Pożegnaj się na zawsze z plastikowymi torbami.
W supermarkecie rozprowadzana jest plastikowa torba, która trafia do Twojego domu, a niedługo potem do kosza na śmieci. Pytanie, czy jest to odpowiedni pojemnik, czy nie. W tym ostatnim przypadku ta torba prawdopodobnie dociera do miejsc takich jak tak zwany siódmy kontynent śmieci albo gdzieś w oceanie, gdzie żółw myli go z planktonem. Ostatni kęs i brzegi usiane tragedią z powodu plastikowa torba, której używałeś przez 12 minut, ale jej rozkład zajmuje od 500 do 1000 lat. Czy warto?
“Większość pakietów, które ich degradacja zajmuje setki lat, mają efemeryczny okres użytkowania. Tak jest w przypadku toreb plastikowych, które mają żywotność 15 minut, ale ich degradacja trwa ponad 100 lat. Jeśli dodamy do tego, że za każdym razem używamy nowego, to po prostu nie ma głowy ani ogona”, mówi Tania Montoto, badaczka morza z Uniwersytetu Las Palmas de Gran Canaria i aktywistka w Ben Magec-Ecologistas en Acción. Traveller.es. „Podobnie jak istnieją rozwiązania technologiczne do projektowania trwałych materiałów, istnieje również innowacja w materiałach, które są wystarczająco odporne i znacznie bardziej zrównoważone i powinien być bardziej eksploatowany”.
Plastikowa torba unosi się nad rafą koralową w Kostaryce
Szacuje się, że każdego roku na świecie zużywa się do 500 000 milionów plastikowych toreb (dziesięć milionów na minutę), co pochłaniają życie nawet 1000 żółwi rocznie, by wymienić tylko jeden przykład. Jeśli chodzi o Hiszpanię, mimo nieśmiałych postępów poczynionych w ciągu ostatniej dekady, nadal jest Rocznie na mieszkańca zużywa się 180 plastikowych toreb, co jest równoznaczne z używaniem torby co dwa dni.
W świecie, który… potrzebuje nowych alternatyw (i nawyków), które pozwalają na tak stanowczą przemianę ekologiczną, jak to konieczne, kreatywność służy wielu krajom, które odkryły w swoich środowiskach nowe substytuty toreb plastikowych.
Żółwie są jednymi z najbardziej poszkodowanych przez plastikowe torby.
TAJLANDIA I WIETNAM: LIŚCIE BANANOWE
Liście bananowca zawsze wydają się nam tropikalne i bujne, ale niewielu wie, że jest to wyjątkowy zrównoważony sojusznik, szczególnie w niektórych krajach azjatyckich. Tak przynajmniej pokazują Tajlandia czy Wietnam, gdzie kilka sieci supermarketów, takich jak Rimping w Chiang Mai czy Saigon Co.op w Ho Chi Minh, zaczęło w zeszłym roku wdrażać wykorzystanie tych liści jako opakowania do różnych owoców i warzyw. Sojusznik, który nie tylko ogranicza konsumpcję plastikowych toreb, ale według samych klientów sprawia, że chcą kupować zdrowszą żywność. #PutABananaLeafInYourLife
BAJA CALIFORNIA, MEKSYK: MORSKI
Połączenie naturalnych włókien z biodegradowalnymi żywicami znajduje się na wybrzeżu Baja California at niespodziewany sojusznik: muszle. Udowodniła to lokalna firma Biobreak, która wykorzystuje żywicę z tych nawracających z naszych wybrzeży w połączeniu z włóknami ryżu i awokado do tworzenia m.in. plastikowych torebek.
Powód jest prosty: wykorzystaj samą naturę, aby przywrócić ją do morza poprzez krótszy i organiczny proces biodegradacji. Gdzieś tysiące żółwi, ekosystemów i od czasu do czasu syreny dziękują.
Takie jest ekologiczne opakowanie Biobreak.
MEKSYK: KAKTUS
Oprócz osiągnięć dokonanych w Baja California, w ubiegłym roku Sandra Pascoe, profesor inżynierii chemicznej na Universidad del Valle de Atemajac (Meksyk) opracowała alternatywa dla plastiku z soku z kaktusa nopal którego opracowanie trwa tylko 10 minut i jego proces degradacji ledwie przekracza miesiąc. Osiągnięcie wciąż w trakcie konsolidacji, ponieważ meksykański kraj promuje redukcję plastiku i którego intencja jest jasna: „Jeśli ten plastik dotrze do morza, najprawdopodobniej ryby lub inne organizmy morskie zjadłyby go, a to nie wyrządziłoby im krzywdy, zapewnia Pascoe.
