„Krajkowie Castellón w 1924 roku”, J. Laurent
Przed trzydziestką Jean Laurent, urodzony we francuskiej gminie Garchizy , postanawia się spakować i przenieść się do Madrytu. W tym czasie był rok 1844, ale dopiero w 1856 roku fotograf zdecydował się otworzyć własny zakład w numer 39 Carrera de San Jerónimo.
Początkowo całą swoją kreatywność skupił na portret , dyscyplina, która przestała być przedmiotem uwagi, kiedy Jean Laurent zaczął od jego wędrówki po półwyspie. Jego podróże zaowocowały obszernym katalogiem migawek, w tym panoram miasta, zabytki, pokazy czy linie kolejowe.
„Z Saragossy do Pampeluny i Barcelony. 428. Dworzec Barcelona
W hołdzie temu artyście, pasjonatowi Hiszpanii, Ministerstwo Kultury i Sportu opublikowało ponad 6300 jego obrazów, niektóre z nich nie zostały opublikowane.
Ten projekt, promowany przez Narodowe Muzeum Romantyzmu -gdzie są zachowane w pobliżu 12 000 szklanych negatywów artysty-, stanowi nienaganne odzwierciedlenie hiszpańskiego społeczeństwa II poł. XIX.
Oprócz Narodowego Muzeum Romantyzmu, jedenaście instytucji więcej było częścią tej ody do hiszpańskiej fotografii: Narodowe Muzeum Archeologiczne, Muzeum Cerralbo, Muzeum Kostiumów. CIPE, Narodowe Muzeum Antropologii, Narodowe Muzeum Sztuki Dekoracyjnej, Narodowe Muzeum Ceramiki i Sztuk Sumptuaryjnych „González Martí”, Muzeum Sorolla, Narodowe Muzeum Teatralne, Muzeum Saragossy, Muzeum Salamanki i Muzeum Historii Madrytu.
Akta zostały podzielone na pięć dużych sekcji: „Portret”, „Popularne typy”, „Obraz Hiszpanii”, „Sztuki piękne, sztuki dekoracyjne i archeologia” oraz „Różne”.
Fundusz „Obraz Hiszpanii” -z 1584 rekordy- okładki pocztówki miejskie (i odpowiadające im zabytki) z 44 prowincje Hiszpański. Aby uporządkować zdjęcia, stworzono mapę, która lokalizuje je w miejscu, w którym zostały zrobione.
Fasada katedry w Plasencia
przyjmuj zamówienia od firmy kolejowe pozwoliła Jean Laurentowi odkryć (i sfotografować) najpiękniejsze zakątki Hiszpanii, a także uwiecznić ważne dzieła Prace publiczne które miały miejsce w tym czasie (mosty, porty, latarnie morskie...).
Ta mozaika obrazów była opublikowany w 1879 , data, w której katalog napisany przez Roswag, przewodnik turystyczny, który zanurzył czytelnika w fascynujący sposób zwiedzanie półwyspu.
Dom Piłata, Sewilla
Z drugiej strony sekcja 'Portret' to kompilacja utworów, które Jean Laurent stworzył m.in sala poz w pomieszczeniach Carrera de San Jerónimo , gdzie niektóre z najważniejszych twarzy burżuazja tamtych czasów.
Jego savoir faire został rozpoznany przez Królowa Elżbieta II, który w 1860 nazwał go fotograf fotograficzny. Rok później ukazał się Jean Laurent jego pierwszy katalog komercyjny (Katalog portretów sprzedawanych w domu J. Laurenta), wydarzenie, do którego dodano otwarcie jego pierwszy sklep w Paryżu. Niedługo potem, w 1886 zmarł w Madrycie.
To właśnie w madryckim studiu fotograficznym Jean Laurent ożywił swój temat „Popularne typy”. Artysta nie tylko skupił się na portretowaniu gabinetowym, ale także wiedział, jak patrzeć i przekazać istotę ludzie z różnych miejsc.
Ten plik ma zakres od przygotowane sceny -w najczystszym międzynarodowym stylu- do migawki w stylu costumbrista , przeglądając zdjęcia komisji regionalnych, które przyjechały do Madrytu na związek między królem Alfonsem XII a Marią de las Mercedes.
Bohaterami fotografii J. Laurenta były stroje ludowe
Z kolei Jean Laurent wiedział: wartość hiszpańskiej sztuki poprzez fotografię. W 1857 r. malarz Jose de Madrazo , następnie dyrektor Królewskie Muzeum Malarstwa i Rzeźby , zaproponował Laurentowi zajęcie się reprodukcją jego własnej kolekcji oraz kolekcji galeria sztuki w Madrycie.
Przedmioty archeologiczne, sztuki dekoracyjne, rzeźby a inne elementy uważane za sztuki drobne są częścią tego źródła dokumentalnego, które zawiera ujęcia takich emblematycznych miejsc, jak Muzeum Narodowe Prado.
Ponadto, aby towarzyszyć wspaniałej kolekcji obrazów została również opublikowana monografia J. Laurenta. Pionierka kolekcji hiszpańskich, który zawiera dziewięć studiów specjalistycznych w życiu i twórczości autora.