Oaxaca shqiptohet "uajaca"
1) Flisni siç duhet
Ibero-Amerika, Amerika e Jugut, Hispano-Amerika nuk është njësoj si Amerika Latine apo Amerika Latine. Këtu hyjmë në një kopsht të rëndësishëm gjuhësor dhe gjeopolitik . Kur dyshoni, është më mirë të flasim për destinacionin specifik, José Ignacio, Bogotá, Búzios ose Hotel Escondido; nëse ndihemi pedant, mund t'u njoftojmë miqve se do të bëjmë një udhëtim panamerikan . Kështu që të gjithë të qetësohen.
**2) GJUHA. AH, GJUHA (I) **
Një nga mrekullitë e mëdha të çdo udhëtimi në atë pjesë të botës është të ndash gjuhën kastiliane ose spanjolle; një tjetër kopsht i vogël ky, meqë ra fjala. Atëherë do të vërejmë se udhëtimet e tjera janë si të ecësh me taka. Të udhëtosh atje dhe të jesh në gjendje të komunikosh është si të udhëtosh zbathur. Kjo siguron liri, nuanca, shaka të kapura dhe emocione. Dhe kalojmë në pikën tjetër.
hotel i fshehur
3) **GJUHE. AH, GJUHA (II) **
Mund të jetë mik dhe armik. Kur të shkelim në ato troje do të kuptojmë numrin e fjalëve që nuk i dimë . Do të qeshim shumë në fillim kur dëgjojmë meksikanët të thonë Bueno ndërsa marrin telefonin. Gjithashtu kur peruanët e quajnë vaskën një vaskë, sikur të ishin ekstremaduranë të shekullit të 17-të dhe kur dëgjojmë argjentinasit të nxjerrin vargjet e tyre të pafundme që pothuajse gjithmonë përfshijnë fjalët asado ose Borges. Dhe, padyshim, do të lëshojmë një të qeshur nënçmuese kur kilianët të thonë foljen_pololear_ dhe të na ftojnë për taksi. Sigurisht, chela kuptohet në çdo vend. Të gjithë ata ndoshta po qeshin gjatë gjithë kohës me ne dhe me Z-të, C-të dhe S-të tona gjithashtu. . Duhet të dimë se e njëjta fjalë do të thotë gjëra shumë të ndryshme në vende të ndryshme. Për shembull, "Qué arrecho" në Nikaragua është i ndryshëm nga "estar arrecho" në Peru. Dhe kështu gjithçka. Do të mësojmë duke u skuqur.
4) OAXACA.
Oaxaca shqiptohet "uajaca". Le ta mësojmë para se të hipim në aeroplan.
5) SPANJËT JANË të vrazhdë
Ne flasim si të zemëruar. Shumica e banorëve atje janë të butë dhe zyrtarë. Le të përpiqemi t'i imitojmë ata, t'i afrohemi kujtdo që kalon rrugën tonë siç bëjnë me ne. As nuk është e nevojshme që në ditën e parë të përvetësojmë “mëshirën e tij” kolumbianit. Në fillim do të ndjejmë se veprojmë, por Do të shohim që gjithçka është më mirë në këtë mënyrë. Ne gjithashtu mund t'u shpjegojmë atyre se jemi të vrazhdë sepse bota (dhe të jetuarit në Evropën e çrregullt) na ka bërë të tillë. Por ne jemi të mirë.
Na mungon shumë ushqimi.
6) NDIJE DHE NDJESHMËRI
Gjithmonë ka dikush, që normalisht nuk ka qenë atje, që na paralajmëron se sa e rrezikshme është "ajo". Sikur "ajo" të ishte një hapësirë homogjene dhe jo shumë vende me dallimet e tyre të shumta . Sikur do të bashkoheshim me një bandë. Nuk do të ecim në agim nëpër disa lagje të qytetit të Guatemalës, por do të dalim për darkë, kaq të qetë në Antigua dhe do të kthehemi duke shijuar yjet në hotelin tonë, sigurisht, të bukur. Ne nuk do të hyjmë në zemër të Tepitos në DF, natën me Cartier dhe fytyrën e pamend, por do të dalim për të pirë. taco mezcal dhe ton nga Condesa , në të njëjtin qytet, me miqtë tanë sa më të pashëm. Në disa vende do të mësojmë koncepte të tilla si "taksitë e vendit" dhe do të bëjmë një shëtitje me sensin e shëndoshë. Do të jemi shumë të lumtur.
