„Ciało jest jak puste płótno, a kiedy się ubierasz, to tak, jakbyś sam się malował”. są słowami Ako Zazarashvili (Georgia, 1989), przedwcześnie rozwinięty projektant, który podbity Eugenio Recuenco i która z powodzeniem zaprezentowała pierwszą kolekcję pełną kunsztu, śmiałości i wzmocnienia w hotelu Four Seasons Madrid. Wygląda na to, że Ako chciała nas namalować delikatne jedwabie, gaza bambula, gaza plisowana, w połączeniu ze szlachetnymi materiałami godnymi królowej… wojownika.
„Czuję się bardzo szczęśliwa i odczuwam pewną ulgę” – mówi Ako Condé Nast Traveler. "Był trudny rok, z dużą presją, dużą ilością pracy i przeszkód. Kiedy parada się skończyła, miałam wrażenie, że wygrałam, pokonałam wszystkie te trudności, poczułam się nawet bardziej niż kiedykolwiek związana z prezentowaną właśnie kolekcją, która właśnie odzwierciedla siłę i wrażliwość w jednym ubraniu”.
Ako Zazarashvili zaprezentowała swoją pierwszą kolekcję na Four Seasons Madrid.
Silk Blacksmith to tytuł tej kolekcji, w której Gruzin włączył c orazas i zbroję (z echami Rabanne), hołd dla rzemiosła i kobiet, które otaczały go w jego życiu. mundur dla wojownik XXI wieku? „Myślę, że publiczność była w stanie doskonale uchwycić moją intencję stworzenia czegoś nowego między przeciwległymi światami, takimi jak kruchy i silny”, Powiedz nam.
I kontynuuje: „Wciąż otrzymuję bardzo pozytywne wiadomości dotyczące prezentacji mojej pierwszej kolekcji i Cieszę się, że moda wciąż potrafi pozytywnie zaskakiwać i że ludzie mogą postrzegać ubranie jako coś więcej niż zakrywanie ciała, ale coś, co może przekazywać charakter lub stan umysłu, oraz być w stanie przenieść Cię na chwilę do fantastycznego świata”.
Do jakiego typu kobiety kierujesz swoje kreacje? „Jedwabny kowal jest hołd dla kobiet, które zainspirowały mnie swoją kruchością i siłą. Charakter osoby może być czymś abstrakcyjnym do zaprojektowania, ale jednocześnie bardzo inspirującym. Chciałem zacząć od zadedykowania tej kolekcji walczące kobiety, które mają silny i zdecydowany charakter, zaznaczoną osobowość, ale nie tracąc tej kruchości, którą wszyscy często staramy się ukryć za skorupą”, odpowiada Ako, która wyznaje, że jest wielkim wielbicielem Monsieur Christiana Diora.
Ako Zazarashvili w swoim atelier.
„Ta fiksacja – wyjaśnia – również skłoniła mnie do kontynuowania dzieło Johna Galliano dla domu Diora, świat fantazji pełen detali, objętości i kolorów, który nigdy nie przestawał mnie zadziwiać kolekcja po kolekcji…”.
Kiedy pytamy go, jak zdefiniowałby hiszpańskiego klienta i czy zwraca się do bardziej międzynarodowej kobiety, mówi jasno: „Zwracam się do kobiet odważnych i odważnych w dowolnym zakątku świata. Kreatywność, moda, nie znają granic, to coś, co płynie, co przychodzi i odchodzi. nie mogłem wybrać kogoś konkretnego, Wszyscy mamy coś do wyrażenia”.
“Na szczęście w Hiszpanii mamy super przykłady kobiet, które doskonale reprezentują waleczność i charakter walki które staram się przekazać poprzez kolekcję Herrero de seda – dodaje.
Ako Zazarashvili w Gruzji.
JEGO POCHODZENIE I WPŁYWY
Ako przeprowadziła się z rodziną do Hiszpanii w wieku 13 lat i to właśnie tutaj obudziła się w nim fascynacja designem i sztuką. W wieku zaledwie 18 lat odbył swoją pierwszą paradę, bez żadnego szkolenia w szyciu, od najmłodszych lat kucia własny twórczy wszechświat, z artystyczną wizją mody, które pojmuje jako ekspresję plastyczną i rzeźbiarską.
