Dziewczyna z perlowym kolczykiem, jakiej nigdy wcześniej nie widziałeś
Kiedy zatrzymujemy się przed grafika obserwujemy scenę, kompozycję, analizujemy technikę malarską, a może po prostu dbamy o „szukanie” prostej przyjemności rozkoszowania się sobą. Ale prawdopodobnie nigdy nie wyobrażałeś sobie, że poznasz nawet najdrobniejszy szczegół jednego z najbardziej znanych na świecie dzieł, „Dziewczyny z perłą”, znanego również jako „Mona Lisa z Północy”, dzięki skanowaniu cyfrowego 3D mikroskop Hirox Europa która pozwoliła na rozdzielczość 10 miliardów pikseli z powiększeniem do 700 razy i którą można podziwiać na swojej oficjalnej stronie.
Stworzony przez niego artysta Johannes Vermeer w 1665 ów obraz należy do holenderskiego baroku i choć zaginął na ponad dwa stulecia, w 1902 r. został odzyskany i podarowany Muzeum Mauritshuis , jedna z instytucji, która w ciągu ostatnich dwóch lat prowadziła wyczerpujące śledztwo pt Dziewczyna w centrum uwagi.
Dziewczyna z perłą została zbadana nieinwazyjnymi technikami obrazowania
Martine Gosselink, dyrektor muzeum Mauritshuis, przypomina Traveller.es, że to nie pierwszy raz, kiedy enigmatyczny obraz „Dziewczyna z perły” jest poddawana testowi naukowemu, ponieważ poprzednia analiza została przeprowadzona już w 1994 roku.
Mimo to, przy tej okazji, nie tylko postępy ostatnich lat zmotywowały międzynarodowy zespół do przeprowadzenia znacznie głębsze śledztwo , ale także być w stanie odpowiedzieć na pytania typu: Skąd Vermeer wziął obraz? Co kryje się za widoczną kompozycją? Czy z czasem się zachował? Jak powstało to sensacyjne dzieło sztuki? A najbardziej powtarzające się: kim jest ta dziewczyna?
'LA DZIEWCZYNA Z PERŁĄ' JAK JEJ WCZEŚNIEJ NIE WIDZIAŁEŚ
Wyreżyserowany przez kuratora działu malarstwa Mauritshuis, Abbie Vandivere , oraz we współpracy z Holenderskim Instytutem Konserwacji, Sztuki i Nauki (NICAS), Hirox Europe, Uniwersytetem w Antwerpii i Narodowa Galeria Sztuki w Waszyngtonie , Projekt Dziewczyna w centrum uwagi oglądał od 26 lutego do 11 marca 2018 obraz przed publicznością muzealną.
Ale to Emilien Leonhardt i Vincent Sabatier (z firmy specjalizującej się w mikroskopach cyfrowych) Hirox Europa ) osoby odpowiedzialne za uzyskanie Obraz 10 miliardów pikseli , co udało się osiągnąć po zeskanowaniu powierzchni, wygenerowaniu panoramicznego obrazu o wielkości 20 miliardów pikseli, a następnie zrobieniu zbliżeń pracy.
Dzięki najnowocześniejszym nieinwazyjnym technikom obrazowania i po żmudnej analizie, śledztwo w końcu ujawniło szczegóły dotyczące pociągnięcia pędzla przez Vermeera , jego użycie pigmentów i sposób „konstruowania” tego obrazu przy użyciu różnych warstw.
Dziewczyna w centrum uwagi bada dziewczynę z perłą
Jednym z najbardziej zaskakujących odkryć jest to, że tło to nie tylko ciemna przestrzeń. Faktycznie, Vermeer namalował Młodą Kobietę przed zieloną zasłoną . Techniki obrazowania zwizualizowały ukośne linie i wariacje kolorystyczne sugerujące złożoną tkaninę w prawym górnym rogu pracy, detal, który powoli zanikał w wyniku fizycznych i chemicznych zmian w przezroczystej zielonej farbie.
Kolejnym bardziej niż zaskakującym aspektem śledztwa są rzęsy . Tak, dokładnie te, o których nie myśleliśmy, że tam są, ale spektakularne makro-rentgenowskie skanowanie fluorescencyjne i badanie mikroskopowe wykazały, że Vermeer pomalował małe włoski wokół obu oczu , jak widać na obrazku po prawej stronie.
ciekawość technika, której używam Vermeer To kolejna z wielkich trosk, a z muzeum zapewniają, że obraz zaczął być komponowany wokół różnych odcieni brązu i czerni, pociągnięć pędzla, które dziś znajdują się pod widocznym obrazem. Później kontury dziewczynki zostały nakreślone drobnymi czarnymi liniami , pracując od tła do pierwszego planu, podczas gdy kompozycja uległa przekształceniom, takim jak zmiana położenia ucha czy górnej części chusty.
Dziewczyna z perłą nadal nie zdradza swojej tożsamości...
A co wiemy o chromatycznych eksperymentach malarza? Z cynobru czerwonego i czerwonego jeziora z koszenili , szeroka gama odcieni żółci i brązu, w tym pigmenty ziemi, żółcień ołowiowo-cynowa i żółcień jeziorna, ultramaryna i indygo , czerń grafitowa i czerń kostna, a także dwa warianty kolorystyczne bieli ołowianej.
Pochodzenie pigmenty użyte przez Vermeera w filmie „Dziewczyna z perłą” odpowiadają regionom należącym dziś do Meksyku i Ameryki Środkowej, Anglii i ewentualnie Azji, Indii i Afganistanu, gdzie według badaczy lapis lazuli powstał za pomocą kamienia półszlachetnego, „Uderzające jest liberalne użycie wysokiej jakości za granicą w szaliku i kurtce” , wskazują z muzeum.
Ale największa tajemnica holenderskiego baroku pozostaje bez odpowiedzi. Czy w przyszłości dowiemy się kim jest „Dziewczyna z perłą”? Śledczy obiecują kontynuować kopanie...