Andy Warhol (1928-1987), Marilyn Dyptyk, 1962. Tate, Londyn; zakupiony w 1980 roku.
Ordago jest już uruchomione. Minister starożytności Khaled El Anany ogłosił, że Egipt planuje w grudniu otworzyć pierwszą fazę Wielkiego Muzeum Egipskiego, a miłośnicy sztuki już szaleją. Jakie będzie największe muzeum archeologiczne na świecie atakuje (na razie tylko) z kompletny zbiór tutanchamona – w tym sześć wozów pogrzebowych faraona – czekających, aby poprawnie zaprezentować prawie 50 000 dzieł sztuki egipskiej, które zajmą 48 hektarów ziemi.
Tymczasem, zanim cała kultura skupi się na kraju nad Nilem, sztuka współczesna chce przypomnieć to, co najlepsze z najlepszych ostatnich stuleci i kontratakuje, wydobywając swoją artylerię: Miró, Warhol, Khalo, Guggenheim... To są wystawy, które wciąż musisz skreślić ze swojej listy dzieł z 2018 roku.
** MIRÓ, GRAND PALAIS (DO 4 LUTEGO) **
Chronologicznie tak układa się blisko 150 prac Joana Miró, które mają lepiej wyjaśnić ewolucję techniczną i stylistyczną artysty. Największa retrospektywa poświęcona Miró od lat obejmuje obrazy, rysunki, ceramikę i rzeźby: „Odkryć lub odkryć na nowo życie i dzieło człowieka zaangażowanego”, mówią w tryptyku wystawy, której kuratorem był Jean-Louis Prat, który był dyrektorem fundacji Maeght i przyjacielem malarz.
Wystawa paryska obejmuje od pierwszych prac, mających większy kontakt z ziemią i inspirowanych pejzażami Mont Roig, po zdecydowane i późne pociągnięcia pędzla, przechodzące przez jego oniryczne niebo i obraz La Ferme, które, jak zapewniają, kupił od niego Hemingway po spędzeniu całej nocy od baru do baru na zbieraniu franków, dopóki nie miał ustalonej kwoty.
Joan Miró, Carnaval d'Arlequin 1924-1925. Stany Zjednoczone, Bawół. Kolekcja Albright-Knox Art Gallery Room of Contemporary Art Fund, 1940.
** FRIDA KAHLO: TWORZENIE SIEBIE, WIKTORIA I ALBERT (DO 2 LISTOPADA) **
Życie Fridy Kahlo opowiadane przez jej ubrania i rzeczy. Tak najprościej podsumować wystawę, która gromadzi – w tym biżuterię, kosmetyki, zdjęcia, listy, tubylcze stroje i inne przedmioty – ponad 200 artykułów malarza. Ale nie, to znacznie więcej, To pierwszy raz, kiedy te intymne rzeczy opuszczają swój Niebieski Dom w Coyoacán znajduje się w 2004 roku za drzwiami łazienki.
Przechowywał je tam sam muralista Diego Rivera, jej mąż, a opinia publiczna nie wiedziała o ich istnieniu aż do 2007 roku. Dziś, dzięki znakomitym pracom konserwatorskim i restauratorskim Hildy Trujillo, dyrektor Muzeum Fridy Kahlo, my można dowiedzieć się w londyńskiej Victoria & Albert, jak Frida wzmocniła swoją tożsamość dzięki szmince Revlon's Everything's Rosy i hebanowej kredce do oczu. Przyjrzyj się także jej barwnym rodzimym meksykańskim strojom wraz z portretami lub autoportretami, w których artystka je nosiła, a tym samym zobacz na własne oczy, jak jej stylizacja była fundamentalną częścią przesłania, które zamierzała przekazać swoimi pracami.
Frida Kahlo na ławce, druk węglowy 1938, fot. Nickolas Muray.
** ANDY WARHOL – OD A DO B I Z POWROTEM, MUZEUM WHITNEY (DO 31 MARCA)**
Jest o najważniejsza dotychczas wystawa monograficzna poświęcona Warholowi oraz pierwsza retrospektywa artysty zorganizowana przez amerykańską instytucję od 1989 roku. Już z tego powodu wizyta w tym nowojorskim muzeum jest koniecznością. Ponadto niektóre z ponad 350 prac składających się na wystawę po raz pierwszy dzielą przestrzeń, więc Andy Warhol-From A to B and Back Again jest niezbędny do zrozumienia pracy artysty jako ciągłej całości, w której jego kultowe serigrafie pop są niezwykle ważne, podobnie jak jego wczesne ilustracje czy jego eksperymentalna praca filmowa z lat 70.
„Niewielu miało okazję zobaczyć tak dogłębną prezentację jego kariery i wyjaśnij skalę, żywe kolory i bogactwo materiałów samych obiektów. Prezentowana w trzech miastach wystawa pozwoli odwiedzającym doświadczyć pracy jednej z najważniejszych postaci kultury amerykańskiej, a także lepiej zrozumieć geniusz artystyczny i śmiałe eksperymenty Warhola” – powiedział Adam D. Weinberg, dyrektor Whitney Museum.
Andy Warhol (1928-1987), Mao, 1972. Instytut Sztuki w Chicago; Państwo Frank G. Logan Purchase Prize i Wilson L. Mead, 1974.
**1948: BIENNALE PEGGY GUGGENHEIM, KOLEKCJA PEGGY GUGGENHEIM (DO 14 STYCZNIA) **
Świat sztuki nie docenia roli Peggy Guggenheim w jej najnowszej historii. NAS kochamy jego nonkonformizm, jego bunt, jego „dobre oko”, jego mecenat i późne kolekcjonowanie i jego zainteresowanie ochroną wielkich dzieł przed zniszczeniem nazistów. Z tego powodu warto co jakiś czas przypomnieć artystyczne kamienie milowe osiągnięte przez siostrzenicę Solomona R. Guggenheima (tak, jej wujek był tym, który założył Fundację o tej samej nazwie, która zarządza i kieruje muzeami Nowego Jorku i Bilbao) .
Pokaz ten ma upamiętnić 70. rocznicę wystawy kolekcji Peggy Guggenheim w greckim pawilonie na 24. Biennale w Wenecji. W tym celu – i dzięki dokumentom, zdjęciom i listom z tamtych czasów – częściowo odtworzona zostanie scena zaprojektowana w 1948 roku przez weneckiego architekta Carlo Scarpę gościć wybrane dzieła, do których dołączy kilka innych wypożyczonych z różnych instytucji, takich jak Kompozycja nr 113 (1939) Friedricha Vordemberge-Gildewarta (Guggenheim) czy Kompozycja (1936) Jeana Héliona (Muzeum w Tel Awiwie Sztuka).
Peggy Guggenheim w Pawilonie Greckim obok dwóch prac Joana Miró na Biennale w Wenecji w 1948 roku.