Po ukończeniu studiów licencjackich z prowincji Alicante przeniósł się do Madrytu, aby szkolić się na projektanta mody. Bez ukończenia studiów z projektowania mody dostała możliwość odbycia stażu w firmie Juanjo Oliva, emblematyczny hiszpański dom mody, z którym związany jest od lat.
Jego dojrzałość i talent również zwyciężyły jeden z najważniejszych fotografów w naszym kraju, Eugenio Recuenco, która uwieczniła jedną z najbardziej kultowych sukienek w swojej kolekcji dyplomowej.
Fragment kolekcji Silk Blacksmith autorstwa Ako Zazarashvili.
Dla niego część rzemieślnicza jest niezbędna, ale uważa się za projektanta, a potem krawcową. „Musi istnieć ścisły związek między ręką a umysłem. Jak projektanci prawie mamy obowiązek zrobić własnymi rękami to, czego jeszcze nie ma ale przepływa przez twój umysł. W tej pierwszej kolekcji, którą stworzyliśmy całkowicie ręcznie wykonana tkanina Artis manus, w którą zainwestowaliśmy ponad 300 godzin”, wyjaśnia nam.
Ako była również częścią zespołu Fundacji Pierre Bergé-Yves Saint Laurent, aby retrospektywa dedykowana legendarnemu projektantowi in Fundacja Mapfre, gdzie ponownie współpracował przy okazji wystawy poświęconej Jean Paul Gaultier. Ci, którzy go znają, mówią, że jego postać została ukształtowana dzięki dyscyplinie i pracy, a Vogue Spain opisuje go nawet jako „nowy Alexander McQueen”, za obsesję na punkcie detali, eksperymentów, przepychu i barokowego stylu.
Ale uwaga, nie mówimy o udręczonym designerze. Zapytany o swój proces twórczy odpowiada, że jest to przede wszystkim przyjemny. „Każdy szczegół, który znajduję na wycieczkach, w ludziach, w melodii… sprawia, że czuję się bogatszy, inspiruje mnie i sprawia, że jestem bardziej zdolny do tworzenia projektów z długi przepis, pełen różnorodnych referencji, Daje mi siłę do tworzenia nowej harmonii.”
Model z jedwabnej kolekcji Herrero autorstwa Ako Zazarashvili, prezentowanej na Four Seasons Madrid.
„Tworzenie prototypów jest jak rzeźbienie w glinie i wybór kolorów to ostatnie pociągnięcia pędzla dokończyć sztukę tworzenia”.
Czy Twoim zdaniem moda jest teraz bardziej zglobalizowana i ma tendencję do ujednolicania się, czy? ludzie przeceniają najbardziej ekskluzywne ubrania? „Myślę, że żyjemy w czasach, w których dominuje indywidualizm, gdzie Fakt bycia wyjątkowym nabiera coraz większej wartości. Chociaż wiele osób chciałoby się swobodnie ubierać, nie osiągnęli jeszcze tego punktu odwagi, ponieważ cieszyć się wolnością, aby to robić”.
O GRUZJI… I GRUZIŃSKIEJ RESTAURACJI W MADRYCIE
Wpływ jego pochodzenia na jego twórczość jest wyraźny. „Miałem około sześciu lat. kiedy stworzyłam swoją pierwszą sukienkę dla lalki sąsiadki, w tym czasie nadal mieszkałam w Gruzji i zawsze towarzyszyłam mamie do jej krawcowej. Zostałem w kącie obserwując Cały test w ciszy, podczas gdy ja ukrywałem chęć rzucenia się w tkaniny” – wspomina.
„Z drugiej strony Gruzja dla bliskość Konstantynopola Wciąż dominuje sztuka Bizancjum, bez wątpienia moja miłość do metalu, złota i baroku jest zakorzenione w moim dzieciństwie w Gruzji” Dodać.
Tbilisi, Gruzja).
