Bao, niesamowite.
Domee Shi spędziła dzieciństwo i młodość, pomagając matce przygotować bao i pierogi, które będą spożywane później w weekendy i święta. Domee Shi urodziła się w Chinach i wychowała w Toronto, czyli między dwiema kulturami: z dala od domu, kanadyjską; wewnątrz, Chiny. Z tymi wspomnieniami z dzieciństwa Domee Shi stworzył Bao, krótkometrażowy film poprzedzający najnowsze wydawnictwo Pixara, Iniemamocni 2; którym nie tylko dotyka, sprawia, że odczuwa głód i uczy ale w dodatku stał się pierwsza kobieta, która wyreżyserowała krótki film w Pixar (tak długo, dni Lassetera).
„Jako dziecko zawsze czułem się nadopiekuńczy przez mamę jak kluseczki. Moja chińska mama zawsze pilnowała, żebym nie posunął się za daleko, żebym była bezpieczna. Chciałem zbadać tę hiperochronną relację między synem a jego rodzicami, używając chińskiego kluseczka jako metafory”. mówi Shi.
Kto może się oprzeć bao?
Shi to ta kluska, łazienka który budzi się w swoim bambusowym koszyku tuż przed tym, jak jego matka idzie go zjeść. Chińska matka, która jest smutna, cierpisz na syndrom pustego gniazda i postanawia powitać tę ujmującą kluskę jako nowego syna.
Ale ten nowy syn, chociaż jest kluseczkiem, też bardzo szybko rośnie. Osiągnij wiek dojrzewania, ten wspaniały wiek, kiedy nie lubisz swoich rodziców i nie rozumiesz, że wszystko, co robią – nawet ta chińska uczta kulinarna – robią to za Ciebie. A knedel rośnie i rośnie, aż nadejdzie czas, by wyszedł z domu ze swoją dziewczyną.
Kochające pierogi.
W tym momencie ** [SPOILER ALERT]** jej matka spełnia ukryte życzenie każdej matki, która nigdy nie opuszcza swojego domu, ale siebie i ** [super SPOILER ALERT]** je knedle. Coś mrocznego dla Pixara? Nie, jeśli do tej pory nic nie zrozumiałeś, następująca scena z dzieckiem z krwi i kości wszystko wyjaśnia: to nie jest odtworzenie Saturna pożerającego swoje dzieci, to była metafora.
„Moja mama zawsze mocno mnie przytulała, gdy byłam starsza i mówiła rzeczy w stylu:„ Żałuję, że nie włożyłam cię z powrotem do mojego brzucha, żebym wiedziała dokładnie, gdzie jesteś przez cały czas ”- mówi Domee Shi. Poczuła te słowa jak „dziwne i słodkie”, podobnie jak jego Bao, nie do odparcia, ponieważ… kto może się oprzeć bao? „Kiedy widzisz coś bardzo uroczego, jak dziecko, wszyscy powiedzieliśmy w pewnym momencie: "To takie słodkie, że trzeba to zjeść", wspomina cheerleaderkę, która doprowadziła to krótkie zdanie do końca.
Kiedy Bao się starzeje...
Nie wszyscy rozumieli metaforę i film krótkometrażowy wywołał wielkie kontrowersje na premierze filmu w USA. Ale poza zwrotem akcji filmu bardziej chwalonym niż towarzyszący mu film pełnometrażowy, długo oczekiwany sequel Iniemamocni, Domee Shi wykorzystał tę historię jako „Koń trojański, który ma przybliżyć ludziom, czym jest Baos, Chinatown, jak to jest i jak żyć w chińskim domu”.
Jest więc pełen szczegółów. „Podobnie jak tandetny kalendarz, który kupujemy w supermarkecie, szczęśliwy kot na półce… urządzenie do gotowania ryżu…”, wymienia pierwszą żeńską reżyserkę filmu krótkometrażowego w Pixar (About Time). Oprócz tego, że mówi o chińskiej kulturze, o chińskich imigrantach, porusza tematy tak uniwersalne, jak macierzyństwo, rodzina i to, jak jedzenie nas łączy (dlatego tak bardzo lubimy je w Traveller) .