Nie zawsze jest łatwo, ale warto
Dajemy Ci kilka cennych wskazówek „przetrwania” w Paryżu, abyś mógł cieszyć się wyjątkowym doświadczeniem i z dumą opowiedzieć o nim swoim następcom. Aby to zrobić, musisz przestrzegać, przestać, szanować i prawie czcić zasady! ; słowo eksperta.
TWOJE GNIAZDO PARYŻA
Uzbrój się w cierpliwość, aby znaleźć swój maison Parisienne, bo czym one były dla Ciebie oczywiste podstawy w wynajmie, w końcu stają się kluczowymi kryteriami, które musisz przekazać każdemu agentowi nieruchomości.
Na początku, jak „Jem świat”, wyrzucasz: „S’il vous plaît, chciałbym, aby moje wymarzone życie w Paryżu rozpoczęło się od uroczego mieszkania w haussmańskim stylu”. Powoli należy dostosować mowę i sprowadzić ją do prostego, ale efektownego: „Proszę, chciałbym studio o powierzchni co najmniej 20 metrów kwadratowych, z oknem”, do którego można dodać ze snobistyczną miną: „i miejsce na pralkę ”.
Pomimo twoich wielkich wysiłków, aby dostosować się do cen w stolicy, odpowiedzą ci najczęściej używanym zwrotem w tych przypadkach: "Il faut faire des koncesji", z którym bardzo jasno dadzą ci do zrozumienia, że robisz wszystko razem, że za dużo prosisz. W ciągu sekundy Twój wyraz la vie en rose zmienia się w pokerową twarz.
Stopniowo, po niekończących się wizytach w grupach po 20 osób w różnych „châteaux” o powierzchni 15 metrów kwadratowych, zaczynasz rozumieć system; Twoje oczekiwania spadają, a budżet rośnie. Ponadto rozwijasz wielką wyobraźnię: teraz łatwiej jest Ci wyobrazić sobie słynne nietypowe mieszkania (te, których nie ma gdzie zabrać, ale sprzedają Cię jako „wyjątkowe”). Lub zrozumieć „jasne” pomysły na maksymalizację przestrzeni, takie jak mikrofalówka z płytą elektryczną w zestawie, łóżka schodzące z sufitu za pomocą pilota czy wanny, które dzięki prostej desce pełnią funkcję stolika… Chapeau do kreatywności!
Wtedy Paryż nagradza twoją wytrwałość, a ty znajdujesz swoją mini poddasze o nieobliczalnym uroku na szóstym piętrze bez windy z maleńkim oknem, tak, z widokiem kawałek Wieży Eiffla (kiedy stoisz na palcach)
Nie zapomnij podziękować 30 agencjom nieruchomości, 100 właścicielom i 400 najemcom, których spotkałeś, za szybki kurs francuskiego.
METRO
Ta sekcja jest jednym z kluczy do godnego prowadzenia codziennego życia i jednym z najważniejszych punktów do **odróżnienia paryżana od „nielokalnego” **, nie mówiąc już o turysty.
Przygotuj bilet z wyprzedzeniem i zapisz go, nie rób z nim akordeonu ani origami; często są kontrole, i na pewno nie doceniają twojego arcydzieła w odpowiedniej mierze i nie bawią się, aby dać ci grzywnę.
Zachowuj się jak kret, wejdź w strumień podróżnych w dół rzeki, nie zatrzymuj się ani nie wahaj w środku korytarzy, a przede wszystkim nie wchodź na schody ruchome, trzymaj się prawej strony.
Nie przeszkadzaj reszcie pasażerów mapą metra, wybierz znajomość 16 linii na pamięć, powinieneś być jak czarodziej metra; wiedzieć, jak przejść z jednego punktu do drugiego, robiąc jak najmniej wymian. Ponadto pozostaniesz niezauważony przez kieszonkowców.
Dla dalszej integracji podziemnej byłoby miło, gdybyś wiedział, czy musisz stanąć na początku lub na końcu platformy aby podróż była jak najefektywniejsza – liczy się każda sekunda.
