Denia to słońce, to Morze Śródziemne, to życie. Denia ma zrozumieć, dlaczego ten typowy dla tej ziemi styl życia, czyli zimowe słońce i wybrzeże Morza Śródziemnego, angażuje Madryt, mieszkańców Walencji i Europejczyków, którzy zainstalowali tu swoje pałace w połowie sezonu. Ale także do reszty z nas z Alicante, którzy regularnie pielgrzymują do Denia dobrze zjeść . Jak tylko przyjedziesz, zdasz sobie sprawę, że o gastronomii mówi się o każdej porze.
Chociaż istnieje tysiąc powodów, dla których Denia jest epicentrum gastronomii śródziemnomorskiej , wybraliśmy sześć, że trzeba gdzieś zacząć. Pozostałe dziewięćset dziewięćdziesiąt cztery zostawiamy wam, bo tu lepiej odpuścić.
- Festiwal gastronomiczny Restauracja D*na
Od trzech dni Denia krząta się przy dźwiękach gastronomii, wewnątrz i na zewnątrz barów i restauracji. Kolejny rok D*na zaostrzyła nam apetyt, zaprosiła nas do zadawania sobie pytań, a przede wszystkim wprowadził gastronomię na ulicę tak, że jak bumerang wchodzimy do jadłodajni tzw. Kreatywnego Miasta Gastronomii UNESCO. To była jego misja: wspieranie branży hotelarskiej. I stąd nazwa tej edycji, Restauracja D*na.
Pau Barba (Pacha Group) i Óscar Molina (La Gaia) w restauracji D*na 2021.
„Chcieliśmy wrócić, aby świętować i obejmować, prowadzić dialog, rozpowszechniać, trenować i zastanawiać się, aby uświadomienie sobie, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy ", wyjaśnił Quique Dacosta, ideolog i kurator gastronomiczny D*na . Luksusowa kadra została uzupełniona o kucharzy kalibru Albert Adrià, Begoña Rodrigo, Ricard Camarena, Kiko Moya, Rafa Soler lub Alberto Ferruz , ale także z innymi z Creative Cities of Gastronomy, jak Vilde Lunde Traeet z Bergen (Norwegia), Maja Lindholm i Marina Löfgren (Szwecja), Eduardo Luengo (Burgos) czy María Amalia Anedda z Parmy (Włochy).
Jako miasto gościnne, sąsiednia Ibiza , do którego w linii prostej jest niewiele ponad 100 kilometrów, przez Balearię. Pau Barba z Grupo Pachá i Óscar Molina z restauracji La Gaia , podobnie jak pozostali ich koledzy, udali się na scenę Cuinant, audytorium na świeżym powietrzu u podnóża zamku Denia.
Warsztaty z koki.
Na drugiej scenie Compartint, przytulna szklarnia, pełniła funkcję wielofunkcyjnej przestrzeni, w której producenci prezentowali swoje projekty i marki, czy też odbywały się warsztaty na temat coli, ciastek czy świątecznych słodyczy.
2. Od 2015 roku Denia jest Kreatywnym Miastem Gastronomii unesco
Jest jednym z 246 uprzywilejowanych na świecie, które tworzą tę sieć. „To oznaczenie, więcej niż marka, a przede wszystkim zobowiązanie, ponieważ co cztery lata musimy przejść przez proces oceny” – mówi nam. Floren Terrades, dyrektor Biura Innowacji i Kreatywności.
Cel? Pokaż gastronomię Denii reszcie świata. Ale nie tylko spoglądają na zewnątrz, ale także wykonują ćwiczenie z introspekcji. „Staramy się to przekazać uczucie dumy co świadczy o tym, że miasto takie jak Denia, liczące 45 000 mieszkańców, może ścierać się ze znacznie większymi miastami, takimi jak Cochabamba (Boliwia), które ma ponad dwa miliony”, mówi Terrades.
3. Czerwona krewetka z Denii
Tutaj najczęściej słyszanym słowem jest „produkt”, ale jedno wyróżnia się spośród innych: krewetka czerwona Denia, niekwestionowana dama lokalnej gastronomii. W tym bloku zasługuje na wyróżnienie Pegoli. W tej restauracji Pepe pozostawił spuściznę, że czerwona krewetka gotowana w wodzie morskiej i podawana na zimno . Chociaż wielkie pytanie jest zawsze na stole („gotowane czy grillowane?”) i jest to kwestia gustu, jest wielu, którzy kontynuowali ten rytuał, który w rzeczywistości był szczęśliwym trafem. Podobnie jak El Faralló, Restaurante Mena (jej taras nad Morzem Śródziemnym to ziemski luksus), Sendra czy Aitana.
Gotowana czerwona krewetka z Denii.
I Quique Dacosta, ambasador, który stworzył tak wspaniały produkt o nazwisku Dianense, przekracza nasze granice.