Minęły lata odkąd podróżował do swojego rodzinnego kraju, ale kiedy wyjeżdża, lubi odwiedzać miasteczka wiejskie, takie jak Tuszetia czy Swanetia, oba położone na północny zachód i całkowicie otoczone przyrodą, „tam, gdzie jest najlepsze jeździć po górach konno, aby podziwiać niezwykłe widoki odległych wiosek.
„Ludzie są zazwyczaj bardzo gościnni, od razu sprawiają, że czujesz się mile widziany. robić. Zwyczajem jest zabawianie gościa dobrym i obfitym jedzeniem. Jestem wdzięczna, że znalazłam w sercu Madrytu restaurację Kinza, która doskonale podsumowuje kuchnię gruzińską i jej delikatesy, co od razu mnie ożywia te piękne wspomnienia z podróży do mojego kraju pochodzenia”.
Swanetia, Gruzja.
JEGO ŻYCIE W NOWYM JORKU
Ako mieszka między Madrytem a Nowym Jorkiem i odwiedził wiele zakątków świata: „Uwielbiam podróżować po Hiszpanii, myślę, że niewiele krajów ma tak wiele rodzajów architektury lubię to. Chociaż miastem, które zrobiło na mnie największe wrażenie, był Nowy Jork. Podczas pierwszej wizyty czułem się, jakbym był w centrum wszystkiego, ogromne i tętniące życiem miasto gdzie można się zatracić i odnaleźć siebie, miasto zdolne do nieustannego zaskakiwania”.
Twój amerykański dom to w Brighton Beach na Brooklynie, zaledwie kilka kroków od plaży: „Prawie każdego ranka pozwala mi to rozpocząć dzień od długiego spaceru z widokiem na Ocean Atlantycki” – mówi nam.
„Odkryłem, że Moją ulubioną dzielnicą jest Soho gdzie czuję się bardzo mile widziana, a nawet mam ulubioną kawiarnię, La Colombe, przestronne i bardzo przyjemne miejsce, gdzie można napić się dobrej kawy, aby odpocząć lub naładować baterie. ciesz się Nowym Jorkiem”.
„Restauracja, która nigdy nie zawodzi ani widokami, ani wykwintnymi daniami to NOMO Soho, to niemal fanaberia Czuję się tak za każdym razem, gdy jestem w pobliżu”.
Gruziński projektant Ako Zazarashvili na Moście Brooklińskim.
CHWILA ZMIAN
„Jako branża nie mogę powiedzieć, że moda przeżywa swoje najlepsze czasy, jak wiele innych sektorów”, wyznaje Ako. „Wszystko gwałtownie się zmienia i myślę, że pierwszą rzeczą, którą musimy zmienić, jest powód zakupu”.
„Nie ubierasz się lepiej, bo masz więcej ubrań, Myślę, że powinniśmy kupować ubrania, które naprawdę nas identyfikują, które czujemy i lubimy, bo inaczej na pewno nie usuniemy nawet metki, nawet jeśli trafią do naszej szafy”.
Czy podróżowałeś kiedyś śladami projektanta? „Nie pamiętam, żebym wyraźnie wybrał się w podróż, aby podążać za jednym projektantem, jednak W każdym mieście, do którego chodzę, szukam muzeum odzieży, wystawy lub czegokolwiek związanego z modą”.
„Dostaję dużo uwagi stroje regionalne i stroje historyczne. Miałem szczęście, że zostałem wybrany do zespołu fundacji Pierre Bergé-Yves Saint Laurent na wystawę zorganizowaną przez fundację Mapfre w 2011 roku”.
„Udało mi się poczuć własnymi rękami początek całej ery, cieszyłem się każdym z wystawionych 150 modeli i współpracowaliśmy ramię w ramię z zespołem, aby przerobić tomy, związać krawaty i odtworzyć wygląd, który zmienił bieg mody. Nie mogłam uwierzyć, że dotykam wszystkich ubrań, które widziałam jako dziecko w paradach, przyklejony do telewizji, z Gruzji”.
Nas Od teraz pójdziemy jego śladami.