kiedy podróżujemy Islandia , zdajemy sobie sprawę, że nikt nie może winić jego mieszkańców za to, że popuszczają wyobraźnię do nieoczekiwanych granic. Ten kraj, z którego wyłonił się oddzielenie dwóch wielkich płyt tektonicznych Ameryki Północnej i Eurazji, Przedstawia niezrównaną scenerię do umieszczania w niej wszelkiego rodzaju opowieści, mitów i legend.
Tak więc jego niezliczone wulkany, lodowce, rzeki, dziewicze plaże, dramatyczne klify, wąskie kaniony i piękne wodospady stają się bohaterami historii tak graniczących między fantastyką a rzeczywistością, że czasami trudno nam rozeznać, czy mamy do czynienia z fragmentem historii, czy arcydziełem mitologii.
Sagi są tego dobrym przykładem. Są to najstarsze wyrazy literatury islandzkiej, opowiadające o wielu wydarzeniach, które miały miejsce w ciągu wieków kolonizacji wyspy przez Wikingowie i inne ludy nordyckie.
Niektóre z tych historii zawierają elementy, które wydają się nie z tego świata. Świat, w którym trolle, elfy a inne dziwne istoty przedstawiane są jako autentyczne siły natury. Świat, w którym chrześcijaństwo jeszcze się nie zakorzeniło, a bogów Wikingów czczono z szacunkiem i dumą.
Legendarna Islandia który nadal nas spotyka, jeśli trochę podrapiemy jego wulkaniczną powierzchnię.
Godafoss, jeden z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych wodospadów na Islandii.
GODAFOSS, WODOSPAD BOGÓW
Godafoss to jeden z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych wodospadów na Islandii. Znajduje się w północnej części kraju i tu na wodach potężnej rzeki Skjálfandi wystrzeliwują w pustkę w skoku o wysokości około 12 metrów i szerokości 30 metrów.
Według jednej z islandzkich sag, niedaleko niej, około 1000 roku miała swoją farmę Thorgeir Thorkelsson, rzecznik Althing (Islandzki parlament, który ma zaszczyt być najstarszym na świecie).
Thorgeir był jednym z tych, którzy podjęli decyzję o opuszczeniu nordyckich bogów i nawróceniu kraju na chrześcijaństwo. On sam wyruszył na to ważne spotkanie Althingu, będąc głęboko wierzącym w Odyn i reszta bogów Wikingów, ale później był jednym z pierwszych Islandczyków, którzy otrzymali chrzest. Aby dać przykład, kiedy wrócił do domu, zabrał wszystkie posągi swoich starych bogów i… Wrzucił je do wód wodospadu.
Od tego czasu wodospad ma nazwę Godafoss a niewielu jest takich, którzy sądzą, że te pogańskie rzeźby wciąż tam są.
Kanion Asbyrgi.
ASBYRGI, ŚLAD KONIA Z ODINA
W pobliżu północno-wschodniego krańca kraju znajduje się kanion Asbyrgi , w którym znajduje się jeden z najstarszych i najbardziej autentycznych lasów na Islandii. Kanon, o zaznaczonym kształcie podkowy , tworzą spiczaste i nieregularne ściany skały wulkanicznej, będące świadectwem wielka erupcja starożytnego wulkanu który znajdował się pod czapą lodową lodowca.
Istnieje jednak islandzka legenda, która wyjaśnia powstanie tego miejsca w zupełnie inny sposób. To mówi, że piękna noc, w której światła zorzy polarnej i gwiazd rywalizowały na niebie, Odyn, najpotężniejszy z nordyckich bogów, leciał w powietrzu na grzbiecie swego wiernego ośmionożnego konia Sleipnira.
Bóg był uradowany szczęściem i nie przestawał podskakiwać z koniem. W jednym z nich za bardzo zbliżył się do powierzchni ziemi i Sleipnir nawet dotknął go jedną z nóg. W ten sposób zatonęła ziemia i wyrósł na niej piękny las, który dziś zamieszkuje kanion Asbyrgi.
