych.**
Taka rodzima odmiana nie mogłaby źle funkcjonować, gdyby wiedziała, jak traktować ją tak jak on, szanując jej długi cykl i czerpiąc inspirację ze słynnej enklawy win Grenache, południowej Francji, z doskonałymi winami Grenache, takimi jak te z Châteuneuf du Pape.
To skłoniło go do podjęcia decyzji i szukania pewnego rodzaju wytchnienia sadzenie winogron, które pozwoliłyby mu na szerszy rocznik w tym czasie licząc tylko z monastrellem (autochtonicznym winogronem Jumilla, gdzie znajduje się jego posiadłość).
Wynik jest wspaniały, a dlaczego nie rzadki, trzonowiec, Wykonany tylko z Garnacha (oko, tusz, nie mylić z Tintorerą, znacznie bardziej zadomowiony w okolicy i tradycyjnie używany do nadawania koloru...) i zdolny do transmisji tak samo jak w innych obszarach (Gredos, Rioja, Aragon , Priorat) ten krajobraz, tym razem śródziemnomorski: jest dojrzały, wesoły, z umiarkowanym punktem dostatku, ze świeżością i mnóstwem owoców, smaczny... czysta przyjemność.
Murcian Garnacha to jeden z atramentów, który najbardziej rozprowadza się po skórze byka