Ба шумо танҳо 26 савол лозим аст, то худро дар харитаи ҷаҳонии Испания ҷойгир кунед
Оё шумо медонед, ки перенкуен, саргантана, тукеке, мачорро, шаранкако ё сугандилла роҳҳои гуногуни истинод ба калтакалос мебошанд? Ё ин ки касоне ҳастанд, ки табақа не, балки табақро мегӯянд? Гуногунии забони мо фактест, ки хангоми чавоб боз хам равшантар мегардад ҳар яке аз 26 саволе, ки ташкил медиҳанд лаҳҷаҳои испанӣ , веб-барномае, ки аз рӯи тарзи суханронии шумо аз куҷо буданатонро муайян кардааст.
"Вариантҳое, ки барои ҳар як савол пешниҳод карда мешаванд, вариантҳои грамматикӣ мебошанд, ки дар минтақаҳои муайяни ҷаҳони испанӣ истифода мешаванд. Бо шарофати баъзе таҳқиқоти қаблии ҷуғрофияи забонӣ (хусусан атласҳои лаҳҷаии асри 20), мо медонем, ки баъзе аз ин сохторҳо дар кадом соҳаҳо истифода мешаванд ва вобаста ба посухи иштирокчиён, веб-барнома онҳоро дар ҳар як забони испанӣ ҷойгир мекунад. -кишварҳои сухангӯӣ”, Моника Кастилло Ллуч, созандаи ин лоиҳа дар якҷоягӣ бо Энрике Пато ва Мириам Бузуита ба Traveller.es тавзеҳ медиҳад. ҳар се ҳастанд профессорони забоншиносии испанӣ дар университетхои Лозанна, Монреаль ва Гент.
Мисолҳо оред, то консепсия хуб дарк шавад. "Агар шумо ҷавоб диҳед"Дар Богота дар куҷо вохӯрданд', веб-барнома бовар мекунад, ки шумо испанӣ ҳастед; агар шумо ҷавоб диҳед "Онҳо дар Богота вохӯрданд", маълум аст, ки ин варианти маъмултарин дар Амрико, балки дар Каталония низ мебошад. Ба ҷои ин, 'Онҳо дар Богота вохӯрданд', дар Колумбия, Венесуэла, Панама ва Эквадор истифода мешавад; ва 'Онҳо дар Богота вохӯрданд', дар қисми Ҷумҳурии Доминикан ».
Барои ба даст овардани ададҳои дақиқ, баъзе саволхои шумо ба лексикон дахл доранд ки ба веб-барнома имкон медиҳад, ки ҷои пайдоиши баромадкунандагонро 'геологӣ' кунад. "Барнома ба ҳар як ҷавоби додашуда вазн таъин мекунад (ба воситаи нуқтаҳо дар як минтақаи забонӣ) барои пешниҳоди натиҷаи ниҳоӣ. Дар ин пешгӯӣ, баъзе шартҳои истисноӣ ба назар гирифта мешаванд", масалан, "агар нотиқ восеа бошад, вай наметавонад аз Испания бошад, гарчанде ки дар он кишвар зиндагӣ карда метавонад", инъикос мекунад Кастилло.
Ва ҳа, бо дониши кунунӣ метавон дар бисёр мавридҳо "тахмин кардан" мумкин аст, ки сухангӯ аз куҷо меояд, аммо Кастилло низ эътироф мекунад, ки "Бисёр чизҳое ҳастанд, ки мо то ҳол дар бораи паҳншавии ин сохторҳо намедонем (хусусан дар Амрико) ва аз ин рӯ, веб-барнома баъзан онро дуруст қабул намекунад."
Ва ту, он ҳайвонро чӣ ном мекунӣ?
Аз ин рӯ, муҳим аст, ки корбарон ба саволномаи ниҳоӣ расида, маҳалли пайдоишашон, дар куҷо ба воя расидаанд ва дар куҷо зиндагӣ мекунанд, нишон диҳанд, зеро он имкон медиҳад "дар бораи густариши вариантҳои грамматикии мавриди омӯзиш бештар кашф карда шавад".
Илова бар ин, маълумоте, ки онҳо ҷамъоварӣ мекунанд, дар таҳқиқоти гуногун нашр карда мешаванд. «Дар баъзе мавридҳо Барои тавсифи тағирот дар сохторҳо, ки то имрӯз чизе маълум нест, хидмат хоҳад кард: ки ин обро / ин обро кӣ мегӯяд?, чӣ тамдиди он аст, ки ӯ ба ман гуфт, ки имрӯз биёям ва дар бораи ман бадгӯӣ мекунад?, оё шумо бартарӣ медиҳед, ки мо онро эътироф намекунем ё мо онро намешиносем?", мегӯяд Кастилло. .
"Дар дигар ҳолатҳо барои пурра кардани дониши мо дар бораи конструкцияхое, ки дар библиографияи пештара кисман тахкик карда шудаанд, ёрй мерасонанд (Ҷойҳое, ки дар он шаклҳо истифода мешаванд, илова бар ҳеҷ чиз, ман инро аллакай гуфтам, дар пеши ман, минтақаҳои leist ё онҳое, ки дар онҳо феъли мавҷудияти доштан ғайришахсӣ нест) . Мо инчунин метавонем фаҳмем Ҷавонон кадом шаклҳоро афзалтар медонанд ва тарзи суханронии забони испанӣ, ки ҷои истиқомати худро иваз мекунанд, чӣ гуна инкишоф меёбад, ё тавассути муҳоҷирати миллӣ ё байналмилалӣ», хулоса мекунад ӯ.
Ва ин аст, ки лаҳҷаҳои испанӣ ду ҳадаф доранд: чамъиятй ва илмй. "Ҷиҳати иҷтимоӣ, мо мехоҳем, ки испанӣзабонҳо инро тахмин кунанд ҳамаи мо бо лаҳҷаҳои испанӣ ҳарф мезанем ва ин лаҳҷаҳо муқобили грамматикӣ доранд. Сарфи назар аз он ки меъёри он аст, ҳамаи ин вариантҳо сабаби таърихии мавҷудият ва мантиқи грамматикии худро доранд. Лаҳҷаҳои мо мероси фарҳангӣ ҳастанд, ки бояд шинохт ва ҳифз кард”. Ҳамин тариқ, ин веб-барнома ба онҳо имкон медиҳад, ки маълумот ҷамъоварӣ кунанд, то дар дониши вариантҳои лаҳҷавӣ ва иҷтимоӣ ва равандҳои тағирёбии грамматикии испанӣ дар саросари ҷаҳон пешравӣ кунанд.
Аз нуктаи назари илмй исбот мекунанд воситаи нави ба даст овардани маълумоти забонӣ. «Ин хусусияти хеле пурқуввати миқдорӣ дорад (дар давоми ду ҳафта мо аз 200 000 иштирокчӣ гузаштем), аммо мо медонем, ки он маълумотро ба таври хеле фарқ аз он, ки то имрӯз ҷамъоварӣ шудааст, ҷамъ меорад (ба воситаи пурсиши бевоситаи ахборотчиён)».