Pola agawy w Tequili
GWATEMALA: MAXAN LIŚĆ
Jeśli możesz zawinąć słynne gwatemalskie tamales liśćmi maxán, dlaczego nie zrobić tego z innymi produktami? To było to samo pytanie, które zadał sobie uczeń Abdías Ixchajchal, który w zeszłym roku promował wykorzystanie tego rodzimego materiału do tworzenia różnych naczyń i torebek w rejonie Totonicapán. Inicjatywa równoległa do zakazu przez rząd Gwatemali używania plastikowych toreb w 17 gminach kraju Majów.
KOSTARYKA: WŁÓKNO Z Trzciny Cukrowej
Skonsolidowany jako jeden z najbardziej naturalnych i świadomych ekologicznie krajów, naród „Pura Vida” zamierza całkowicie wyeliminować dystrybucję jednorazowych plastikowych toreb do 2021 roku. Termin, przed którym wiele firm spieszyło zważyć alternatywy oparte na lokalnych składnikach, takich jak skrobia ziemniaczana, naturalny wosk lub błonnik z trzciny cukrowej.
Jedną z najbardziej pionierskich firm jest Avani, która opracowała plastikowe torby, które mogą uchodzić za te, które wszyscy już znamy i których sekret tkwi w **procesie biodegradacji trwającym maksymalnie sześć miesięcy. **
**ANTIGUA I BARBUDA: SKROBIA ZIEMNIACZANA**
Ameryka Łacińska, a zwłaszcza Karaiby, stały się głównymi siłami napędowymi zrównoważona rewolucja polegająca na alternatywnym wykorzystaniu jej zasobów jako substytutów plastiku.
Innym dobrym przykładem jest Antigua i Barbuda, dwie rajskie wyspy, na których skrobia ziemniaczana stała się m.in. główny sojusznik zastępujący plastikowe torby, wycofane z dużych sklepów w kraju wyspiarskim w 2016 roku. Tylko w pierwszym roku tej inicjatywy spadek zużycia plastiku wyniósł 15,1%.
INDIE: SARIS
Kiedy myślimy o Indiach, przychodzą na myśl słowa takie jak zanieczyszczenie, śmieci i brud. W rzeczywistości kraj curry był nie tylko piątym najbardziej zanieczyszczonym krajem na świecie w 2019 roku, ale także produkuje do 26 000 ton plastiku dziennie. Jednak w tak gigantycznym narodzie jak Taj Mahal jest też miejsce na wiele inicjatyw (nie wchodząc dalej, stan Sikkim jest pierwszym ekologicznym na świecie) oprócz innych nawyków, takich jak używanie kolorowych sari indyjskich kobiet jako torby na zakupy.
Jeszcze jedna alternatywa dla „zostania w domu”, która zbiega się z genialnym pomysłem na różne skojarzenia w Jaisalmer, mieście w stanie Radżastan, gdzie sąsiedzi zostali poproszeni o kilka nieużywanych sari do wykonania toreb nadających się do recyklingu koncentruje się na kupcach i ranczerach.
Sarees sklep w Brickfields, Little India.
BALI: SKROBIA KASYWOWA
Dziesięć lat temu biolog Kevin Kumala wrócił ze Stanów Zjednoczonych na Bali, swoją rodzinną wyspę, z zamiarem surfowania i ponownego odkrywania swojej ziemi. Niemniej jednak, kiedy przybył na swoją ulubioną plażę, znalazł góry plastiku zalewające ten starożytny raj. W ten sposób postanowił rozpocząć przygodę z wykorzystaniem skrobi z manioku jako materiału do kolekcji toreb i innych produktów biodegradowalnych, zachęcony przez wirusowe wideo samego Kumali pijącego torebkę rozpuszczoną w wodzie podczas wykładu TED.
Dziś te torby stały się coraz bardziej akceptowana alternatywa, zwłaszcza w czasach, gdy Indonezja skonsolidowała swoją strategię **ograniczenia 75% wyrzucania plastiku do oceanu do 2025 roku.**