Lagarfljót, trzecie co do wielkości jezioro na Islandii.
LAGARFLJÓT I ISLANDZKI POTWÓR Z LOCH NESS
Lagarfljót to trzecie co do wielkości jezioro na Islandii , i jeden z najczęściej odwiedzanych z trzech powodów: lasy iglaste (najgęstsze w kraju), wodospad Hengifoss (z różnokolorowymi bazaltowymi kolumnami) i legenda o potworze z Lagarfljót.
I zgodnie z legendą tu mieszkała kobieta, która podarowała córce złoty pierścionek . Dziewczyna zapytała matkę, jak najlepiej wykorzystać ten prezent, a jej mama odpowiedziała, że chowając go pod brzuchem jednego z małych wężyków żyjących we wrzosach.
A) Tak, dziewczyna złapała węża i włożyła go do skrzyni wraz z pierścionkiem . Kilka dni później poszedł sprawdzić, czy złoto się pomnożyło i stwierdził, że wąż urósł tak duży, że miał zamiar rozerwać klatkę piersiową.
Przerażona dziewczyna wzięła skrzynię i wrzuciła ją wraz z całą zawartością do wód rzeki, która karmi Lagarfljót. Wkrótce ludzie zaczęli słyszeć historie o wielkim wężu, który zabija ludzi i zwierzęta gospodarskie wokół jeziora. Wreszcie, Dwóch wykwalifikowanych fińskich myśliwych i rybaków zostało sprowadzonych na Islandię, aby zabić potwora. i odzyskaj skrzynię ze złotem.
Nie mogli jej zabić, ale mogli na zawsze zranić wielkiego węża. Od tego czasu nie może nikogo zabić, ale mówią, że jeśli zobaczymy jego ciało rozbijające taflę jeziora, wkrótce stanie się z nami coś strasznego.
Klify Látrabjarg.
BESTIA Z KLIFÓW LATRBJARG
Klify Látrabjarg, położone w In zachodnie fiordy, Są najpiękniejsze w kraju. Stamtąd dzieli nas już tylko 300 kilometrów -w linii prostej- od Grenlandia. Na jego skalistych ścianach każdego lata gnieżdżą się maskonury i inne ptaki, nieświadome wściekłości oceanu, który wydaje się być w stanie wiecznego gniewu.
Miejsce było prawie dokładnie takie samo w XIII wieku, kiedy mieszkańcy okolicznych wiosek przestraszyli się obecności potwora w okolicy. Według nich, ta bestia psuła łowienie ryb i powodowała śmiertelne wypadki tym, którzy spuszczali się na linach z klifów, aby złapać jaja ptaków.
Wreszcie, nazwali biskupa okolicy, który stanął w obliczu niebezpieczeństwa. Niespodzianką było to, że zdał sobie sprawę, że nie ma takiego potwora, a jedynie dziki i biedny człowiek z dużą rodziną do wykarmienia.
Biskup porozumiał się z dzikusem i pozwolił mu pozostać na najbiedniejszych ziemiach i najmniej urodzajnych łowiskach w zamian za dalsze życie na wolności. Od tego czasu obszar klifów Látrabjarg znany jest pod nazwą Klify Pogan (Heidnabjarg).
Wulkan i lodowce Snaefellsjökull.
SNAEFELLSJÖKULL, DRZWI DO CENTRUM ZIEMI
Więcej niż legenda, wulkan i lodowiec Snaefellsjökull kryje w sobie wspaniałą historię literacką . I właśnie w tym miejscu odkrywcy wielkiego dzieła Julio Verne , Podróż do wnętrza Ziemi, znajdują wejście, które zabierze ich do jądra naszej planety.
