Номаи махсуси муҳаббати мо ба "зани бузург"-и меҳмонхонаҳои Мадрид
Мӯҳтарам Ритс,
Имрӯз як чизи ғайриоддӣ рӯй медиҳад. Бори аввал дар таърихи 117-солаи Ritz танҳо кассири он ҷо хоҳад буд. Ҳатто бақайдгирӣ нест. Ҳеҷ садои "Хуш омадед" шунида намешавад, танҳо "Ташаккур" ва "Ба зудӣ вохӯрем".
Ба мо чизе ваъда диҳед, ё ба мо чизе ваъда диҳед (мо дар асоси ном?) : мо намехоҳем як ашкро бубинем. Дар ин ҷо мо набояд гиря кунем: мо бояд ҷашн гирем.
Рӯзи 28-ум мо туро мехоҳем, мисли дива, ки ту ҳастӣ (мо туро истифода хоҳем бурд), ба акиб нигох накарда, поезди куртаи абрешимиро кашола карда хайрухуш мекунад аз сабаби он гилинҳои чанд-дюймаи ғафсӣ шумо.
Шумо бояд ба пеш нигоҳ кунед. Биёед ба ҳасрат наафтем, аммо Биёед каме бозӣ кунем, ки он бозӣ чунон хасис аст, ки аз гумшуда иборат аст.
Агар деворҳо гап мезаданд...
Гилемҳои Ritz. Мо онҳоро пазмон мешавем. Инчунин сукути нарм, мил-фелье аз Альфонсо XIII аз Гоя ва айвон дар рузхои аввали тобистон.
Мо барои худамон сухан намегӯем, ки миёнаравҳои беодоб ҳастем: Мо барои Мадрид гап мезанем.
Вақте ки он лампаи "ҳеҷ гоҳ хомӯш намешавад" рӯзи 28-ум хомӯш мешавад, шумо тӯҳфаи калон . Ин иҷозатномаи шоирона нест: Ин аст он чизе ки онҳо меҳмонхонаҳоро меноманд, ки шаҳрҳо бо онҳо фахр мекунанд.
Ле Бристол, Ла Мамуния, Криллон, Кларидж, Лангхэм, Гленеглс... Онҳо як қисми ин қабила мебошанд, онҳо маъбадҳое мебошанд, ки содиқони девона ба онҳо зиёрати ибодат мекунанд.
Дар Мадрид мехмонхонахои бохашамат (баъзехо хеле наздик) ва вақте ки ӯ ҳамчун мандаринҳои шарқӣ дубора таваллуд мешавад, вай девона мешавад.
Аммо Ритз, ин Ритз, бонуи бузурге, ки ҳангоми рафтан ба шумо бунафшҳо медиҳад, пиразане, ки ин ҳамаро дидааст, меравад.
Шумо бояд дар дохили ин деворҳо бисёр чизҳоро дида бошед. Воқеан, дар байни ин деворҳо чӣ рӯй надодааст? дошт мадонна , ба подшоҳони тоҷдор ва бетоҷҳо, ба ҷосусон, ба Фидель Кастро, Мишел Пфайфер …
Толори онро одамони бад ва хуб поймол кардаанд, зеро хар як мехмонхона инъикоси чамъият аст. Ҳар номе, ки мо бигӯем, агар шумо ба Мадрид пой гузоштаед, шумо дар Ритз будед.
Воқеан, дар байни ин деворҳо чӣ рӯй надодааст?
Чарлз ва Дайан? Онҳо ҳастанд. Нелсон Мандела? Бале. Хемингуэй? Аммо мо чӣ гуна саволҳоро медиҳем? Клинтон? Албатта. Синтра? Албатта, агар Ава чуш мезад. Брэд Питт? Ва мо онро аз даст додем?
Мо тасаввур карданро дӯст медорем Грейс Келли кушодани ин дарҳои устухони фил. Зани бечора эълон кард, ки бояд малика шавад, то ба он иҷозат дода шавад. Духтари ӯ Каролина дар люкси 511 ҳангоми тӯйи шоҳ ва маликаи Испания монд. Оё вай кӯдаки кабуди Chanel-и худро дар ҷевон овезон мекард ё онро дар яке аз диванҳои хардалранг мегузорад? Ин беҳтарин шаби ҳаёти ӯ набуд. Каролина, соли оянда баргард.
Ритс азиз - чӣ гуна мо онҳоро дӯст медорем афсонаю ривоятхои он . Чӣ дастаки хуб онҳо ҳамеша барои як меҳмонхона.
Дӯстдоштаи мо касест, ки чунин дуо мекунад Даҳсолаҳо вуруди ҳунармандон ва сарояндагон мамнӯъ буд. Аз ин рӯ, Грейс Келли на ҳамчун Грейс, балки ҳамчун Грейс ворид шуд.
Ин комилан дуруст нест, гарчанде ки мо онро ба рӯи миз партофтанро дӯст медорем. Барои ҳифзи оромии ботинӣ афзалтар донистанд, ки наоянд, зеро онҳо ҳамеша шодӣ ва дурахш меоранд.
Ҷеймс Стюарт бояд аз макоми харбии худ истифода барад, вале мо инро медонем Ава Гарднер дар ин ҷо пайдо шуд. Ва аз гули лола Мо ҳатто гап намезанем. Он ду зан бояд чӣ гуна буданд, бо он ҷисми рӯҳониён, дар он ҳуҷраҳо бо нӯшидани нӯшокии бад ва куртаҳои курку аз онҳо лағжида буданд ...