4. Oto jedyna trójgwiazdkowa społeczność Walencji: Quique Dacosta
Przejdźmy do rzeczy: jest wiele restauracji (i to z przytłaczającą jakością), ale z trzema gwiazdkami Michelin i trzema Repsol Suns, tylko jedna. „To restauracja, która chce stale prowadzić dialog z terytorium, na którym się znajduje. Chcemy, aby ludzie, którzy przyjeżdżają z daleka, czuli, że są tutaj, w Denii, w Marinie Alta. Korzystamy z naszych najbliższych produktów, ale uczciwe radykalizmy: także zostawiamy otwarte okno na świat . Częścią tego, kim jesteśmy, jest to, co przyniosły inne kultury i dlatego nasz język jest zawsze otwarty”.
Cudowne ręce Quique Dacosty.
Zakochasz się w jego urokach, ponieważ Quique to spójność i mowa: dla niego, jego terytorium jest szansą, którą mógł zobaczyć i wykorzystać.
5. Jego długa lista dobrych restauracji?
Oprócz restauracji restauracji Denia ma kilka świątynie surowcowe takich jak Peix i Brases (który właśnie otrzymał pierwszą gwiazdkę Michelin w edycji z 2022 roku) czy Casa Federico. Oprócz czerwonych krewetek spróbujcie, co daje nam ta żywa spiżarnia, jaką jest Morze Śródziemne (dzięki tym rybakom, którym tak wiele zawdzięczamy): sepionety, jeżowce, solone ryby, młode ośmiornice, suszone ośmiornice lub telliny.
Jeśli chcesz mieć bardziej nieformalny plan, zaakceptuj tętniące życiem i zatłoczone bary Dom Benjamina lub Tasca Eulalia, gdzie wznoszą toast muszkaty z okolicy , ale także z winami wytwarzanymi z rodzimych odmian, takich jak Giró.
Koka fig.
Nie możesz też opuścić Denii bez spróbowania tradycyjnej koki. A do tego jest niewiele takich miejsc jak Pont Sec: fabryka koksu, która powstała w 2013 roku pep romski.
“To pojęcie, które nie istniało , bo wcześniej koki robiono tylko w piecach piekarni z samego rana. Dlatego chcieliśmy stworzyć list koka wykonany w tej chwili tak, aby kolacja mogła wybrać. Projekty Pepa zawsze były nieco wojownicze: jego rzecz polega na uszlachetnianiu tradycji.
Przed Pont Sec prowadził Tasca Miguel Juan , na ulicy Loreto, gdzie odzyskane tradycyjne tapas które ginęły i które w tym czasie można było znaleźć tylko w barach miast: suszona ośmiornica, byk amb ceba lub krewetki amb bleda. Teraz kontynuuje swoją pracę na pierwszej linii ognia, aby nadać kokom wartość, którą mają.
Twój wkład? „Włącz podstawowe koncepcje piekarnicze, takie jak zakwas, własne drożdże i powolna fermentacja, które sprawiają, że koka jest strawna i smaczna”. Ich koki są fermentowane przez trzy dni, a trzeciego dnia są pieczone. “ Koka sprawiła, że połączyliśmy się z terytorium ”, zastanawia się. Nie sposób nie zakochać się w sobrassadzie i figach (tylko w sezonie), szpinaku, rodzynkach, orzeszkach pinii i kozim serze; lub dzikie zioła z kaszanką z La Vall de Laguar. W Pont Sec należy również zamówić ich solone mięsa, paelle i dania z ryżu lub gulasze.
Denia również próbuje zarezerwować stolik w El Baret de Miquel. Wskazówka: to nie jest takie trudne, jak mówią, wystarczy spróbować i być gotowym na przykład we wtorek lub środę.
6. Rynek lepszego świata, Magazyny, jest również w Denii.
To jedno z tych miejsc, które są wymienione w twoim obowiązkowa lista dla wszystkich wczasowiczów warta swojej soli (dotyczy również osób, które przyjeżdżają poza sezonem, bo letnia atmosfera panuje tu przez cały rok).
Federico Cervera, trzecie pokolenie z sagi poświęconej branży hotelarskiej, dawno temu myślał, że jego ludzie zasłużyli na to najlepszy rynek gastronomiczno-kulturalny na świecie . Wiosną 2019 roku spełnił swoje marzenie otwierając Els Magazinos: inspirującą i magnetyczną przestrzeń, w której można cieszyć się śródziemnomorskim życiem i dobrym jedzeniem z ponad dwudziestoma propozycjami gastronomicznymi który sam w sobie jest rynkiem lepszego świata.
Jeżowce w Els Magazinos.
Ich aspekt społeczny jest potwierdzane z dnia na dzień, a w 2021 r. otrzymali Narodową Nagrodę dla Firmy za zaangażowanie na rzecz osób z różnorodnością funkcjonalną od Hiszpańskiej Konfederacji Gościnności (CEHE), za inicjatywy takie jak ich program integracji społecznej z Raquel Payà Special Education College i jej współpraca z Aprosdeco.
Ale Els Magazinos to także, a przede wszystkim terytorium: jego projekt Cuina de Territori uszlachetnia produkt Marina Alta i zapewnia widoczność producentowi.
A oto nasza podróż: mały list motywacyjny , bo do Denii potrzeba kilku wypadów, żeby wchłonąć jej esencję, ale tylko jeden chcieć wrócić i ponownie.