Brick Lane, londyński rynek ziemniaków, rośnie w siłę
Idziesz na Brick Lane w niedzielę. Przyjeżdżasz ze stacji metra Liverpool Street lub Shoreditch. Mijasz centrum handlowe w kształcie pudełka, Boxpark Shoreditch, które łączy popularne sklepy (takie jak Nike) z innymi alternatywami, takimi jak sprzedające tylko koszulki z nadrukami w stylu vintage. idziesz przed dj który gra klubowe techno o 5 rano, ale w południe i na oczach publiczności, która je obiady w częściach wspólnych loży.
Mijasz targ spożywczy, gdzie ziemniaki są umieszczane cztery na cztery w misce, jakby pozowały do instagramu . Mijasz parking, na którym ustawiono stragany sprzedające drobiazgi, których ktoś nie chciał w domu, oraz używane (lub nie) chińskie i indyjskie koszule za pięć funtów. Stajesz twarzą w twarz z Brick Lane. Mijasz jego róg i nagle znajdujesz się w sanferminach. Przez ulicę biegnie niekończący się tłum. Tłum modnych, hipsterskich ludzi w kolorowych okularach i koszule w kratę zawsze inne, ale zawsze takie same. imponować.
Brick Lane, dzielnica bengalska (a teraz także nowoczesna)
To Brick Lane, niedzielny targ, pop-upowa ulica handlowa preferowana przez Hiszpanów szukających prawdziwego nowego miejsca , który zastępuje Candem Town, już zbyt turystyczny. Brick Lane to nadal bengalska dzielnica Londynu (do niedawna nazywali ją Banglatown), tylko teraz ta społeczność żyje z niezliczonymi hipsterami, którzy przychodzą kupować nie tylko w niedziele.
Są sklepy designerskie, do których wstęp jest płatny. Ten Hala Spożywcza Kotłowni , z jego 30 straganów z jedzeniem, w których można wybierać między kuchniami azjatyckimi? z krajów, których kuchnia jest w Hiszpanii tajemnicą czy babeczki, które wydają się rekwizytami. Są też marki takie jak Abercrombie, które nie chcą przegapić strony, w której najbardziej znający się z ich potencjalnych klientów spędzają niedziele. Sąsiednie ulice są stopniowo zapełniane mini galeriami handlowymi.
Stoisko w Hali Spożywczej The Boiler House
Mijając Hanbury Street, rynek jest podzielony na Upmarket, z jedzeniem i ubraniami, oraz Backmarket, z różnymi straganami pełnymi śmieci przez większą część. To na tej ulicy pojawiają się dwa rzędy budynków przemysłowych, **Stary Browar Trumana**, przestrzeń dla niezależnych sklepów, dla projektantów, którzy chcą się rozwijać, dla młodych i wytatuowanych kupców sprzedających odzież vintage oraz dla sklepów albumów, w których unoszą brew, jeśli poprosisz o coś z głównego nurtu. Jest to również najbardziej zabytkowa część okolicy i obejmuje Dom Dyrektora z 1740 r., Dom Inżyniera z 1830 r. oraz XIX-wieczną Casa Vat z sześciokątną ceglaną dzwonnicą. Z drugiej strony Tea Rooms to skupisko sklepów z antykami z czymś wyjątkowym i gorącymi napojami i wyśmienitymi wypiekami.
Pomiędzy nowoczesnym sklepem a straganem, stara dzielnica pachnąca curry wciąż przetrwała z otworów wentylacyjnych każdej kuchni i z niektórych popularnych restauracji, które pozostały z czasów, gdy Banglatown szczyciło się serwowaniem najlepszych przetworów na subkontynencie indyjskim. Są też sklepy odzieżowe przypominające te w Bombaju i supermarkety pełne indyjskich produktów.
Wśród nowoczesnych sklepów wciąż przetrwała stara dzielnica
Rynek też nie wziął się znikąd: Brick Lane Market, początkowo poświęcony owocom i warzywom, istnieje od XVII wieku, kiedy to właśnie tam zaopatrywała się społeczność żydowska początkowo zamieszkująca okolicę. Portret dopełniają kluby, chyba najmodniejsze w mieście żywiącym się nowinkami, za którymi trudno nadążyć. Wiele z najbardziej udanych znajduje się po obu stronach Starego Browaru Trumana.
To oni najbardziej wyraźnie reprezentują konflikt, który zmienia sąsiedztwo: są najbardziej pożądane przez londyńskich hipsterów i najbardziej krytykowane przez pobożnych muzułmanów którzy widzą, jak sąsiedztwo, które należały do nich przez ostatnie stulecie, wymyka się spod kontroli przed niepowstrzymaną inwazją szortów i skręcania tytoniu.
ceglana aleja