Góra ma wyjątkowe piękno a jego szczyt można zdobyć dzięki wyprawom z przewodnikiem. Wszyscy wspinacze, którzy to osiągną, nie mogą uniknąć poszukiwania krateru, który zaprowadzi ich w tę pełną przygód podróż, jakiej nie wyobrażał sobie wielki Verne.
Wodospad Barnafoss w Islandii.
BARNAFOSS I Smutna historia KASKADY DZIECI
W zachodniej części Islandii wodospad przyciąga uwagę nie ze względu na swoją wysokość czy okazały wygląd, ale ze względu na niesamowitą moc, z jaką spada woda i pochodzenie swojej nazwy. Jest o Barnafoss , co tłumaczy się jako „ Wodospad dla dzieci.
Smutna legenda Barnafoss mówi, że w każdą niedzielę cała rodzina, która mieszkała w gospodarstwo Hraunsás poszedł do kościoła, zostawiając dwójkę najmłodszych dzieci w domu.
Matka powiedziała im, że nie powinni wychodzić z domu, ale po chwili już się znudzili, dzieciaki zaczęły wędrować po farmie . W ten sposób dotarli do kamiennego mostu, który w tym czasie był rozciągnięty na wzburzonych wodach rzeki Hvita.
Most był wysoki, ale dzieci nie dały się zastraszyć i postanowiły ją przekroczyć. Kiedy znajdowali się w środku, patrzyli na pustkę po obu stronach i oszołomili się z szoku. Stracili równowagę i wpadli do rzeki.
Ich matka szukała ich przez wiele dni . Nie wiedział jednak, co się stało, dopóki nie znalazł miejscowego, który był świadkiem upadku chłopców. Umierająca ze smutku i udręki kobieta nakazała zniszczenie mostu na zawsze.
Dziś w tym miejscu znajduje się metalowy most, który przecina Hvitę. Patrzenie w dół naprawdę imponuje , zwłaszcza jeśli znasz legendę – prawdziwą lub nie – o tych biednych chłopcach.
Imponujący wodospad Skógafoss.
SKÓGAFOSS I SKRZYNIA SKARBÓW
Skógafoss to jeden z najczęściej odwiedzanych wodospadów na Islandii. Wszyscy są zdumieni imponującym 60-metrowym skokiem, który wody rzeki Skógaá ofiarują, zanim wpadną do głębokiej laguny u ich stóp.
Jednak niewielu z tych widzów wie, że według islandzkiej legendy pod tymi wodami jest skrzynia pełna złota i innych bogactw . Jest to spuścizna Thrasiego Thórólfssona, jednego z pierwszych mieszkańców Skogaru. Thrasi był wielkim wojownikiem i czarodziejem, który posiadał nadprzyrodzone zdolności.
Kiedy starość zaczęła mu szeptać do ucha, że zbliża się jego śmierć, dzielny wojownik nie chciał, aby łupy z jego intensywnego życia zostały rozrzucone i włożył swoje bogactwa do skrzyni, aby później zatopić ją w wodach laguny położonej na stóp Skogafoss.
W ciągu wieków mówiono, że skrzynię można było zobaczyć przez wody ale nikt nie odważył się jej dotknąć. Kiedy chciwość w końcu skłoniła ludzi do jej spróbowania, nie mogli się jej pozbyć. Tylko grupa silnych wojowników zbliżyła się.
Przeciągając linę przez pierścień z boku klatki piersiowej, ciągnęli z całych sił. Początkowo udało im się wynieść obiekt pożądania na powierzchnię, ale w końcu pierścień ustąpił i pękł. Ten pierścień można teraz zobaczyć na Muzeum Skogar.
Są miejscowi ludzie, którzy wierzą w tę legendę za dobrą monetę, a podobno niektórzy próbowali nurkować w lagunie w poszukiwaniu skarbów. To jasne, że skrzynia czeka na ich przybycie głupcy do Islandii . Tylko oni mogli odnieść sukces w takim przedsięwzięciu w tej magicznej krainie.