Lepiej stać na początku lub na końcu platformy
Jeśli wszystko pójdzie dobrze, nie ma strajków, podejrzanych paczek, żadnych opóźnień, uwagi, przybywa le métropolitain. Jeśli jest tłoczno i widzisz tylko czysty samochód, którym nikt nie jeździ, nie wierz w szczęście początkującego ani w cuda patrona transportu; na pewno jest dobry powód I uwierz mi, nie chcesz wiedzieć.
Bardzo szanuje witalną przestrzeń drugiego; ilekroć pozwalają na to okoliczności; nie zamawiaj gruszek w wiąz w godzinach szczytu lub w zatłoczonych kolejkach. I nie zapomnij powtórzyć „przebaczenia” co najmniej, że go najechałeś.
Jedna z największych trudności pojawia się, gdy musisz trzymać się baru; to do Ciebie należy znalezienie sztuczki dotykaj jej jak najmniej , ale na tyle, aby nie spaść i stworzyć efekt domina.
Nie patrz na ludzi ani przez nieostrożność, ani przez ciekawość, ani przez współczucie, a mniej dla oczu; pomyślą, że jesteś uśmiechniętym dziwakiem i wezmą cię za szaleńca, pamiętasz odcinek z braćmi Coen w filmie Paryż je t'aime ? Zostawiam to tam.
Jeśli korzystasz z telefonu, proszę mów niższym głosem , (nie daj się pogrążyć w frazesach, bo usłyszysz zawodzenie „Oh là là, les espagnols”). Paryżanie cenią ciszę; wystarczy, że zniosą ambientowy dźwięk muzyków ożywiających podróż niektórymi melodiami Amélie Poulain.
Ta sekcja jest uniwersalna: być przyjaznym, nie siedź w nosidełkach, gdy jest dużo osób, oddaj swoje miejsce osobom starszym i w ciąży, ale uwaga: patrz bardzo kątem oka na dany brzuszek, aby sprawdzić, czy nie są to kilka zbędnych kilogramów ; w przeciwnym razie dostaniesz dobrego klapsa.
PIEKARNIA
Bądź skrupulatny w kolejce. W Paryżu nikt nie będzie narzekał, że stanie w jednym szeregu godzinami w środku zimy kupić nową tradycję prosto z pieca w najlepszej boulangerie w Paryżu.
Co więcej, dla paryżan ten czas oczekiwania prawie rytuał będący synonimem jakości ; o savoir faire, o rzeczach robionych powoli, ostrożnie. Uważaj więc, żeby się nie zakraść, bo zaczną przybierać słynne grymasy, po których następują zasłużone prychnięcia.
Nikt nie narzeka na czekanie na te smakołyki
Chociaż w Hiszpanii akceptowane jest "Hello, bar, please", w Paryżu odbywa się cała ceremonia od wejścia z “Bonjour, proszę pani” że musisz postępować co do joty, aby wszystko poszło gładko, zrecenzuj Bescherelle!
Poznaj dobrze swoje upodobania i zastanów się, jaki masz apetyt: nie powinieneś przyjeżdżać bez pojęcia, nie wiedząc, co zamówić, skończysz z cierpliwością piekarza i reszta klientów. Oczekuje się, że będziesz miał jasne pomysły. Podczas zmiany możesz sobie pozwolić na poświęcenie czasu, ale jest to uzasadnione tylko wtedy, gdy dotyczy to istotnych wniosków, takich jak: dokładny dobór pieczywa, jego konsystencję czy stopień zrumienienia . W ten sposób pokażesz, że wiesz, co masz w ręku, a oni docenią, że cenisz ich powolną pracę rzemieślniczą.
Włącz stoper, désirez? Ty masz dwie minuty na wybór ciasta wśród licznych odmian: tartelette aux fraisses, opera, Paris-Brest, baba au rhum czy słynne viennoiserie française, takie jak croissanty, pains au chocolat czy choux. Pozostaje tylko poprawnie wymówić, a wyjdziesz zwycięsko.
PS Specjalna wzmianka dla tych, którzy po latach próbując zamówić „deux bagietki”, kiedy chcą dwie, a piekarz nie rozumie ile – mimo że również wskazuje to palcami – decydują się zamówić jedną, a następnie dodają: "Daj mi jeszcze jeden proszę".
Merci, madame, et excellente journée!