7) HUMBIM SHUMË USHQIM
Ne do të verifikojmë që jetojmë duke injoruar mrekullitë. Ne nuk hamë tortilla misri, orizin e bardhë e gatuajmë fatalisht, përdorim vetëm dhjetë a dymbëdhjetë fruta , mezi blejmë qepë të kuqe dhe djegës nuk i shtojmë asgjë. Do të zbulojmë se në një shtëpi mesatare spanjolle ushqimet janë të gjitha në tonalitete kafe, aty ato janë të ngjyrosura. E gjithë kjo është një katastrofë. Ne kemi inkorporuar tashmë ceviche, lime, havana alfajores, tequila dhe tacos por kemi ende një rrugë të gjatë për të bërë. Le të na gastrokolonizojnë. Ne ua kemi borxh atyre.
8) FRIDA ËSHTË FRIDA KAHLO
Askush nuk e përdor mbiemrin. Njerëzit flasin për të sikur të jetë një teze e largët ekzotike.
Frida është Frida Kahlo
9) DASHURIA
Në Buenos Aires do të gjeni njerëz që jetojnë nën hijen e Obeliskut për pesëdhjetë vjet dhe që do t'ju thonë prerazi: "Unë jam spanjoll". Ju kurrë nuk do të udhëtoni në një vend ku arrini me këtë avantazh, edhe nëse nuk e kuptoni atë. As ku, si parazgjedhje, do t'ju shikojnë me sy të mirë. As ti nuk e kupton këtë. Keni menduar se ngrohtësia ishte një temë postkoloniale. E menduat derisa u kthyet në Spanjë pasi u ftuat për darkë dhe drekë në shtëpi të huajsh dhe shumë përqafime që nuk i kishe llogaritur.
10) NXITONI
Ne spanjollët jemi mbi-revolucionar. Më madrilenët . Do të nervozohemi nëse kamerierët nuk na e sjellin faturën brenda një minute, protokollet tepër të mbytura na bëjnë të sëmurë. Është e vërtetë që “momentiko” i tij është i ndryshëm nga i yni: më i dobët, por edhe se jemi të paduruar. Me pak fjalë, nuk je ti, jam unë.
Maska mundjeje, do të përfundoni duke blerë një të tillë
11) Mjeshtëri
Ne nuk dimë gjithçka që mund të pëlqejmë. Çfarë bote kaq e pafund. Se ka kaq shumë mënyra për të endur, për të bërë shporta dhe për të punuar me qeramika me kaq shumë ngjyra dhe drurë në mënyra kaq të pafundme. Çfarë do të donim të blinim? Maska për mundës dhe kafka të dekoruara në tregun La Ciudadela dhe shalle vicuña në Peru. Ju nuk dinit asgjë për këtë. As që zanatet mund të jenë edhe e kaluara edhe e ardhmja. Por kini kujdes: gjithçka, duke u dekontekstualizuar në shtëpitë tona në Malasañeras, ndryshon kuptimin e saj. Më keq. Kontrolloni emocionin, i cili do të jetë shumë.
12 ) SERRAT
Ne e dinim që Nano ishte i mrekullueshëm, por jo se ishte një zot derisa vendosëm këmbën në Argjentinë ose Meksikë. Serrati nuk është i yni, është i yti . Ata na respektojnë, ndër të tjera, sepse ai është spanjoll. E njëjta gjë vlen edhe për Sabinën. Të gjitha femrat spanjolle duhet ta dinë para se të shkojnë se disa argjentinasve u pëlqen të na këndojnë këngët e Sabinës. Kjo duhet të paralajmërohet fuqishëm përpara se të udhëtoni. Të tjerëve u pëlqen të hutojnë “Nuk ka gjë më të bukur se ajo që nuk kam përjetuar kurrë”; atëherë bëhemi të butë. Gjithashtu aty do të (ri)zbulojmë idhuj të tjerë panamerikan, si p.sh Fito Páez, Vicentico, Café Tacuba ose Charlie García . Për këtë janë udhëtimet: të mësojmë këngë të reja dhe t'i marrim në shtëpi me vete në valixhen tonë.
Sabina dhe Serrat, nuk janë tanët
Ju gjithashtu mund të jeni të interesuar...
- Lagjet më të bukura në Amerikën Latine
- 25 vende për t'u vizituar para orës 30
- Gjashtë fatet e Frida-Kahlo
- Pesë plane për të përfituar sa më shumë nga Lima
- Ajra të rinj për të ngrënë në Lima
- 20 arsye për të lënë gjithçka dhe për të shkuar në Buenos Aires
- Të gjithë artikujt e Anabel Vázquez