Мо чароғҳои онро, балки сояҳоро низ тасаввур карданро дӯст медорем
Мо чароғҳоро, балки сояҳоро низ тасаввур карданро дӯст медорем. Замоне буд (шумо барои ҳама чиз вақт доштед, бандит) беморхонаи хун буд. Дуррутй соли 1936 дар ин чо вафот кард.
Инчунин буд паноҳгоҳи ҷосусӣ дар давраи Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ ва он тасвир яке аз дӯстдоштаи мост: мо дӯст медорем, ки пичирросҳоро дар саҳни марказӣ бо фортепиано дар замина фикр кунем.
Ҳақиқатан, ки фортепиано харгиз хомуш намешавад. Дирӯз ман бозӣ кардам Бо гузашти вақт, ҳамчун гузашт ба ҳасрат дар ин рӯзҳо, ки ҳама чиз бори охир рӯй медиҳад.
Чанд маротиба охир дар ин оббозӣ кунед ваннаи мармарӣ. Ин охирин бор хоҳад буд. дар ин сурат акс гиред дивани хардал ки ба маргзор менигарад. Ин охирин бор хоҳад буд. Поён равед зинапояи қолинпуш (бештар гилем) бори охирин мешавад. Дарро бо занҷир пӯшед. мекушояд мини-барн чӯбини дастӣ ранг карда шудааст. Вазни калидро ҳис кунед, ки шакли калиди ҳуҷра дорад. Бо ошиқи худ биё. Ин охирин бор хоҳад буд.
Ва ҳам. Он рӯзҳои охирзамон хоҳад буд. Вақтҳои охир ғамгин нестанд. Онҳо… охирин.
Дируз хам як муколамае шунидем (ин рузхои шунидани сухбатхо мисли чосус аст), ки рухияи онро чамъбаст кардааст. Ин як ҷуфти ҳамсарон буд, ки як рӯзро сарф карданд. Ҳангоми баромадан ба дарбоне, ки ҳамеша шево буд, гуфтанд: "Мо барои хайрухуш омадем. Ба маросими савгандёдкунӣ бармегардем." Онҳо испанӣ, эксцентрикӣ ва шодмон буданд. Вай андаке ғамгинтар ҷавоб дод: "вақт тез мегузарад".
Оянда меояд ва бехтар мешавад, Ритц, зеро хамеша чунин аст. Бо марҳилаи нав ғамгин шудан ҳеҷ роҳе нест, зеро дар як сол шумо ягона чизи муҳиме хоҳед дошт, ки намерасид: ҳавз.
Пеш аз пӯшидан, биёед аз чизе шод шавем. Ин як чизи хеле содда аст, аммо он чизест, ки воқеан як меҳмонхонаи монанди шуморо муайян мекунад: хавое, ки дар дарун мемонад, одамон.
Мо корна-моиро ба даст овардем ва дар айни замой ба мо ахамият намедихем. Биёед ба он спектакли театр назар кунем, ки Он аз соли 1910 инҷониб қатъ нашудааст.
Биёед бубинем, ки ин ҳайати хор дар ин саҳнаи бисёрошёна чӣ гуна рафтор мекунад; чи тавр харакат мекунанд пешхизматхо дар вакти нахорй , ки гуё раккосон бошанд, чй тавр хар як актёр порчаи сахнаи худро дорад.
Дар ин функсия вуҷуд дорад заноне, ки пальтоҳои Balenciagas мепӯшанд (ин Ветеменс буд) ва хонумҳое, ки бояд Balenciaga мепӯшиданд (он Кристобал буд); низ назар мекунанд Ҷуфтҳои испанӣ, ки метавонанд табиб бошанд (мо дар мехмонхонахо чи тавр тасаввур карданро дуст медорем) ва духтарони шарк, ки мехоханд чурро барои нахорй бихуранд. Дар Фабрикаи Гобеленҳои шоҳона дар рӯи қолинҳо бисёр Стэн Смитҳо мавҷуданд ва ин хуб аст. Табрикот аз мо ба режиссёри ин спектакль. Ин муқаррарӣ аст, ки он хуб мегузарад: Онхо як аср боз машк мекунанд.
Мӯҳтарам Ритс, Мо медонем, ки он ба таъмир ниёз дорад. Шумо ҳам медонед. Пӯшидани занҷирҳо хеле ошиқонаанд, аммо онҳо метавонанд аз нав дида шаванд. Душҳои мармарӣ зебоанд, аммо Мандарин Шарқӣ, ки ҳама чизро дар бораи некӯаҳволӣ медонад, онҳоро ба биҳишт табдил медиҳад.
Ҳамон тавре ки мизҳои носилка аз баъзе ҳуҷраҳо нопадид мешаванд ва ҳеҷ чиз рӯй намедиҳад, зеро мебелҳои дигар меоянд, ки онҳо низ маҳсули замони худ хоҳанд буд. Асри 21-ум метавонад мизи замбар набошад.
умедворем, ки онро бо экранҳои бемаънии пур аз вазифаҳое, ки ба мо лозим нестанд, пур накунед, ки онхо аз садхо ва садхо метр колинхои ачоиб истифода мебаранд; Онҳо ба галлюцинатсияҳо монанданд.
Акнун, Ритц азиз, ором бош; барои давраи нав кувва лозим мешавад. Ин осиёгиҳои Мандарин серталабанд ва ӯро сахт мехоҳанд. Ташаккур ба шумо, ки ба мо ҳикояҳои зиёде додед.
Мо исрор мекунем: 28-ум ягон ашкро дидан намехохем. Ё шояд як. Пас аз чанд моҳ вомехӯрем, кампир. Функсия аз нав оғоз мешавад.
Бо эҳтиром:
Мо (ва Мадрид)
Мо бармегардем!