Goście Grand Hotel des Bains w Lido
Drzwi zamykające się w środku nocy, kłótnia w sąsiednim pokoju, podejrzanie wyglądający klient, który pilnuje nas z recepcji... Hotel to dla pisarza coś w rodzaju raju: mniej lub bardziej zamknięte środowisko, w którym spotykają się podróżnicy z całego świata, którzy inaczej pewnie by się nie znali, które są powiązane w salonach, jadalniach czy na basenie, ale także poprzez bardziej subtelne sposoby, takie jak spojrzenie, śmiech czy przerwana rozmowa. Kiedy pisałem Kupca śmierci, którego akcja toczy się głównie w Hôtel de Paris w Monte Carlo, przeczytałem wiele powieści, które rozgrywają się w hotelach – niektóre prawdziwe, inne wymyślone – i zrobiłem tę różnorodną i niepełną listę, nadzieja posłuży jako przewodnik dla tych, którzy mają zamiłowanie do podróży i literatury.
Hazardzista, Dostojewski
Hazardzista Fiodora Dostojewskiego. Dla tych, którzy kojarzyli autora z podłymi eskapadami mordercy Raskolnikowa czy filozoficznymi wywodami Braci Karamazow, ta powieść będzie odkryciem poczucia humoru, z jakim ukazuje nadmierne zamiłowanie Rosjan do gry. Chociaż główną sceną spektaklu jest uzdrowisko fikcyjnego niemieckiego miasta o trafnej nazwie Roulettenbourg, Dostojewski **zainspirował się hotelem Nassauer Hof w Wiesbaden, jedną z mek romantycznego hazardu w XIX wieku, w którego salach zgubił koszulę więcej niż raz. **Zarówno miasto, które niewiele ucierpiało w czasie II wojny światowej, jak i hotel, który jest w użyciu do dziś, zachowują atmosferę gorących źródeł i zielonego dywanu z powieści.
Dżentelmen w Moskwie, Love Towles
Dżentelmen w Moskwie, autorstwa Amora Towlesa. Podczas gdy w innych pracach, które odbywają się w hotelach, część działki zwykle odbywa się poza zakładem, W tej powieści, która stała się światowym bestsellerem – sprzedano ponad półtora miliona książek – absolutnie wszystko dzieje się w moskiewskim metropolu. Hrabia Rostow zostaje skazany przez bolszewików na śmierć, ale dzięki kilku rewolucyjnym wierszom napisanym przed laty rząd zmienia pluton egzekucyjny na dożywocie w tak emblematycznym hotelu. Tak, but jest trochę nieprawdopodobny, ale haki. Jeśli chodzi o Metropol, oprócz tego, że jest rzut kamieniem od Placu Czerwonego, ma atmosferę wygodnej dekadencji z innych czasów, która sprawia, że wizyta w Moskwie jest o wiele bardziej sugestywna.
Śmierć w Wenecji, Tomasz Mann
Śmierć w Wenecji, Tomasz Mann. Wszyscy mamy w siatkówkach obrazy Dirka Bogarde szpiegującego efeb w mitycznym filmie Viscontiego, ale warto przyjrzeć się powieści, która w 1912 roku wywołała wielki wrzawę… i że ponad sto lata później nadal zachowuje się chorobliwie. Sceną tej zakazanej i niewyznanej pasji jest Grand Hotel des Bains na Lido w Wenecji, gdzie zmarł również Diagilew, słynny impresario baletowy. Obiekt był, niczym wielki wieloryb wyrzucony na plażę, opuszczony przez lata, ale jego prace remontowe, które jeśli wszystko pójdzie dobrze, zakończą się w 2021 r., przywrócą go do życia jak oaza w tym umęczonym Lido dresowej turystyki.
Grand Hotel, Vicki Baum
Grand Hotel, autorstwa Vicky Baum. Najbardziej znany ze swojej filmowej adaptacji i słynnej (i złowieszczej) linii Grety Garbo „Chcę, żebyś mnie zostawił w spokoju”, doskonale oddaje beztroską i frywolną atmosferę berlińskiego hotelu z lat 30. XX wieku. Są tam wszystkie postacie: dekadencka diwa, złodziej umysłów, bogacz z prowincji, psotny sekretarz, zbankrutowany baron... Praca jest inspirowana najmodniejszym wówczas Excelsiorem i słynnym Adlonem. Ponieważ bombardowanie alianckie zredukowało Excelsior do góry gruzu, możemy sobie wyobrazić akcję w drugim, również zniszczonym w konflikcie, ale przywróconym do blasku po upadku Muru.
Hotel Savoy, Josep Roth
Hotel Savoy, autorstwa Josepha Rotha. Nie wszystkie wielkie powieści dotyczą wspaniałych hoteli. Chociaż Savoy w Łodzi, Polska, jest daleki od Ritza i nieco przygnębiający, Rotha jest jednym z najlepszych portretów okresu bezpośrednio po I wojnie światowej. Żołnierze powracający z frontu lub z niewoli, mniej lub bardziej pogodni tancerze, rewolucjoniści, bogaci mieszkający na niższych piętrach i goście na wyższych piętrach, którzy nie mogą zapłacić rachunków, tworzą mozaikę rozpaczy i chaosu, która jest rodzaj metafory tego, co działo się w tamtych czasach na kontynencie.
Kupiec Śmierci, Gervasio Posadas
. Kupiec śmierci, Gervasio Posadas. Choć brzydko jest mówić o sobie, nie przegapię okazji, by porozmawiać o mojej nowej powieści. Historyczny thriller oparty na życiu sir Basila Zaharoffa, wówczas najbardziej znanego handlarza bronią na świecie i właściciela Hôtel de Paris w Monte Carlo w latach 20. i 30. XX wieku. Fascynujące miejsce, które gorąco polecam odwiedzić przynajmniej raz w życiu, aby poczuć się jak Churchill, Cary Grant czy Grace Kelly. Lub po prostu zagrać w kilka gier w kasynie, zaledwie kilka kroków od hotelu. Rien ne va plus!
Hotel de Paris, Monte Carlo